雨后望月

雨后望月朗读

四郊阴霭散,开户半蟾生。

万里舒霜合,一条江练横。

出时山眼白,高后海心明。

为惜如团扇,长吟到五更。

译文

当四野阴云消散的时候,打开窗户看见一弯月升在云上。

万里原野弥漫着一片霜雾,月下横着一条素练似的大江。

在它初升时山中泉眼透白,当它升高时海水透出明光。

只因为怜惜这像团扇的明月,一直不眠长吟到天色大亮。

注释

半蟾:月亮从山头升起一半。

合:满。

江练:象白绢一样的江水。练:白绢。

山眼、海心:皆是比喻月亮。

团扇:古人以月喻团扇,此指月亮

  从诗中可以看出诗人对HRef=https://www.qijian.info/list/yuhou/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨后HRef=https://www.qijian.info/list/yueye/ target=_blank class=infotextkey>月夜HRef=https://www.qijian.info/list/moijing/ target=_blank class=infotextkey>美景的感受是鲜明的:HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨停后,HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风吹云雾散尽,打开窗户看夜色,半边HRef=https://www.qijian.info/list/mingyue/ target=_blank class=infotextkey>明月刚从东方冉冉升起,夜深了,秋霜万里铺满大地,HRef=https://www.qijian.info/list/changjiang/ target=_blank class=infotextkey>长江如练向东横流。HRef=https://www.qijian.info/list/yueliang/ target=_blank class=infotextkey>月亮刚出时把HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山野照得HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪白,月到中天时海水的中心也被照得明澈透亮。因为爱惜这似团扇一样美丽的HRef=https://www.qijian.info/list/yueliang/ target=_blank class=infotextkey>月亮,诗人一直对她咏诗赞诵到天将亮时,诗的首两句HRef=https://www.qijian.info/list/xioyue/ target=_blank class=infotextkey>写月出的情况及月形,三至六旬描绘HRef=https://www.qijian.info/list/yueye/ target=_blank class=infotextkey>月夜壮阔美丽的HRef=https://www.qijian.info/list/jingse/ target=_blank class=infotextkey>景色,从“半蟾生”、“出时”、“高后”可以看到月升的过程。字数不多而却形象鲜明,对仗工整。这里作者采用了HRef=https://www.qijian.info/list/niren/ target=_blank class=infotextkey>拟人与夸张的手法,使诗带上了HRef=https://www.qijian.info/list/huanxiang/ target=_blank class=infotextkey>幻想的色彩。随着对霜天HRef=https://www.qijian.info/list/yueye/ target=_blank class=infotextkey>月夜之HRef=https://www.qijian.info/list/moijing/ target=_blank class=infotextkey>美景的观察、发现、体会,诗人的感受在不断地升华,终于在诗的末两句,诗人以抑制不住的激情连连咏赞这美丽的HRef=https://www.qijian.info/list/yuese/ target=_blank class=infotextkey>月色至拂晓天明。

李白

李白(701年-762年),字太白,号青莲居士,唐朝浪漫主义诗人,被后人誉为“诗仙”。祖籍陇西成纪(待考),出生于西域碎叶城,4岁再随父迁至剑南道绵州。李白存世诗文千余篇,有《李太白集》传世。762年病逝,享年61岁。其墓在今安徽当涂,四川江油、湖北安陆有纪念馆。 ...

李白朗读
()

猜你喜欢

安期入东海,采药三蓬莱。东窗绿玉树,岁岁见花开。

弭节昆丘圃,吹笙阆风台。翱翔綵云里,挥手招我来。

()
王禹称

勤王修岁贡,晚驾过郊原。蔽芾馀千本,青葱共一园。

芽新撑老叶,土软迸深根。舌小侔黄雀,毛狞摘绿猿。

()
郭步韫

萧萧木叶下园林,摇落偏惊抱恨心。老去不嫌青鬓改,愁多翻爱素帏深。

菊当九日凌霜健,虫避西风隐壁吟。正是夜来愁伏枕,谁家月下击清砧。

()

妙年意气已横秋,不为身谋为国谋。

斥去佞臣谈笑里,英名高压汉朱存。

()

淩波延伫澹相留,应托微波怨未休。閒偃露盘如欲语,骤倾风盖却回头。

歌珠串脱横塘雨,醉玉香凝罨画楼。好在水仙繁会处,烂张云锦待仙舟。

()

新缝纸被烘来暖,一觉安眠到五更。

闻得上方钟鼓动,又添一日在浮生。

()