⒈ 亦作“才俊”。
⒈ 见“才俊”。
⒈ 才能出众的人。唐·杜牧〈乌江亭〉诗:「江东子弟多才俊,卷土重来未可知。」也作「才畯」。
引《儒林外史·第七回》:「似这HRef=https://www.qijian.info/list/shaonian/ target=_blank class=infotextkey>少年才俊,不枉HRef=https://www.qijian.info/list/laoshi/ target=_blank class=infotextkey>老师一番栽培。」