⒈ 教导;训诲。
⒈ 教导;训诲。
引唐 元稹 《哭子》诗之五:“节量棃栗愁生疾,教示诗书望早成。”
宋 曾巩 《策问一》:“患HRef=https://www.qijian.info/list/fengsu/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风俗之敝也,正己以先HRef=https://www.qijian.info/list/baixing/ target=_blank class=infotextkey>百姓,而明於教示。”
鲁迅 《坟·摩罗诗力说》:“此其效力,有教示意;既为教示,斯益HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生。”