⒈ 困顿潦倒。
⒈ 困顿潦倒。
引宋 欧阳修 《送张唐民归青州序》:“故善人尤少,幸而有,则往往飢寒困踣之不暇。”
明 刘基 《HRef=https://www.qijian.info/list/dujiang/ target=_blank class=infotextkey>渡江HRef=https://www.qijian.info/list/qianhuai/ target=_blank class=infotextkey>遣怀》诗:“况我駑蹇质,困踣畏培塿。”
清 唐甄 《潜书·食难》:“然而士之无田,不至于饥饿困踣者,犹赖有此就食之所也。”