汉语字典网 - 传承弘扬,中华优秀传统文化!

词典

霏霏的意思

fēifēi

霏霏


拼音fēi fēi
注音ㄈㄟ ㄈㄟ

词语HRef=https://www.qijian.info/list/jioshi/ target=_blank class=infotextkey>解释

霏霏[ fēi fēi ]

⒈  〈书〉(HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨、HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪)纷飞;(烟、云等)很盛:HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪霏霏ㄧ霏霏细HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨 ㄧ云雾霏霏。

引证HRef=https://www.qijian.info/list/jioshi/ target=_blank class=infotextkey>解释

⒈  HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪盛貌。

《诗·小雅·采薇》:“今我来思,HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪霏霏。”
HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞·王逸<九思·怨上>》:“雷霆兮硠礚,雹霰兮霏霏。”
原注:“霏霏,集貌。”
宋 范仲淹 《岳阳楼记》:“若夫淫HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨霏霏,连月不开。”
清 唐孙华 《HRef=https://www.qijian.info/list/liuxu/ target=_blank class=infotextkey>柳絮》诗之一:“搅天晴HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪日霏霏,忽漫成团密又稀。”

⒉  泛指浓密盛多。

HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞·九章·涉江》:“霰HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪纷其无垠兮,云霏霏而承宇。”
《晋书·胡毋辅之传》:“澄(王澄 )尝与人书曰:‘ 彦国 吐佳言如锯木屑,霏霏不絶,诚为后进领袖也。’”
唐 欧阳詹 《回鸾赋》:“鬱霏霏以葳蕤,辉熠熠以严顒。”
《二刻拍案惊奇》卷二十:“阴HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风惨惨,杀气霏霏。”
清 孙枝蔚 《杂咏》:“渺渺HRef=https://www.qijian.info/list/chunjiang/ target=_blank class=infotextkey>春江孤雁去,霏霏古树暗香来。”

⒊  飘洒,飞扬。

晋 潘岳 《西征赋》:“雍人缕切,鸞刀若飞,应刃若俎,靃靃霏霏。”
唐 贾至 《铜雀台》诗:“抚弦心断絶,听管泪霏霏。”
五代 王定保 《唐摭言·梦》:“俄梦朱衣道人,长丈餘,特以青灰落衣襟霏霏然。”

⒋  纷乱貌。

汉 王粲 《羽猎赋》:“鹰犬竞逐,弈弈霏霏。”
唐 韦应物 《HRef=https://www.qijian.info/list/zengbie/ target=_blank class=infotextkey>赠别河南李功曹》诗:“忽復不相见,心思乱霏霏。”

国语辞典

霏霏[ fēi fēi ]

⒈  HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪烟云盛密的样子。

宋·范仲淹〈岳阳楼记〉:「若夫霪HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨霏霏,连月不开。」
《三国演义·第三七回》:「忽然朔HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风凛凛,瑞HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪霏霏。」

⒉  腾起飞扬的样子。

HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞·HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原·九章·惜诵》:「霰HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪纷其无垠兮,云霏霏而承宇。」

⒊  草木茂盛的样子。

唐·杜甫〈宣政殿退朝晚出左掖〉诗:「宫草霏霏承委佩,?烟细细驻游丝。」

⒋  泪流满面的样子。

南朝梁·范云〈赠张徐州谡〉诗:「怀情徒草草,泪下空霏霏。」