九辩鉴赏

原文

悲哉,秋之为气也!

萧瑟兮草木摇落而变衰。

憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。

泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。

憯悽增欷兮,薄寒之中人,

怆怳懭悢兮,去故而就新。

坎廪兮贫士失职而志不平,

廓落兮羁旅而无友生,

惆怅兮而私自怜!

燕翩翩其辞归兮,蝉寂漠而无声。

雁廱廱而南游兮,鹍鸡啁哳而悲鸣。

独申旦而不寐兮,哀蟋蟀之宵征。

时亹亹而过中兮,蹇淹留而无成。

悲忧穷戚兮独处廓,有美一人兮心不绎。

去乡离家兮来远客,超逍遥兮今焉薄!

专思君兮不可化,君不知兮可奈何!

蓄怨兮积思,心烦憺兮忘食事。

原一见兮道余意,君之心兮与余异。

车既驾兮朅而归,不得见兮心伤悲。

倚结軨兮长太息,涕潺湲兮下霑轼。

忼慨绝兮不得,中瞀乱兮迷惑。

私自怜兮何极?心怦怦兮谅直。

皇天平分四时兮,窃独悲此凛秋。

白露既下百草兮,奄离披此梧楸。

去白日之昭昭兮,袭长夜之悠悠。

离芳蔼之方壮兮,余萎约而悲愁。

秋既先戒以白露兮,冬又申之以严霜。

收恢台之孟夏兮,然欿傺而沉藏。

叶菸邑而无色兮,枝烦挐而交横。

颜淫溢而将罢兮,柯仿佛而萎黄。

萷櫹椮之可哀兮,形销铄而瘀伤。

惟其纷糅而将落兮,恨其失时而无当。

揽騑辔而下节兮,聊逍遥以相佯。

岁忽忽而遒尽兮,恐余寿之弗将。

悼余生之不时兮,逢此世之俇攘。

澹容与而独倚兮,蟋蟀鸣此西堂。

心怵惕而震荡兮,何所忧之多方。

卬明月而太息兮,步列星而极明。

窃悲夫蕙华之曾敷兮,纷旖旎乎都房。

何曾华之无实兮,从风雨而飞飏!

以为君独服此蕙兮,羌无以异于众芳。

闵奇思之不通兮,将去君而高翔。

心闵怜之惨悽兮,愿一见而有明。

重无怨而生离兮,中结轸而增伤。

岂不郁陶而思君兮?君之门以九重!

猛犬狺狺而迎吠兮,关梁闭而不通。

皇天淫溢而秋霖兮,后土何时而得漧?

塊独守此无泽兮,仰浮云而永叹!

何时俗之工巧兮?背绳墨而改错!

郤骐骥而不乘兮,策驽骀而取路。

当世岂无骐骥兮,诚莫之能善御。

见执辔者非其人兮,故駶跳而远去。

凫雁皆唼夫梁藻兮,凤愈飘翔而高举。

圜凿而方枘兮,吾固知其鉏铻而难入。

众鸟皆有所登棲兮,凤独遑遑而无所集。

原衔枚而无言兮,尝被君之渥洽。

太公九十乃显荣兮,诚未遇其匹合。

谓骐骥兮安归?谓凤皇兮安棲?

变古易俗兮世衰,今之相者兮举肥。

骐骥伏匿而不见兮,凤皇高飞而不下。

鸟兽犹知怀德兮,何云贤士之不处?

骥不骤进而求服兮,凤亦不贪餧而妄食。

君弃远而不察兮,虽原忠其焉得?

欲寂漠而绝端兮,窃不敢忘初之厚德。

独悲愁其伤人兮,冯郁郁其何极?

霜露惨悽而交下兮,心尚幸其弗济。

霰雪雰糅其增加兮,乃知遭命之将至。

原徼幸而有待兮,泊莽莽与野草同死。

原自往而径游兮,路壅绝而不通。

欲循道而平驱兮,又未知其所从。

然中路而迷惑兮,自压桉而学诵。

性愚陋以褊浅兮,信未达乎从容。

窃美申包胥之气盛兮,恐时世之不固。

何时俗之工巧兮?灭规矩而改凿!

独耿介而不随兮,原慕先圣之遗教。

处浊世而显荣兮,非余心之所乐。

与其无义而有名兮,宁穷处而守高。

食不媮而为饱兮,衣不苟而为温。

窃慕诗人之遗风兮,原讬志乎素餐。

蹇充倔而无端兮,泊莽莽而无垠。

无衣裘以御冬兮,恐溘死不得见乎阳春。

靓杪秋之遥夜兮,心缭悷而有哀。

春秋逴逴而日高兮,然惆怅而自悲。

四时递来而卒岁兮,阴阳不可与俪偕。

白日晼晚其将入兮,明月销铄而减毁。

岁忽忽而遒尽兮,老冉冉而愈弛。

心摇悦而日幸兮,然怊怅而无冀。

中憯恻之悽怆兮,长太息而增欷。

年洋洋以日往兮,老嵺廓而无处。

事亹亹而觊进兮,蹇淹留而踌躇。

何氾滥之浮云兮?猋壅蔽此明月。

忠昭昭而原见兮,然霠曀而莫达。

原皓日之显行兮,云蒙蒙而蔽之。

窃不自聊而原忠兮,或黕点而汙之。

尧舜之抗行兮,瞭冥冥而薄天。

何险巇之嫉妒兮?被以不慈之伪名。

彼日月之照明兮,尚黯黮而有瑕。

何况一国之事兮,亦多端而胶加。

被荷裯之晏晏兮,然潢洋而不可带。

既骄美而伐武兮,负左右之耿介。

憎愠惀之修美兮,好夫人之慷慨。

众踥蹀而日进兮,美超远而逾迈。

农夫辍耕而容与兮,恐田野之芜秽。

事緜緜而多私兮,窃悼後之危败。

世雷同而炫曜兮,何毁誉之昧昧!

今修饰而窥镜兮,後尚可以竄藏。

愿寄言夫流星兮,羌倏忽而难当。

卒壅蔽此浮云,下暗漠而无光。

尧舜皆有所举任兮,故高枕而自适。

谅无怨于天下兮,心焉取此怵惕?

乘骐骥之浏浏兮,驭安用夫强策?

谅城郭之不足恃兮,虽重介之何益?

邅翼翼而无终兮,忳惛惛而愁约。

生天地之若过兮,功不成而无嶜。

原沉滞而不见兮,尚欲布名乎天下。

然潢洋而不遇兮,直怐愗而自苦。

莽洋洋而无极兮,忽翱翔之焉薄?

国有骥而不知乘兮,焉皇皇而更索?

宁戚讴于车下兮,桓公闻而知之。

无伯乐之相善兮,今谁使乎誉之?

罔流涕以聊虑兮,惟著意而得之。

纷纯纯之愿忠兮,妒被离而鄣之。

原赐不肖之躯而别离兮,放游志乎云中。

乘精气之抟抟兮,骛诸神之湛湛。

骖白霓之習習兮,历群灵之丰丰。

左硃雀之茇茇兮,右苍龙之躣躣。

属雷师之阗阗兮,通飞廉之衙衙。

前轻辌之锵锵兮,后辎乘之从从。

载云旗之委蛇兮,扈屯骑之容容。

计专专之不可化兮,原遂推而为臧。

赖皇天之厚德兮,还及君之无恙!

赏析

  宋玉是HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原之后最重要的HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞作家。在《史记·HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原列传》、《汉书-艺文志》、《汉书·古今人表》中,都说宋玉生于HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原之后,到王逸才第一个说宋玉是HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原的弟子,还说《九辩》是思师之作。宋玉的作品,现存十四篇,据《汉书·艺文志》说是十六篇(其中一些已残缺),可见有些作品已亡佚。现存作品中,以《九辩》、《高唐赋》、《神女赋》、《登徒子好色赋》、《HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风赋》等最为著名。

  这些作品的共同特点是以情胜理,用形象思维的手法,把HRef=https://www.qijian.info/list/langman/ target=_blank class=infotextkey>浪漫主义的情感抒发得淋漓尽致,在中国HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学传统上,他的作品与HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原的作品一样,无疑具有开创性意义。作品中HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋、神女、HRef=https://www.qijian.info/list/moiren/ target=_blank class=infotextkey>美人、HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨、HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山川、游历等HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题,一直影响着后代的中国HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学。HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题

  《九辩》的HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题,使之成为中国HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学史上第一篇情深意长的HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋之作。把秋季万木黄落、HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山川HRef=https://www.qijian.info/list/xiaose/ target=_blank class=infotextkey>萧瑟的HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然现象,与诗人HRef=https://www.qijian.info/list/shiyi/ target=_blank class=infotextkey>失意巡游、心绪飘浮的HRef=https://www.qijian.info/list/beichuang/ target=_blank class=infotextkey>悲怆有机地结合起来,人的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情外射到HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然界,作品凝结着一股排遣不去、反覆缠绵的HRef=https://www.qijian.info/list/beiju/ target=_blank class=infotextkey>悲剧气息,勾起人们对HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然HRef=https://www.qijian.info/list/bianhua/ target=_blank class=infotextkey>变化、HRef=https://www.qijian.info/list/renshi/ target=_blank class=infotextkey>人事浮沉的感喟,千古之下,仍感动着无数读者。

  《九辩》现传本子中,有分为九章的,也有分为十章的。其实,无论分九章、十章,都没有必要作过多的争辩,因为全篇作品,贯穿的只是HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题。在不同的诗章中,不过是把HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋HRef=https://www.qijian.info/list/qinghuai/ target=_blank class=infotextkey>情怀反覆咀嚼、重沓喻示而已。今参酌洪兴祖《HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞补注》、朱熹《HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞集注》,分为十章。

  HRef=https://www.qijian.info/list/kaitou/ target=_blank class=infotextkey>开头,就鲜明HRef=https://www.qijian.info/list/didian/ target=_blank class=infotextkey>地点明了HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题:“悲哉秋之为气也!草木摇落而变衰。”在先秦典籍中,虽然不乏人们对秋寒的畏惧,但更多是HRef=https://www.qijian.info/list/qiutian/ target=_blank class=infotextkey>秋天农作物收获的HRef=https://www.qijian.info/list/xiyue/ target=_blank class=infotextkey>喜悦。宋玉却把HRef=https://www.qijian.info/list/qiutian/ target=_blank class=infotextkey>秋天万木凋落与人的HRef=https://www.qijian.info/list/zaoyu/ target=_blank class=infotextkey>遭遇联系起来。“坎廪兮贫士失职而志不平”、“廓落兮HRef=https://www.qijian.info/list/jilu/ target=_blank class=infotextkey>羁旅而无友生”、“怆怳懭悢兮去故而就新”、“时亹亹而过中兮,蹇淹留而无成”,失去官职,没人HRef=https://www.qijian.info/list/tongqing/ target=_blank class=infotextkey>同情,独自流浪,人过中年事业无成,所有不幸,仿佛都集中在诗中HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情主人公的身上。于是,这位HRef=https://www.qijian.info/list/pinkun/ target=_blank class=infotextkey>贫困、HRef=https://www.qijian.info/list/gudu/ target=_blank class=infotextkey>孤独、HRef=https://www.qijian.info/list/aiyuan/ target=_blank class=infotextkey>哀怨的流浪者,眼目HRef=https://www.qijian.info/list/zhongqiu/ target=_blank class=infotextkey>中秋天的HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物,无不带上HRef=https://www.qijian.info/list/beishang/ target=_blank class=infotextkey>悲伤的颜色。贫士HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题一旦确定,诗歌就顺利地展开了。

  从第二章到第十章,《九辩》反覆抒述见秋而悲的原因。不能为世所用而事业无成,是萦绕心怀的HRef=https://www.qijian.info/list/tongku/ target=_blank class=infotextkey>痛苦。造成这种HRef=https://www.qijian.info/list/tongku/ target=_blank class=infotextkey>痛苦也是多方面的。第二章说“有美一人兮心不绎,去乡HRef=https://www.qijian.info/list/lijia/ target=_blank class=infotextkey>离家兮徕远客,超逍遥兮今焉薄”。美丽的女人竟然被抛弃,独自飘零远方,而所思恋之君却不理睬,HRef=https://www.qijian.info/list/aiqing/ target=_blank class=infotextkey>爱情破灭了,能不伤心吗!第三章写一路所见秋色,眼中都是HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉。你看,“白露既下百草兮,奄离披此梧楸”,寒露下来,百草焦黄,乔木落叶,HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天的群芳与夏日的浓荫,都消失了。季节过去了,草木只能黄落;机遇失去了,贫士唯有悲哀。第四章在脉络上遥接第二章,还是以一个被君所弃的HRef=https://www.qijian.info/list/moiren/ target=_blank class=infotextkey>美人口吻,写她求爱不遂的HRef=https://www.qijian.info/list/beiku/ target=_blank class=infotextkey>悲苦。大门紧闭,门外恶狗狂吠,怎能传送去一片心意呢?HRef=https://www.qijian.info/list/wunai/ target=_blank class=infotextkey>无奈之下。只好“块独守此无泽兮,仰浮云而永叹”。在秋草摇摇的水泽边,伤心人只能仰天HRef=https://www.qijian.info/list/beitan/ target=_blank class=infotextkey>悲叹了!

  第五章是直接模仿HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原的《离骚》和《涉江》的,所以历来HRef=https://www.qijian.info/list/pinglun/ target=_blank class=infotextkey>评论者,大都认为《九辩》的HRef=https://www.qijian.info/list/zhengzhi/ target=_blank class=infotextkey>政治性HRef=https://www.qijian.info/list/shehui/ target=_blank class=infotextkey>社会性就在这一章中。特别是诗中用了姜太公九十岁才获得尊荣的HRef=https://www.qijian.info/list/diangu/ target=_blank class=infotextkey>典故,显示诗人参与军国大事、HRef=https://www.qijian.info/list/jiangongliye/ target=_blank class=infotextkey>建功立业的希冀。不过,诗中直接论及当时HRef=https://www.qijian.info/list/guojia/ target=_blank class=infotextkey>国家形势并不明显,反而是突出不为世用的悲哀:“君弃远而不察兮,虽愿忠其焉得?”如果与诗歌中的贫士形象相联系,就可以领会到,宋玉所说的是:如果贫士为君王所用,也能像姜太公一样立下赫赫功勋;如果不能为君王赏识,只能“冯郁郁其何极”,HRef=https://www.qijian.info/list/beifen/ target=_blank class=infotextkey>悲愤郁结,不知何年何月才能消散了!这一章笔墨集中在贫士自身进行HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情。

  第六章承第五章,意蕴主旨复沓。不过,着重写霜露霰HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪,突出了秋已深、冬即至的季节特点。“愿徼幸而有待兮,泊莽莽与野草同死”,季节不等人,HRef=https://www.qijian.info/list/suiyue/ target=_blank class=infotextkey>岁月不等人,贫士HRef=https://www.qijian.info/list/shiyi/ target=_blank class=infotextkey>失意,虽然怀着侥幸HRef=https://www.qijian.info/list/xinqing/ target=_blank class=infotextkey>心情等待,然而仍然是无望的等待。HRef=https://www.qijian.info/list/dongji/ target=_blank class=infotextkey>冬季来临,能熬过这严寒吗:“无衣裘以御冬兮,恐溘死而不得见乎阳春!”由HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋发展到惧冬,贫士的HRef=https://www.qijian.info/list/xinqing/ target=_blank class=infotextkey>心情更紧迫也更HRef=https://www.qijian.info/list/qiku/ target=_blank class=infotextkey>凄苦了。

  第七章全然抒发HRef=https://www.qijian.info/list/suiyue/ target=_blank class=infotextkey>岁月流逝的HRef=https://www.qijian.info/list/ganshang/ target=_blank class=infotextkey>感伤,诗HRef=https://www.qijian.info/list/zhongqiu/ target=_blank class=infotextkey>中秋夜、HRef=https://www.qijian.info/list/xiyang/ target=_blank class=infotextkey>夕阳、流水、HRef=https://www.qijian.info/list/mingyue/ target=_blank class=infotextkey>明月,无不加强了HRef=https://www.qijian.info/list/suiyue/ target=_blank class=infotextkey>岁月不居、一事无成的慨叹。

  第八章、第九章,诗歌集中突出“失人”的悲哀。所谓“失人”,一方面指掌权得势的都是薄幸小人,奸臣当道,把持国柄,使HRef=https://www.qijian.info/list/shehui/ target=_blank class=infotextkey>社会污秽混乱;一方面指如贫士一类贤人被弃置不用,心怀HRef=https://www.qijian.info/list/zhuangzhi/ target=_blank class=infotextkey>壮志宏才却不得施展,还受到小人的排挤、压迫。在悲怨之后,诗人仍然抱有HRef=https://www.qijian.info/list/xiwang/ target=_blank class=infotextkey>希望,“罔流涕以聊虑兮,惟著意而得之”。要擦干眼泪去HRef=https://www.qijian.info/list/changge/ target=_blank class=infotextkey>唱歌,壮气可嘉,但底气不足,因为“失人”的HRef=https://www.qijian.info/list/xianshi2/ target=_blank class=infotextkey>现实仍然存在,贫士要HRef=https://www.qijian.info/list/shuhuai/ target=_blank class=infotextkey>抒怀,只能依赖HRef=https://www.qijian.info/list/huanxiang/ target=_blank class=infotextkey>幻想了。这HRef=https://www.qijian.info/list/qiutian/ target=_blank class=infotextkey>秋天的悲哀,仍然盘结在贫士心胸之间。

  最后第十章,是全诗的结束。HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋如何了结呢?只有依赖HRef=https://www.qijian.info/list/langman/ target=_blank class=infotextkey>浪漫主义的想像:人间得不到的,天上能够补偿。于是,贫士“愿赐不肖之躯而HRef=https://www.qijian.info/list/bieli/ target=_blank class=infotextkey>别离兮,放游志乎云中。”离开躯体的精魂,穿过太空的日月虹气,成了天上神灵的主宰,朱雀、苍龙、雷师、HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风神都听他调遣,成了他车驾的扈从,多么神气又多么得意!贫士之贫变成了贵,HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋之悲变成了喜。HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋的主旨却引出一个欢乐HRef=https://www.qijian.info/list/jiewei/ target=_blank class=infotextkey>结尾,然而那欢乐只是HRef=https://www.qijian.info/list/huanxiang/ target=_blank class=infotextkey>幻想的虚构的欢乐。贫士得志,是虚幻的想像的得志,HRef=https://www.qijian.info/list/xianshi2/ target=_blank class=infotextkey>现实HRef=https://www.qijian.info/list/shehui/ target=_blank class=infotextkey>社会中,HRef=https://www.qijian.info/list/qiutian/ target=_blank class=infotextkey>秋天仍然是草木黄落,贫士仍然是不为世用。HRef=https://www.qijian.info/list/xianshi2/ target=_blank class=infotextkey>现实与想像的强烈对比,把HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题更加强化了。

  《九辩》把一个贫士在HRef=https://www.qijian.info/list/shenqiu/ target=_blank class=infotextkey>深秋时节“失时”、“失人”的心境写得生动精彩,有很强烈的感染力。HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题得到形象的感性的抒述。不过,从HRef=https://www.qijian.info/list/shehui/ target=_blank class=infotextkey>社会意义而言,此诗虽然也有伤时之语,但总的说来缺乏HRef=https://www.qijian.info/list/shehui/ target=_blank class=infotextkey>社会的指涉性。所以司HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马迁说“皆祖HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原之从容辞令,终莫敢直谏”(《史记·HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原贾生列传》)。

  从HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术的创造性来看,《九辩》是很成功的作品。HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋题旨,本来是古代HRef=https://www.qijian.info/list/nanfang/ target=_blank class=infotextkey>南方HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学(以《HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞》为代表)的特点之一,最能显示楚骚HRef=https://www.qijian.info/list/jingshen/ target=_blank class=infotextkey>精神的HRef=https://www.qijian.info/list/langman/ target=_blank class=infotextkey>浪漫主义色彩。《九辩》把HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋题旨发挥得淋漓尽致,也成为后代人们HRef=https://www.qijian.info/list/xuexi/ target=_blank class=infotextkey>学习的典范。从此,在中国HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学中,HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋一直是诗文家HRef=https://www.qijian.info/list/xiai/ target=_blank class=infotextkey>喜爱的题材,雄才大略的汉武帝有《秋HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风辞》,潇洒俊秀的曹植有《HRef=https://www.qijian.info/list/qiusi/ target=_blank class=infotextkey>秋思赋》、《遥逝》,高瞻远瞩的曹丕有《燕歌行》。魏晋南北朝诗人笔下的HRef=https://www.qijian.info/list/qiutian/ target=_blank class=infotextkey>秋天,大都带有《九辩》HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋的气息,庾信《拟HRef=https://www.qijian.info/list/yonghuai/ target=_blank class=infotextkey>咏怀二十七首》之十一“摇落秋为气,HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉多HRef=https://www.qijian.info/list/yuanqing/ target=_blank class=infotextkey>怨情”,以HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋带出HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世之感、家国之恨,更为HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题谱写出新曲。此后历经唐宋元明清,诗词中的HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋之HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风始终弥漫不散。HRef=https://www.qijian.info/list/beiqiu/ target=_blank class=infotextkey>悲秋已经成为中国传统HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学的母题之一,产生了许多动人的作品,而《九辩》原创性的功劳,当是不可抹杀的。

返回