⒈ 见“律管”。
⒈ 亦称“律琯”。 用竹管或金属管制成的定音器具。
引《六韬·五音》:“夫律管十二,其要有五音:宫、商、角、徵、羽。”
⒉ 古代亦用作测候季节HRef=https://www.qijian.info/list/bianhua/ target=_blank class=infotextkey>变化的器具。
引《梦溪笔谈·象数一》引 晋 司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马彪 《续汉书》:“候气之法,於密室中,以木为案,置十二律琯,各如其方,实以葭灰,覆以緹縠,气至则一律飞灰。”
唐 高彦休 《高阙史·齐HRef=https://www.qijian.info/list/jiangjun/ target=_blank class=infotextkey>将军义犬》:“逾年牝死,犬弥加勤,又更律琯, 齐 亦殂落,犬嘷吠终夕,呱呱不輟。”
南唐 李璟 《保大五年元日大HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪HRef=https://www.qijian.info/list/denglou/ target=_blank class=infotextkey>登楼赋》诗:“春气昨宵飘律管,东HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风今日放梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花。”
宋 晁冲之 《赠僧法一墨》诗:“阴房HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风日不可到,律琯吹尽灰无踪。”