⒈ 见“辽绕”。
⒈ 亦作“辽遶”。缭绕,回环旋转。
引《敦煌变HRef=https://www.qijian.info/list/wenji/ target=_blank class=infotextkey>文集·维摩诘经讲经文》:“笙歌声辽遶,HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨落芬芬。”
《敦煌变HRef=https://www.qijian.info/list/wenji/ target=_blank class=infotextkey>文集·维摩诘经讲经文》:“遏翠微之瑞气,散辽绕之祥霞。”
宋 孟元老 《东京梦华录·河道》:“穿城河道有四。南壁曰 蔡河,自 陈蔡 由西南 戴楼门 入京城辽绕,自东南 陈州门 出。”
宋 汪革 《毗陵张先生哀辞》:“惠泉 辽遶,HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山复重兮,窅然其深,如有容兮。”
宋 文天祥 《指南录·<北海口>诗序》:“人趋 江 南而经北洋者,以 扬子江 中渚沙为北所用,故经道於此,復转而南,盖辽绕数千里云。”