王濬墓下作鉴赏

原文

人间无阿童,犹唱水中龙。

白草侵烟死,秋藜绕地红。

古书平黑石,神剑断青铜。

耕势鱼鳞起,坟科马鬣封。

菊花垂湿露,棘径卧干蓬。

松柏愁香涩,南原几夜风!

赏析

  此诗为HRef=https://www.qijian.info/list/huaigu/ target=_blank class=infotextkey>怀古之作。率领水军平定东吴的王濬,虽然逝去多年,但他的功业一直为后世人们所传颂。诗人来到他的墓地,所见一片荒凉。寒烟之中,衰草发白枯死。荆棘丛生,藜草红得凄惨。墓碑上的字迹,随着HRef=https://www.qijian.info/list/suiyue/ target=_blank class=infotextkey>岁月的侵蚀,早已模糊不清。想必当日殉葬的青铜宝剑,恐怕都已经断裂。HRef=https://www.qijian.info/list/nongmin/ target=_blank class=infotextkey>农民开垦的耕地,一天天逼近墓地。在这HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马鬣形的土封,在荒野中显得那样突兀。周遭枯萎的菊HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,丛生的荆棘,更增添了几分HRef=https://www.qijian.info/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉。在松柏的芳香中,它经历了多少HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨。

返回