赠范晔

赠范晔朗读

折花逢驿使,寄与陇头人。

江南无所有,聊赠一枝春。

译文

遇见北去的驿使就去折梅花,托他带给远在陇山的友人。

江南别没有更好的礼品相送,姑且把一枝梅花送去报春。

注释

《荆州记》:“陆凯与范晔交善,自江南寄梅花一枝,诣长安与晔,兼赠诗。”唐汝谔《古诗解》则云:“晔为江南人,陆凯代北人,当是范寄陆耳。”这里用《赠范晔》题,乃暂从旧说。范晔:字蔚宗,顺阳山阴(今河南省淅川县东)人,南朝宋史学家、散文家。

驿使:古代递送官府文书的人。

陇头人:即陇山人,在北方的朋友,指范晔。陇山,在今陕西陇县西北。

“聊赠”句:赠:一作“寄”。一枝春:指梅花,人们常常把梅花作为春天的象征。

参考资料:

1、刘光耀.历代诗词名篇译注评.北京:作家出版社,2005年10月:103-104

2、景宏业.学子必背·诗:山西人民出版社,2004年:58

3、蒋心海.诗词大王:国际文化出版社,1998年:2-3

赠范晔创作背景

  这首诗当是陆凯率兵南征度梅岭时所作。他在戎马倥偬中登上梅岭,正值岭梅怒放,立马于梅花丛中,回首北望,想起了陇头好友范哗,又正好碰上北去的驿使,就出现了折梅赋诗赠友人的一幕,于是写下这首诗。

参考资料:

1、辛志贤.汉魏南北朝诗选注:北京出版社,1981年:369-370

  前两句写到了诗人与HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人远离千里,难以聚首,只能凭驿使来往互递问候。“逢驿使”的“逢”字说明不期然而遇见了驿使,由驿使而HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想到HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人,于是寄梅问候,体现了对HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友的殷殷挂念,使全诗充满着天机HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然之趣。

  后两句则在淡淡致意中透出深深HRef=https://www.qijian.info/list/zhufu/ target=_blank class=infotextkey>祝福。HRef=https://www.qijian.info/list/jiangnan/ target=_blank class=infotextkey>江南不仅不是一无所有,有的正是诗人的诚挚HRef=https://www.qijian.info/list/qinghuai/ target=_blank class=infotextkey>情怀,而这一切,全凝聚在小小的一枝梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花上。由此可见,诗人的情趣是多么高雅,HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象是多么丰富。“一枝春”,是借代的手法,以一代全,象征HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天的来临,也隐含着对HRef=https://www.qijian.info/list/xiangju/ target=_blank class=infotextkey>相聚时刻的期待。HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人睹物HRef=https://www.qijian.info/list/siren/ target=_blank class=infotextkey>思人,一定能明了诗人的慧心。

  HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术特色方面,诗中“一枝春”描写到眼前仿佛出现了HRef=https://www.qijian.info/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光明媚,春到HRef=https://www.qijian.info/list/jiangnan/ target=_blank class=infotextkey>江南,梅绽枝头的HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好图景。梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花是HRef=https://www.qijian.info/list/jiangnan/ target=_blank class=infotextkey>江南报春之HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,折梅寄友,礼轻情义重,它带给远方HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友的是HRef=https://www.qijian.info/list/jiangnan/ target=_blank class=infotextkey>江南HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天的浓浓气息,是HRef=https://www.qijian.info/list/yingchun/ target=_blank class=infotextkey>迎春吐艳的HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好HRef=https://www.qijian.info/list/zhuyuan/ target=_blank class=infotextkey>祝愿,也是诗人与远方挚友同享HRef=https://www.qijian.info/list/chunyi/ target=_blank class=infotextkey>春意的最好表达。

  这首诗构思精巧,清晰HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然,富有情趣。用字虽然HRef=https://www.qijian.info/list/jiandan/ target=_blank class=infotextkey>简单,细细品之,春的生机及情意如现眼前。它的HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术美在于朴素、HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然而又借物寄喻,在特定的季节,特定的环境,把HRef=https://www.qijian.info/list/huaiyou/ target=_blank class=infotextkey>怀友的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情,通过一种为世公认具有高洁情操的梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花表达出来,把抽象的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情与形象的梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花结为一体了。

陆凯

陆凯(?―约504年),字智君,陆俟之孙,北魏代(今张家口涿鹿县山涧口村)人,鲜卑族。是南北朝人。《魏书》有传。 ...

陆凯朗读
()

猜你喜欢

北斗天高不可从,灵岩壁立翠重重。松间此日来双鹤,云里何年驻六龙。

短褐朝元随羽节,空山采秀蹑仙踪。日斜笑倚卢敖杖,谷口西风落暝钟。

()

三江会合水交流,拥抱岚光送客舟。

只与寄诗身不到,老人可是负江楼。

()

幕画如兄有异才,岭南声价动诸台。登龙尾道呼班去,为鳄鱼州守印来。

定有赏音相料理,何妨进卷小徘徊。遥知得意行吟处,傍柳堤看菡萏开。

()

蹊。既见游子发,

登舟傍寒溪。沿江抵海澨,

()
韩雍

客里逢秋感已深,可堪秋夜对秋霖。江湖未遂希文志,丘壑空悬永叔心。

云压戍楼迷画角,风传警枕乱清砧。谁怜怀国思乡处,无限愁肠自苦吟。

()

云别青山马踏尘,负才难觅作闲人。
莫言馆驿无公事,诗酒能消一半春。

()