⒈ 形容悠远;久远。
例云海渺渺无际。
英remote;
⒈ 幽远貌;悠远貌。
引《管子·内业》:“折折乎如在於侧,忽忽乎如将不得,渺渺乎如穷无极。”
尹知章 注:“渺渺,微远貌。”
宋 王安石 《忆金陵》诗之一:“想见旧时游歷处,烟云渺渺水茫茫。”
《清平HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山堂话本·HRef=https://www.qijian.info/list/xihu/ target=_blank class=infotextkey>西湖三塔记》:“薄暮凴栏,渺渺暝曚,数重HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山色。”
周恩来 《HRef=https://www.qijian.info/list/yuhou/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨后岚HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山》诗:“HRef=https://www.qijian.info/list/denggao/ target=_blank class=infotextkey>登高远望,青HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山渺渺,被遮掩的白云如带;十数电光,射出那渺茫HRef=https://www.qijian.info/list/heian/ target=_blank class=infotextkey>黑暗的城市。”
⒉ 微弱貌;藐小貌。
引唐 许浑 《尝与故宋补阙秋夕游练湖南亭今复登赏怆然有感》诗:“西HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风渺渺月连天,同醉兰舟未十年。”
唐 袁参 《上中书姚令公元崇书》:“则 参 请以翳翳之身,渺渺之命,伏死一剑,以白君寃。”
刘半农 《欧洲HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花园》:“嗟呼上帝,吾以渺渺之身,临世界最富最强之国,窃愿上答帝恩,树十字架於世界尽处耳。”
⒈ 辽阔而苍茫的样子。
引唐·刘长卿〈平蕃曲〉三首之一:「渺渺戍烟孤,茫茫塞草枯。」
元·汪宗臣〈蝶恋HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花·年去年来来去早〉词:「千里潇湘烟渺渺,不记雕梁,旧日恩多少。」