长恨涉江遥,移近溪头住。闲荡木兰舟,误入双鸳浦。
无端轻薄云,暗作廉纤雨。翠袖不胜寒,欲向荷花语。
生查子·长恨涉江遥。宋代。晏几道。 长恨涉江遥,移近溪头住。闲荡木兰舟,误入双鸳浦。无端轻薄云,暗作廉纤雨。翠袖不胜寒,欲向荷花语。
此词以一个看似平凡的HRef=https://www.qijian.info/list/shaonu/ target=_blank class=infotextkey>少女荡舟遇HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨、娇不胜寒的HRef=https://www.qijian.info/list/gushi/ target=_blank class=infotextkey>故事,喻写了一幕HRef=https://www.qijian.info/list/aiqing/ target=_blank class=infotextkey>爱情的HRef=https://www.qijian.info/list/beiju/ target=_blank class=infotextkey>悲剧,同时也寄托了一个不谙世故者HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活HRef=https://www.qijian.info/list/kanke/ target=_blank class=infotextkey>坎坷、HRef=https://www.qijian.info/list/zaoyu/ target=_blank class=infotextkey>遭遇不幸的HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世HRef=https://www.qijian.info/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨。全词意味深蕴,含蓄婉转,手法新颖,别具一格。
开篇两句起笔不凡,想像奇特。女主人公感到离HRef=https://www.qijian.info/list/jiangbian/ target=_blank class=infotextkey>江边路太远了,遂移家近溪头,以便涉江采芙蓉,而且溪水流入江中,也将会流到所思之处吧!慰情聊胜于无,两句堪称“痴绝”之语。三、四句又起波澜,她摇荡着木兰船去采芙蓉,却不知不觉误入了双鸳浦。“木兰舟”,以香木制成的船只,泛指佳美的小船。芙蓉,即指荷HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花。她荡舟缘溪而去,可是却来到触动她HRef=https://www.qijian.info/list/gudu/ target=_blank class=infotextkey>孤独HRef=https://www.qijian.info/list/qinghuai/ target=_blank class=infotextkey>情怀之地“双鸳浦”——鸳鸯成双作对的水边。这里妙一“误”字,竟因“双鸳”这样HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好的字眼引起她的不快,正所谓“伤心人别有怀抱”。过片二句借写泛舟时遇HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨,语意双关,表达了HRef=https://www.qijian.info/list/nuzi/ target=_blank class=infotextkey>女子被弃时复杂的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情。“无端”,有料想不到之意。那象浮云般轻薄的HRef=https://www.qijian.info/list/nanzi/ target=_blank class=infotextkey>男子,竟然毫无理由地玩弄HRef=https://www.qijian.info/list/nuzi/ target=_blank class=infotextkey>女子的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情,被侮辱被损害的HRef=https://www.qijian.info/list/nuzi/ target=_blank class=infotextkey>女子却只能暗暗地忍受着无穷的HRef=https://www.qijian.info/list/tongku/ target=_blank class=infotextkey>痛苦。那几乎是绝望的HRef=https://www.qijian.info/list/aishang/ target=_blank class=infotextkey>哀伤、绵绵的HRef=https://www.qijian.info/list/yihen/ target=_blank class=infotextkey>遗恨,紧揪着人们的心。“云”、“HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨”之喻,本指男女间的欢合,而本词中,却显得如此凄冷HRef=https://www.qijian.info/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉。这里用HRef=https://www.qijian.info/list/qianze/ target=_blank class=infotextkey>谴责、痛悔、爱怜几层含意,深刻地写出被弃HRef=https://www.qijian.info/list/nuzi/ target=_blank class=infotextkey>女子的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理。末两句承“帘纤HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨”,意谓她那单薄的衣裳怎抵挡寒HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风冷HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨?只好向荷HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花诉说自己的幽恨。“翠袖”句,写HRef=https://www.qijian.info/list/nuzi/ target=_blank class=infotextkey>女子“不胜”HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨之寒,既点出她的软弱无依的可悲处境,也暗示她的清操独守。然而心灵上的创伤是无法消除的,无人倾诉,只能悄悄地共荷HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花相语。
晏几道(1030-1106,一说1038—1110 ,一说1038-1112),男,汉族,字叔原,号小山,著名词人,抚州临川文港沙河(今属江西省南昌市进贤县)人。晏殊第七子。历任颍昌府许田镇监、乾宁军通判、开封府判官等。性孤傲,晚年家境中落。词风哀感缠绵、清壮顿挫。一般讲到北宋词人时,称晏殊为大晏,称晏几道为小晏。《雪浪斋日记》云:“晏叔原工小词,不愧六朝宫掖体。”如《鹧鸪天》中的“舞低杨柳楼心月,歌尽桃花扇底风”等等词句,备受人们的赞赏。 ...
晏几道。 晏几道(1030-1106,一说1038—1110 ,一说1038-1112),男,汉族,字叔原,号小山,著名词人,抚州临川文港沙河(今属江西省南昌市进贤县)人。晏殊第七子。历任颍昌府许田镇监、乾宁军通判、开封府判官等。性孤傲,晚年家境中落。词风哀感缠绵、清壮顿挫。一般讲到北宋词人时,称晏殊为大晏,称晏几道为小晏。《雪浪斋日记》云:“晏叔原工小词,不愧六朝宫掖体。”如《鹧鸪天》中的“舞低杨柳楼心月,歌尽桃花扇底风”等等词句,备受人们的赞赏。
春灯曲 其四。明代。王邦畿。 兰丛翠叠气氤氲,月相庄岩看未真。手里星星香线火,曾无分与饮烟人。
江南意。明代。高启。 妾本南国姝,父母爱如珠。貌岂惭明镜,身才称短襦。学成采莲唱,晓出横塘上。舟小复身轻,随风两摇荡。归时曲岸傍,恰见贵游郎。辍歌欲转棹,花浅不堪藏。将嗔却成哂,相问那能隐。虽怜郎意深,终嫌妾家近。回首各盈盈,南湖月又生。烟波三十里,都是断肠情。
江南春色渺无涯,借得芳枝似酒赊。点染已经元老手,品题还许大方家。
丹心独对年年树,玉貌空传处处花。雪夜门深清梦远,敢将桃李向人誇。
雪中赏红梅奉次涯翁先生时邃翁携酒共饮怀麓堂二首 其二。明代。邵宝。 江南春色渺无涯,借得芳枝似酒赊。点染已经元老手,品题还许大方家。丹心独对年年树,玉貌空传处处花。雪夜门深清梦远,敢将桃李向人誇。
送别阿嫂(1) 其二。。费墨娟。 送客逢春可自由,心随湖水共悠悠。可能相别还相忆,一夕横塘似旧游。
六月二日客途逢亡内期日二首 其二。明代。黄省曾。 去年愁里客京华,今日逢期不在家。桂醴兰肴□里奠,遥悬泪眼洒天涯。