蓝田山石门精舍

蓝田山石门精舍朗读

落日山水好,漾舟信归风。探奇不觉远,因以缘源穷。

遥爱云木秀,初疑路不同。安知清流转,偶与前山通。

舍舟理轻策,果然惬所适。老僧四五人,逍遥荫松柏。

朝梵林未曙,夜禅山更寂。道心及牧童,世事问樵客。

暝宿长林下,焚香卧瑶席。涧芳袭人衣,山月映石壁。

再寻畏迷误,明发更登历。笑谢桃源人,花红复来觌。

  这是一首HRef=https://www.qijian.info/list/jiyou/ target=_blank class=infotextkey>纪游诗,描写游蓝田HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山石门精舍(佛寺)的经过。作于诗人HRef=https://www.qijian.info/list/wannian/ target=_blank class=infotextkey>晚年HRef=https://www.qijian.info/list/yinju/ target=_blank class=infotextkey>隐居蓝田HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山中的辋川别墅时。这首诗一起笔就透出诗人特别轻松、快适。“落日HRef=https://www.qijian.info/list/shanshui/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山水好,漾舟信归HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风。”HRef=https://www.qijian.info/list/bangwan/ target=_blank class=infotextkey>傍晚时分,驾着轻舟,任凭晚HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风吹荡,令人感到惬意。这两句是诗人内心感受的HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然流露。“落日HRef=https://www.qijian.info/list/shanshui/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山水好”,“好”这个普通而又概括的字面最能表现此时触景而生的丰富感受。这样的景致,这样的情致,HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然是:“玩奇不觉远,因以缘源穷。”不知不觉间,小船荡到了水的源头。可以HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象,一路上胜景有多少,诗人的兴致有多高。“遥爱云木秀,初疑路不同。”“云木秀”指石门精舍所在,它遥遥在望,叫人感到兴奋。舟行至此似乎到头了,又使人疑惑沿这条水路接近不了它,未免令人焦急。“安知清流转,偶与前HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山通。”谁知水流一转,发现源头未尽,正通向前HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山。这意外的发现,又叫人多么欣喜。如果说,前面所写是平中见“奇”,这里所写就是曲径通幽了,这就是舟行的无穷乐趣。如果只是平奇而无曲幽,兴趣就不会如此盎然了。

  “果然惬所适”与“初疑”呼应,游HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山兴趣继续在增强着。到达HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山寺后见到:“老僧四五人,逍遥荫松柏。”僧众不多,且在松柏下逍遥,环境显得清静而不枯寂;“朝梵林未曙,夜禅HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山更寂。”这里是写僧人日常功课。僧人起早贪黑地参禅、诵经,但在诗人看来,这些方外HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生活并不枯燥,自敬其事,自得其乐,HRef=https://www.qijian.info/list/jingshen/ target=_blank class=infotextkey>精神世界充实得很呢。“道心及HRef=https://www.qijian.info/list/mutong/ target=_blank class=infotextkey>牧童,世事问樵客。”一是指这些僧人HRef=https://www.qijian.info/list/xiuxing/ target=_blank class=infotextkey>修行很高,佛法感化了HRef=https://www.qijian.info/list/mutong/ target=_blank class=infotextkey>牧童;二是说这里HRef=https://www.qijian.info/list/heping/ target=_blank class=infotextkey>和平宁静,几乎与外界不相交通,“问樵客”是很偶然的事。联系HRef=https://www.qijian.info/list/jiewei/ target=_blank class=infotextkey>结尾的“桃源人”,诗中所写似乎有桃HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花源HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活的影子。桃源人避世而居,那里也有忙碌而有秩序的HRef=https://www.qijian.info/list/laodong/ target=_blank class=infotextkey>劳动HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活。“世事问樵客”与桃源人向武陵HRef=https://www.qijian.info/list/yuren2/ target=_blank class=infotextkey>渔人打听外界情况也相似,这里只是将“HRef=https://www.qijian.info/list/yuren2/ target=_blank class=infotextkey>渔人”换成“樵客”,甚至诗人在这里就是自比樵客(僧众向他打听外事),把自己编入桃HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花源HRef=https://www.qijian.info/list/gushi/ target=_blank class=infotextkey>故事中,这又是多么有趣啊。看来深HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山发现的既是一片净土,又是一片乐土,这叫他更惬意了。

  最后八句写“暝宿”和“明发”。HRef=https://www.qijian.info/list/yewan/ target=_blank class=infotextkey>夜晚睡在这里也十分可意:高林笼罩,床席象美玉一般洁净清凉,室内焚燃的是寺中特有的香料,窗外飘来的是野HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花的清香,浓淡相间,HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山月初露,辉光摇曳,这又显得多么清幽。早晨离开时他担心再来寻觅此地会迷路,出发之前他又到各处登览了一番,要把这里的HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山径水道牢牢记住。出发时“笑谢桃源人”,说HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花红时再来HRef=https://www.qijian.info/list/baifang/ target=_blank class=infotextkey>拜访他们。“笑谢”透出他的满足,也表现与HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山僧的情谊。“HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花红”又暗示此游正是桃红柳绿的时节,前面写“HRef=https://www.qijian.info/list/shanshui/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山水好”、“云木秀”就有了具体色彩,而又与“桃HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花源”联系起来,可见一路是HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花明柳暗,怪不得游兴是那般高了。

  全诗二十四句,八句一层,“依次写来,妙有步骤”(王文濡语),语句HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然清新,而又蕴含着丰富的情味。同代人殷璠在《河岳英灵集》中HRef=https://www.qijian.info/list/pinglun/ target=_blank class=infotextkey>评论说:“维诗词秀调雅,意新理惬,在泉为珠,着壁成绘,一句一字,皆出常境。”还特别例举了这首诗“落日HRef=https://www.qijian.info/list/shanshui/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山水好,漾舟信归HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风”、“涧芳袭人衣,HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山月映石壁”等句,足见对此诗的爱赏。

王维

王维(701年-761年,一说699年—761年),字摩诘,汉族,河东蒲州(今山西运城)人,祖籍山西祁县,唐朝诗人,有“诗佛”之称。苏轼评价其:“味摩诘之诗,诗中有画;观摩诘之画,画中有诗。”开元九年(721年)中进士,任太乐丞。王维是盛唐诗人的代表,今存诗400余首,重要诗作有《相思》《山居秋暝》等。王维精通佛学,受禅宗影响很大。佛教有一部《维摩诘经》,是王维名和字的由来。王维诗书画都很有名,非常多才多艺,音乐也很精通。与孟浩然合称“王孟”。 ...

王维朗读
()

猜你喜欢

青毡坐对此虚堂,惟有荷风过短墙。早起却怜春已去,閒来自觉日偏长。

绿迷隋苑颦杨柳,红褪唐宫怨海棠。光景如流寒又燠,天时未定雨违旸。

()
欧大任

高梁鞭弭未能胜,台上行春不共登。白雪风流知郢下,青云车骑忆平陵。

声闻岂但西皋鹤,搏起还看北海鹏。君自长安难久客,封书回雁且先凭。

()

束书厚疆圉,自固恐自陷。心兵失铦铓,何药与淬蘸。

十载伏髹几,剥处泽可鉴。两袖月补缀,布褐色为俭。

()

稍尽彭城山,悠然见清淮。微雨虽沾衣,能令山色佳。

出没前后旌,浮云时与偕。浊酒两三行,聊以佐归怀。

()

百卉俱飘息,丛桂出高冈。年年七八月,空际散天香。

有桂独后发,若自甘退藏。繁枝零玉露,翠节霏轻霜。

()

日日黄尘淹马足,谁能占得午阴凉。天闲刍豆无多恋,好解青丝八尺缰。

()