⒈ 亦作“趣舍”。
⒉ 取舍。趣,通“取”。
⒈ 见“趣舍”。亦作“趣捨”。取舍。趣,通“取”。
引《荀子·HRef=https://www.qijian.info/list/xiushen/ target=_blank class=infotextkey>修身》:“趣舍无定,谓之无常。”
《魏书·李谐传》:“览成败於前迹,料趣捨於HRef=https://www.qijian.info/list/renqing/ target=_blank class=infotextkey>人情。”
宋 叶适 《奉议郎郑公HRef=https://www.qijian.info/list/muzhiming/ target=_blank class=infotextkey>墓志铭》:“百有餘年以来,士虽以其深者自命,而世之好恶趣舍犹不能尽合也。”
明 谢肇淛 《五杂俎·人部三》:“接其武者,唯 赵松HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪,然 松HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪 间出独剏,而 龙眠 一意摹倣,趣舍稍异耳。”