天津桥望春

天津桥望春朗读

津桥春水浸红霞,烟柳风丝拂岸斜。

翠辇不来金殿闭,宫莺衔出上阳花。

译文

天津桥下春水浸润着红霞,如烟细柳微风中拂岸倾斜。

车辇不再来金殿久已关闭,莺儿飞出衔着上阳宫中花。

注释

天津桥:即洛桥,简称津桥,是洛水上的一座浮桥,在今河南洛阳西南,是洛阳名胜之一。

风丝:微风。斜:韵脚念xiá。

翠辇(niǎn):皇帝乘坐的车子。这里借指皇帝。

宫莺(yīng):泛指宫中所栖之鸟。上阳:上阳宫,唐高宗时建造,在洛阳皇城西南,洛水天津桥附近,高宗常居此听政。

天津桥望春创作背景

  雍陶生活在晚唐。此时,唐王朝国势衰败,社会危机日益严重。诗人来到天津桥畔,目睹宫阙残破的景象,抚今思昔,不无盛衰兴亡之感,于是,挥笔写下了这首七绝。

参考资料:

1、萧涤非 等.唐诗鉴赏辞典:上海辞书出版社,2004:1124-1125

  天津桥下,春水溶溶,绚烂的云霞倒映在水中;天津桥畔,翠柳如烟,枝枝柔条斜拂水面,缕缕游丝随HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风飘荡。这HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好的HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然HRef=https://www.qijian.info/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光,不减当年,HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然令人心醉。然而,HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山河依旧,人非昔比。透过茂密的树丛向北望去,尽管昔日高大威严的宫殿至今犹存,可是,那千官扈从、群臣迎驾的盛大场面,已不能再见到了。宫殿重门紧闭,画栋雕梁也失去了灿烂的色泽。当年曾经是日夜欢歌的上阳宫,而今一片寂落,只有宫莺衔着一片残HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花飞出墙垣。面对着这番情景,诗人HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然是心潮起伏,HRef=https://www.qijian.info/list/gantan/ target=_blank class=infotextkey>感叹万千。

  这首诗通篇HRef=https://www.qijian.info/list/xiejing/ target=_blank class=infotextkey>写景,不言史事,不发HRef=https://www.qijian.info/list/yilun/ target=_blank class=infotextkey>议论,静观默察,HRef=https://www.qijian.info/list/taidu/ target=_blank class=infotextkey>态度似乎很HRef=https://www.qijian.info/list/danbo/ target=_blank class=infotextkey>淡泊。然而,正是在这种看似冷静客观的描写中,蕴藏着作者HRef=https://www.qijian.info/list/diaogushangjin/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/diaogu/ target=_blank class=infotextkey>吊古HRef=https://www.qijian.info/list/shangjin/ target=_blank class=infotextkey>伤今的沉郁的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情。诗的一、二两句,作者先绘出一幅津桥春日图,明媚绮丽、引人入胜;三、四句转写金殿闭锁、宫苑HRef=https://www.qijian.info/list/jiliao/ target=_blank class=infotextkey>寂寥,前后映衬,对照鲜明。在这种强烈的对比中,表现了岁岁HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天重临,而大唐帝国的盛世却一去不复返了。这正是以乐景写哀,因而“倍增其哀”的手法,较之直抒胸臆,具有更强烈的HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术效果。

  全诗处处切合一“望”字。“金殿闭”是诗人“望”中所见,但苑内的HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉之状,毕竟是“望”不到的,于是第四句以宫莺不堪HRef=https://www.qijian.info/list/jimo/ target=_blank class=infotextkey>寂寞,飞出墙外寻觅HRef=https://www.qijian.info/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光,从侧面烘托出上阳宫里HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉冷落的景象。这一细节,是诗人“望”中所见,因而落笔极为HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然,但又曲折地表达了作者难诉说的深沉HRef=https://www.qijian.info/list/gantan/ target=_blank class=infotextkey>感叹,含而不露,淡而有韵,堪称全诗中精彩的一笔。

雍陶

雍陶(约789~873以前),字国钧,成都人。工于词赋。有《唐志集》五卷,今传。 ...

雍陶朗读
()

猜你喜欢

竹荫巧藏三伏,茶香分入四邻。

波间先辨来客,石畔长眠醉人。

()

周这士也贵,如圭璧璠璵。

东陕与南土,出入本裕如。

()

小谷疏林受数家,年芳犹有刺桐花。白云不为青山地,截断前峰两髻丫。

()

无奈落叶何,纷纷满衰草。疾来无气力,拥户不能扫。

欲访云外人,都迷上山道。

()

麻姑仙驭出昆崙,海上方蓬海市吞。苍狗吠来天入梦,素娥奔去月消魂。

筳篿虽设灵氛远,椒醑空陈帝阙尊。一自瑶池巡幸后,祇今飘泊有龙孙。

()

年老睡还少,夜长醒更多。土床烟火足,趺坐默吟哦。

()