⒈ 高耸峭拔。
⒉ 谓遒劲挺拔,奇特不凡。
⒈ 高耸峭拔。
引唐 方壶居士 《题法云寺双桧》诗:“谢郎 双檜緑於云,昏晓浓阴色未分。若并 亳 宫仙鹿跡,定知高峭不如君。”
⒉ 谓遒劲挺拔,奇特不凡。
引宋 胡仔 《苕溪渔隐丛话前集·半HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山老人一》:“蔡天启 言 荆公 每称 老杜 ‘钩帘宿鷺起,丸药流鶯转’之句,以为用意高峭,五字之模楷。”
宋 吴聿 《观林诗话》:“《树萱録》云:‘ 杜工部 诗,世传骨气高峭,如爽鶻摩霄,骏HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马絶地。’”
⒈ 高而险峻。
例如:「HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山势高峭」。