东平留赠狄司马鉴赏

原文

古人无宿诺,兹道以为难。

万里赴知己,一言诚可叹。

马蹄经月窟,剑术指楼兰。

地出北庭尽,城临西海寒。

森然瞻武库,则是弄儒翰。

入幕绾银绶,乘轺兼铁冠。

练兵日精锐,杀敌无遗残。

献捷见天子,论功俘可汗。

激昂丹墀下,顾盼青云端。

谁谓纵横策,翻为权势干。

将军既坎壈,使者亦辛酸。

耿介挹三事,羁离从一官。

知君不得意,他日会鹏抟。

赏析

  这首诗HRef=https://www.qijian.info/list/zansong/ target=_blank class=infotextkey>赞颂了狄司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马的HRef=https://www.qijian.info/list/gaoshang/ target=_blank class=infotextkey>高尚品行。诗一HRef=https://www.qijian.info/list/kaitou/ target=_blank class=infotextkey>开头即以“无宿诺”作赞誉之词,将狄司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马这位志行高洁之人的伟岸形象凸现出来,令人有高HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山仰止之感。随即对狄司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马HRef=https://www.qijian.info/list/pinzhi/ target=_blank class=infotextkey>品质高贵、英勇善战展开描写,言辞铿然有声,一位从金戈铁HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马中浴血奋战而出的HRef=https://www.qijian.info/list/yingxiong/ target=_blank class=infotextkey>英雄形象巍然屹立。虽然诗人对狄司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马的功勋、神采有较多的着墨,但最终落笔之处还是他内在HRef=https://www.qijian.info/list/pinzhi/ target=_blank class=infotextkey>品质的HRef=https://www.qijian.info/list/gaoshang/ target=_blank class=infotextkey>高尚。到慷慨陈词于君王之前是狄司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马内心之高洁而外露为信守然诺、奋勇杀敌、功勋赫赫的极致。在这极致之时笔锋陡转,言及狄司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马为权贵所嫉,难以一展HRef=https://www.qijian.info/list/baofu/ target=_blank class=infotextkey>抱负,对比强烈,令人于恍然若失中领悟到更深的HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生HRef=https://www.qijian.info/list/zheli/ target=_blank class=infotextkey>哲理。最后诗人HRef=https://www.qijian.info/list/quanmian/ target=_blank class=infotextkey>劝勉HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人不要灰心,相信功业终有成就之日,这正是诗人对HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人的钦佩是根本于其志行高洁,而非表面的功勋显耀的体现。全诗语言古拙,对仗工整,一韵到底,表现了诗人卓越的文艺才能。

返回