⒈ 清贫的官宦。
⒈ 清贫的官宦。
引《旧唐书·王求礼传》:“契丹 陷 幽州,馈輓不给,左相 豆卢钦望 请輟京官两月俸料以助军, 求礼 谓 钦望 曰:‘公禄厚俸优,輟之可也。HRef=https://www.qijian.info/list/guojia/ target=_blank class=infotextkey>国家富有四海,足以储军国之用,何藉贫官薄俸。公此举岂宰相法邪?’”
明 袁宏道 《寄江进之书》:“弟意欲往 杭,无他,不过欲寻闲淡之方丈,远闺阁之佳人,写HRef=https://www.qijian.info/list/shanshui/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山水之奇胜,充贫官之囊橐,稍暖即图归计矣。”
清 查慎行 《与陈漳浦莘学HRef=https://www.qijian.info/list/huajiu/ target=_blank class=infotextkey>话旧》诗:“HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山租输海贝,市舶贱迦楠;喜拜贫官惠,轻HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风白葛含。”