孤舟夜泊洞庭边,灯火青荧对客船。朔风吹老梅花片,推开篷雪满天。诗豪与风雪争先。雪片与风鏖战,诗和雪缴缠。一笑琅然。
水仙子·舟中。元代。孙周卿。 孤舟夜泊洞庭边,灯火青荧对客船。朔风吹老梅花片,推开篷雪满天。诗豪与风雪争先。雪片与风鏖战,诗和雪缴缠。一笑琅然。
入夜,洞庭湖上昏濛濛一片,客船孤零零地停泊在湖间。只有岸上一盏青灯荧荧作闪,同我乘坐的小船遥遥相伴。舱外一阵阵北风肆逞着淫威,想必在无情地摧残着梅花的花瓣。我禁不住推开船窗观看,这才发现已是大雪漫天。顿时我诗兴大作,迫不及待要同风雪争先。雪片与暴风搅作一团,我的诗句又同飞雪互相纠缠。我朗声大笑,心情无比畅然。
鏖战:激战。
缴缠:纠缠。
琅然:指笑声朗朗的样子。
HRef=https://www.qijian.info/list/xiaoling/ target=_blank class=infotextkey>小令前两句交代了孤舟碇泊的背景:HRef=https://www.qijian.info/list/shijian/ target=_blank class=infotextkey>时间是入夜,HRef=https://www.qijian.info/list/didian/ target=_blank class=infotextkey>地点是HRef=https://www.qijian.info/list/dongtinghu/ target=_blank class=infotextkey>洞庭湖,遥岸青荧的灯火,衬出了客船的冷寂。“洞庭烟”、“灯火青荧”,形象、色彩都有如绘画,足见作者驾驭语言及构筑HRef=https://www.qijian.info/list/yijing/ target=_blank class=infotextkey>意境的纯熟能力。孤舟无伴,船外又是昏茫茫一片,可想而知诗人只能蜷缩在船舱中,从而HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然地度入“HRef=https://www.qijian.info/list/zhouzhong/ target=_blank class=infotextkey>舟中”的题面。“朔HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风吹老梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花片”是意味深长的一笔。它补出了严冬的时令,还以其若实若虚的意象启人寻绎。在“夜泊洞庭边”的迷茫夜色中,是不可能望见“梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花片”的,可见全句是诗人的一种主观感觉。结合题目的“HRef=https://www.qijian.info/list/zhouzhong/ target=_blank class=infotextkey>舟中”二字,则可发现此处的“朔HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风”,实是诗人在封闭的船舱中所获得的听觉印象。听觉印象而产生视觉效果,反映了朔HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风的劲烈。这种强烈的HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风声使作者生发了“吹老梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花片”的HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想,于是才有“推开篷”细看究竟的相应举动,这样看来,“朔HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风”在这里还有陡至的意味。推篷是因为朔HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风的骤起,却得到了“HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪满天”的全新发现,事出意外,惊喜顿生,难怪要“诗豪与HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪争先”了。这一句中的“豪”字,不止属于“诗”,也是对“HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪”的形容。一来它表现了HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪的劲猛,二来也说明了湖上HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪翻飞之景象,别具一种雄豪的阳刚之美。这首HRef=https://www.qijian.info/list/xiaoling/ target=_blank class=infotextkey>小令多能从无字之处读得隐微之意,再次证明了诗人遣字构像的佳妙。
以下HRef=https://www.qijian.info/list/xiofeng/ target=_blank class=infotextkey>写HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风、HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪与诗情搅成一片,难分难辨,活脱脱是一幅江天HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪行吟图。HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪催诗,“一笑琅然”,HRef=https://www.qijian.info/list/haoqing/ target=_blank class=infotextkey>豪情快意顿时将先前的HRef=https://www.qijian.info/list/guji/ target=_blank class=infotextkey>孤寂悲冷一扫而光。全曲步步设景,层层推进,入情入理而又出新出变,是元HRef=https://www.qijian.info/list/sanqu/ target=_blank class=infotextkey>散曲HRef=https://www.qijian.info/list/jilu/ target=_blank class=infotextkey>羁旅题材中一支开阔雄壮、别开生面的作品。
孙周卿[元](约公元一三二〇年前后在世)名不详,古邠(今陕西旬邑县东北)人。生卒年均不详,约元仁宗延祐末前后在世。生平不详。孙楷第《元曲家考略》谓“邠”乃“汴”之误,则云其河南开封市人。曾客游湘南、巴丘。有女蕙兰,工诗,嫁诗人傅若金,早卒。 ...
孙周卿。 孙周卿[元](约公元一三二〇年前后在世)名不详,古邠(今陕西旬邑县东北)人。生卒年均不详,约元仁宗延祐末前后在世。生平不详。孙楷第《元曲家考略》谓“邠”乃“汴”之误,则云其河南开封市人。曾客游湘南、巴丘。有女蕙兰,工诗,嫁诗人傅若金,早卒。
冬柳。清代。赵函。 无端抹尽白门烟,衰丑如斯祇自怜。入世茫然同槁木,阅人多矣是寒蝉。楼头只挂青天月,水畔间思碧玉年。蕉萃一生缘底事,江潭照影尚缠绵。
次韵王学士七夕新秋。元代。吴澄。 煌煌桴鼓引双旌,道是天孙大礼成。金镜南飞光欲半,银潢西去寂无声。佳期一夕人谁见,别思千年恨未平。最怪河东五星丽,应嫌抱拙要中更。
瞻云街 其二。清代。胡星阿。 瑶窗屈曲倚崇阿,金染斜阳碧染莎。帘幕晓寒鸠雨细,池塘春静燕泥多。桂旌冉冉迷湘竹,莲步盈盈隔汉波。为问画楼西畔路,花香月色近如何。
金刚随机无尽颂·如法受持分第十三。宋代。释印肃。 庾岭问南能,踏碓到三更。谁知憨俗汉,绍祖列传灯。