⒈ 过分的寒冷与饥饿。
例今诸生…县官日有廪稍之供,HRef=https://www.qijian.info/list/fumu/ target=_blank class=infotextkey>父母岁有裘葛之遗,无冻馁之患矣。——明·宋廉《送东阳HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马生序》
英cold and hunger;
⒈ 谓饥寒交迫。
引《墨子·非命上》:“是以衣食之财不足,而飢寒冻馁之忧至。”
《孟子·尽心上》:“不煖不饱,谓之冻馁。”
汉 贾谊 《修政语下》:“故妇为其所衣,HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫为其所食,则民无冻馁矣。”
唐 杜甫 《石柜阁》诗:“信甘孱懦婴,不独冻馁迫。”
清 蒲松龄 《聊斋志异·嫦娥》:“别后南迁,老母即世,为恶人掠卖旗下,挞辱冻馁,所不忍言。”
曹靖华 《飞HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花集·深沪HRef=https://www.qijian.info/list/chunyi/ target=_blank class=infotextkey>春意浓似酒》:“有的逃亡HRef=https://www.qijian.info/list/taxiang/ target=_blank class=infotextkey>他乡,有的远走 南洋,能免于冻馁及妻离子散者,没有一户。”
⒈ 寒冷饥饿。
引《初刻拍案惊奇·卷二〇》:「贫者人之常,叨朝廷之禄,不至冻馁足矣,何求富为!」