⒈ 同“句读”。
引清 阮葵生 《茶馀客话》卷十六:“句读,《法华经》作‘句逗’。”朱自清 《论朗诵诗》:“但是这HRef=https://www.qijian.info/list/duihua/ target=_blank class=infotextkey>对话得干脆,句逗不能长,并且得相当匀整。”