淮上喜会梁川故人。唐代。韦应物。 江汉曾为客,相逢每醉还。浮云一别后,流水十年间。欢笑情如旧,萧疏鬓已斑。何因不归去?淮上有秋山。
在江汉就曾经一起作客,每次相逢都是尽醉而还。
离别后如浮云飘流不定,岁月如流水一晃过十年。
今日相见虽然欢笑如旧,可惜人已苍老鬓发斑斑。
为何我不与故人同归去?因为淮上有秀美的秋山。
淮上:淮水边。梁州:指兴元府(今陕西汉中市)。
流水:喻岁月如流,又暗合江汉。
淮上有秋山:言淮上风光可恋,伸足上“不归去”之意。
诗人在淮上(今江苏淮阴一带)遇见了十年前在梁州江汉一带有过交往的故人,故有感而发此作。
参考资料:
1、林东海.唐诗鉴赏辞典:上海辞书出版社,1983年
这首诗描HRef=https://www.qijian.info/list/xioshi/ target=_blank class=infotextkey>写诗人在淮上(今江苏淮阴一带)喜遇梁州HRef=https://www.qijian.info/list/guren/ target=_blank class=infotextkey>故人的情况和HRef=https://www.qijian.info/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨。他和这位老HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友,十年前在梁州江汉一带有过交往。诗题曰“喜会”HRef=https://www.qijian.info/list/guren/ target=_blank class=infotextkey>故人,诗中表现的却是“此日相逢思旧日,一杯成喜亦成悲”那样一种悲喜交集的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情。
诗的HRef=https://www.qijian.info/list/kaitou/ target=_blank class=infotextkey>开头,HRef=https://www.qijian.info/list/xioshi/ target=_blank class=infotextkey>写诗人昔日在江汉作客期间与HRef=https://www.qijian.info/list/guren/ target=_blank class=infotextkey>故人相逢时的乐事,概括了以前的交谊。那时他们经常欢聚痛饮,扶醉而归。诗人写这段HRef=https://www.qijian.info/list/wangshi/ target=_blank class=infotextkey>往事,仿佛是试图从甜蜜的HRef=https://www.qijian.info/list/huiyi/ target=_blank class=infotextkey>回忆中得到慰藉,然而其结果反而引起HRef=https://www.qijian.info/list/suiyue/ target=_blank class=infotextkey>岁月蹉跎的HRef=https://www.qijian.info/list/beishang/ target=_blank class=infotextkey>悲伤。颔联一跌,直接抒发十年阔别的HRef=https://www.qijian.info/list/shanggan/ target=_blank class=infotextkey>伤感。颈联的出句又回到诗题,写这次相会的“欢笑”之态。久别HRef=https://www.qijian.info/list/zhongfeng/ target=_blank class=infotextkey>重逢,确有喜的一面。他们也像十年前那样,有痛饮之事。然而这HRef=https://www.qijian.info/list/xiyue/ target=_blank class=infotextkey>喜悦,只能说是表面的,或者说是暂时的,所以对句又将笔宕开,写两鬓萧疏。十年的HRef=https://www.qijian.info/list/piaobo/ target=_blank class=infotextkey>漂泊生涯,使得人老了。这一副衰老的形象,不言悲而悲情溢于言表,HRef=https://www.qijian.info/list/piaobo/ target=_blank class=infotextkey>漂泊之感也就尽在不言之中。一喜一悲,笔法跌宕;一正一反,交互成文。末联以反诘作转,以HRef=https://www.qijian.info/list/jingse/ target=_blank class=infotextkey>景色作结。为何不归去,原因是“淮上有秋HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山”。诗人《HRef=https://www.qijian.info/list/denglou/ target=_blank class=infotextkey>登楼》诗云:“坐厌淮南守,秋HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山红树多。”秋光中的满HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山红树,正是诗人耽玩HRef=https://www.qijian.info/list/liulian/ target=_blank class=infotextkey>留恋之处。这个HRef=https://www.qijian.info/list/jiewei/ target=_blank class=infotextkey>结尾给人留下了回味的余地。
绘画HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术中有所谓“密不通HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风,疏可走HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马”之说。诗歌的表现同样有疏密的问题,有些东西不是表现的重点,就应从略,使之疏朗;有些东西是表现的中心,就应详写,使之细密。疏密相间,详略适宜,才能突出主体。这首诗所表现的是两人十年阔别的HRef=https://www.qijian.info/list/zhongfeng/ target=_blank class=infotextkey>重逢,可写的东西很多,如果把十年的琐事絮絮叨叨地说来,不注意疏密详略,便分不清主次轻重,也就不成其为诗了。这就需要剪裁。诗的首联概括了以前的交谊;颈联和末联抓住久别HRef=https://www.qijian.info/list/zhongfeng/ target=_blank class=infotextkey>重逢的情景作为重点和主体,详加描写,写出了今日的HRef=https://www.qijian.info/list/xiangju/ target=_blank class=infotextkey>相聚、痛饮和欢笑,写出了环境、形貌和心思,表现得很细密。颔联“浮云一别后,流水十年间”,表现的HRef=https://www.qijian.info/list/shijian/ target=_blank class=infotextkey>时间最长。表现的空间最宽,表现的HRef=https://www.qijian.info/list/renshi/ target=_blank class=infotextkey>人事最杂。这里却只用了十个字,便把这一切表现出来了。这两句用的是流水对,HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然流畅,洗练概括。别后人世沧桑,千种HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风情,不知从何说起,诗人只在“一别”、“十年”之前冠以“浮云”、“流水”,便表现出来了。HRef=https://www.qijian.info/list/yijing/ target=_blank class=infotextkey>意境空灵,真是“疏可走HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马”。“浮云”、“流水”暗用汉代苏武李陵河梁HRef=https://www.qijian.info/list/songbie/ target=_blank class=infotextkey>送别诗意。李陵《与苏武诗三首》有“仰视浮云驰,奄忽互相逾。HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风波一失所,各在天一隅”,苏武《诗四首》有“俯观江汉流,仰视浮云翔”,其后常以“浮云”表示HRef=https://www.qijian.info/list/piaobo/ target=_blank class=infotextkey>漂泊不定,变幻无常,以“流水”表示HRef=https://www.qijian.info/list/suiyue/ target=_blank class=infotextkey>岁月如流,年华易逝。诗中“浮云”、“流水”不是写实,都是虚拟的HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物,借以抒发诗人的主观HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情,表现一别十年的HRef=https://www.qijian.info/list/ganshang/ target=_blank class=infotextkey>感伤,由此可见诗人的剪裁功夫。
韦应物(737~792),中国唐代诗人。汉族,长安(今陕西西安)人。今传有10卷本《韦江州集》、两卷本《韦苏州诗集》、10卷本《韦苏州集》。散文仅存一篇。因出任过苏州刺史,世称“韦苏州”。诗风恬淡高远,以善于写景和描写隐逸生活著称。 ...
韦应物。 韦应物(737~792),中国唐代诗人。汉族,长安(今陕西西安)人。今传有10卷本《韦江州集》、两卷本《韦苏州诗集》、10卷本《韦苏州集》。散文仅存一篇。因出任过苏州刺史,世称“韦苏州”。诗风恬淡高远,以善于写景和描写隐逸生活著称。
舟次清口 其一。宋代。黄裳。 海岱东西六转春,投閒休说去思人。此方缘尽回头处,别有仙源可出尘。
集义斋。魏晋。张载。 小斋新创得新名,大笔标题字势轻。养勇所期戾孟子,动心那肯诧齐卿。川流有本源源听,月入容光处处明。此道几人能仿佛,浪言徒遣俗儒惊。
题刘教谕两山书堂。明代。杨荣。 左峰俨飞盖,右峰如聚毂。两峰并高寒,对峙气清淑。羡尔志冲澹,于焉构书屋。中藏万卷馀,琅琅时诵读。素灯深夜雨,潇潇响梧竹。岂无青藜翁,殷勤访天禄。白云东西飞,苍翠宛在目。于兹移教铎,远度松溪曲。静对湛卢清,难忘故山麓。写此寓高情,尚慕紫阳躅。
新繁县显曜院。宋代。梅挚。 绣地萦回宝势长,遍游宁倦徙胡床。禅斋不顾幡风影,讲席乱飞花雨香。苔阵暗连僧榻古,蕉旗低映佛窗凉。我来懒上东台上,目送霜楸感北堂。