⒈ 苍天。
引北周 庾信 《贺平邺都表》:“然后命东后,詔苍冥。”宋 文天祥 《正气歌》:“於人曰浩然,沛乎塞苍冥。”清 谭嗣同 《有感》诗:“世间无物抵HRef=https://www.qijian.info/list/chunchou/ target=_blank class=infotextkey>春愁,合向苍冥一哭休。”