清明即事。唐代。孟浩然。 帝里重清明,人心自愁思。车声上路合,柳色东城翠。花落草齐生,莺飞蝶双戏。空堂坐相忆,酌茗聊代醉。
京城一年一度又是清明,人们的心里自然就起了忧愁思念。
马车声在路上繁杂地响着,东城的郊外杨柳一片青翠。
花开了草都长了出来,鸟儿在飞蝴蝶成双成对在嬉戏。
自己坐在空空的大堂里回忆往昔,以茶代酒,喝着聊着。
此诗除《全唐诗》外,诸本皆不载,似非孟浩然所作。
帝里:京都。
据此句,知作诗时作者不在帝里。
茗:茶。按,饮茶之风,似始盛于中唐以后,盛唐时尚不多见。
开元十六年(728)早春,孟浩然西游至长安,应考进士。适逢清明,诗人即事抒怀,写下了这首五言诗。
"帝里重清明,人心自HRef=https://www.qijian.info/list/chousi/ target=_blank class=infotextkey>愁思",一个"重"字,一个"愁"字,开篇明义。
京城一年一度又是清明,也许清明是一个普通的日子,然而HRef=https://www.qijian.info/list/piaobo/ target=_blank class=infotextkey>漂泊在外的HRef=https://www.qijian.info/list/youzi/ target=_blank class=infotextkey>游子此刻的心中却贮着一片愁楚。一开篇,全诗就置入了青灰的HRef=https://www.qijian.info/list/chouxu/ target=_blank class=infotextkey>愁绪中,奠定了HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情HRef=https://www.qijian.info/list/zhuangwu/ target=_blank class=infotextkey>状物的基调。HRef=https://www.qijian.info/list/qingmingjie/ target=_blank class=infotextkey>清明节,唐人有游春访胜、HRef=https://www.qijian.info/list/taqing/ target=_blank class=infotextkey>踏青戴柳、HRef=https://www.qijian.info/list/jisi/ target=_blank class=infotextkey>祭祀祖先的HRef=https://www.qijian.info/list/fengsu/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风俗,往往倾城而出。
"车声上路合,柳色东城翠",就惟妙惟肖HRef=https://www.qijian.info/list/didian/ target=_blank class=infotextkey>地点染出了这种境界。说点染,是因为是作者并未进行全景式的描述,而是采用动静结合,声色倶出的特写手法,犹如一个配着HRef=https://www.qijian.info/list/shengyin/ target=_blank class=infotextkey>声音的特写镜头,生动HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然。远处,甬路上传来了一阵吱吱嘎嘎的行车声,这HRef=https://www.qijian.info/list/shengyin/ target=_blank class=infotextkey>声音有些驳杂,,看来不是一辆车,它们到哪里去呢?"柳色东城翠",哦,原来是到东城去HRef=https://www.qijian.info/list/zheliu/ target=_blank class=infotextkey>折柳HRef=https://www.qijian.info/list/taqing/ target=_blank class=infotextkey>踏青。一个"翠"字不禁使人想到了依依柳烟,濛濛新绿的初春图景。接着,"HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落草齐生,莺飞蝶双喜",诗人又把HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象的目光转向了绿草青青的HRef=https://www.qijian.info/list/jiaowai/ target=_blank class=infotextkey>郊外。
坐在HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马车上,顺着青色的甬路来到绿意萌生的柳林,来到万勿复苏的HRef=https://www.qijian.info/list/jiaowai/ target=_blank class=infotextkey>郊外。白的杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花、粉的桃HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花轻盈地飘落,而毛绒绒、绿酥稣的小草却齐刷刷地探出了头,给这世界点缀一片新绿。群莺HRef=https://www.qijian.info/list/ziyou/ target=_blank class=infotextkey>自由自在地翱翔,美丽的HRef=https://www.qijian.info/list/hudie/ target=_blank class=infotextkey>蝴蝶成双成对地嬉戏,一切HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命都在尽享大HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然的温柔和丽,这该是何等畅快、舒心。
然而诗人并未"渐入佳境",笔锋一转,把目光收回身旁。"堂堂坐相忆,酌茗代醉",一动一静,两个镜头浦,我们仿佛看到了诗人独坐旷室,痴痴地HRef=https://www.qijian.info/list/zhuiyi/ target=_blank class=infotextkey>追忆什么,继而端起茶杯,默默一饮而尽,叹口气又呆呆坐出神。这里的HRef=https://www.qijian.info/list/guji/ target=_blank class=infotextkey>孤寂、HRef=https://www.qijian.info/list/chousi/ target=_blank class=infotextkey>愁思,这里的凄冷、沉默,同欣欣向荣的大HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然、欢愉的HRef=https://www.qijian.info/list/jiaoyou/ target=_blank class=infotextkey>郊游人群形成了一种多么鲜明的对比。诗人HRef=https://www.qijian.info/list/zhuiyi/ target=_blank class=infotextkey>追忆什么,是HRef=https://www.qijian.info/list/tongnian/ target=_blank class=infotextkey>童年无拘无束的天真HRef=https://www.qijian.info/list/ziyou/ target=_blank class=infotextkey>自由,HRef=https://www.qijian.info/list/shaonian/ target=_blank class=infotextkey>少年HRef=https://www.qijian.info/list/yinju/ target=_blank class=infotextkey>隐居的苦读HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活,还是欲登HRef=https://www.qijian.info/list/shitu/ target=_blank class=infotextkey>仕途的HRef=https://www.qijian.info/list/piaobo/ target=_blank class=infotextkey>漂泊HRef=https://www.qijian.info/list/suiyue/ target=_blank class=infotextkey>岁月?诗人在愁什么,愁HRef=https://www.qijian.info/list/shitu/ target=_blank class=infotextkey>仕途的HRef=https://www.qijian.info/list/jianxin/ target=_blank class=infotextkey>艰辛难挨,还是愁人世的沧桑易变?
融融HRef=https://www.qijian.info/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光下诗人抒写了无尽的HRef=https://www.qijian.info/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨,个中滋味令人咀嚼不尽。诗人想入HRef=https://www.qijian.info/list/shitu/ target=_blank class=infotextkey>仕途却又忐忑不安;欲走进无拘无束的大HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然,却又于心不甘。种种HRef=https://www.qijian.info/list/maodun/ target=_blank class=infotextkey>矛盾的情绪扭结在一起,HRef=https://www.qijian.info/list/yuqingyujing/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/yuqing/ target=_blank class=infotextkey>寓情于景,HRef=https://www.qijian.info/list/yuqing/ target=_blank class=infotextkey>寓情于境,HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然而传神地表达出诗人微妙、复杂的内心世界。
孟浩然(689-740),男,汉族,唐代诗人。本名不详(一说名浩),字浩然,襄州襄阳(今湖北襄阳)人,世称“孟襄阳”。浩然,少好节义,喜济人患难,工于诗。年四十游京师,唐玄宗诏咏其诗,至“不才明主弃”之语,玄宗谓:“卿自不求仕,朕未尝弃卿,奈何诬我?”因放还未仕,后隐居鹿门山,著诗二百余首。孟浩然与另一位山水田园诗人王维合称为“王孟”。 ...
孟浩然。 孟浩然(689-740),男,汉族,唐代诗人。本名不详(一说名浩),字浩然,襄州襄阳(今湖北襄阳)人,世称“孟襄阳”。浩然,少好节义,喜济人患难,工于诗。年四十游京师,唐玄宗诏咏其诗,至“不才明主弃”之语,玄宗谓:“卿自不求仕,朕未尝弃卿,奈何诬我?”因放还未仕,后隐居鹿门山,著诗二百余首。孟浩然与另一位山水田园诗人王维合称为“王孟”。
再次韵十首。宋代。陈造。 曲巷才人迹,泥涂没屐深。未妨冲雨到,要伴掉头吟。大巧专亭毒,何时扫疹淫。浊醪君莫厌,排闷勉孤斟。
别诗三首(2)。两汉。佚名。 其一有鸟西南飞,熠熠似苍鹰。朝发天北隅,暮闻日南陵。欲寄一言去,托之笺彩缯。因风附轻翼,以遗心蕴蒸。鸟辞路悠长,羽翼不能胜。意欲从鸟逝,驽马不可乘。其二晨风鸣北林,熠耀东南飞。愿言所相思,日暮不垂帷。明月照高楼,想见余光辉。玄鸟夜过庭,仿佛能复飞。褰裳路踟蹰,彷徨不能归。浮云日千里,安知我心悲。思得琼树枝,以解长渴饥。其三童童孤生柳,寄根河水泥。连翩游客子,于冬服凉衣。去家千余里,一身常渴饥。寒夜立清庭,仰瞻天汉湄。寒风吹我骨,严霜切我肌。忧心常惨戚,晨风为我悲。瑶光游何速,行愿去何迟。仰视云间星,忽若割长帷。低头还自怜,盛年行已衰。依依恋明世,怆怆难久怀。
寄江阴史君尹梅津。。释元肇。 清简何曾五马荣,时艰念虑在生灵。江如谢朓诗中静,山似岳阳楼上青。戢戢鱼头曝冬日,翩翩鸦字出宸庭。三吴父老遥相祝,几向天边望福星。
旅坐。宋代。罗公升。 负却征尘债,飘零迄未休。孤蓬江貯梦,深巷雨添愁。山色分浓淡,禽声互去留。班超亦良苦,万里觅封侯。