⒈ 纯净,清晳。
⒈ 纯净,清晳。
引宋 苏轼 《上张安道<养生诀论>》:“闭息郤虑,扫灭尘相,使心澄湛,诸念不起。”
清 陈维崧 《金菊对芙蓉·舟次渐近HRef=https://www.qijian.info/list/jiangnan/ target=_blank class=infotextkey>江南》词:“秋光澄湛明於HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪,映水上茜帐银毬。”
严复 《译<天演论>自序》:“考道之士,以其所得于彼者,反以証诸吾HRef=https://www.qijian.info/list/guren2/ target=_blank class=infotextkey>古人之所传,乃澄湛精莹,如寐初觉。”