途中见杏花。唐代。吴融。 一枝红杏出墙头,墙外行人正独愁。长得看来犹有恨,可堪逢处更难留!林空色暝莺先到,春浅香寒蝶未游。更忆帝乡千万树,澹烟笼日暗神州。
诗人HRef=https://www.qijian.info/list/piaobo/ target=_blank class=infotextkey>漂泊在外,偶然见到一枝杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,触动他满怀HRef=https://www.qijian.info/list/chouxu/ target=_blank class=infotextkey>愁绪和联翩浮想,写下这首动人的诗。
“HRef=https://www.qijian.info/list/chunse/ target=_blank class=infotextkey>春色满园关不住,一枝红杏出墙来”,是宋人叶绍翁《HRef=https://www.qijian.info/list/youyuan/ target=_blank class=infotextkey>游园不值》诗中的名句。杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花开在农历二月,正是HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天到来的时候,那娇艳的红色就仿佛HRef=https://www.qijian.info/list/qingchun/ target=_blank class=infotextkey>青春和HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命的象征。经历过严冬漫长蛰居HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活的人,HRef=https://www.qijian.info/list/zaochun/ target=_blank class=infotextkey>早春季节走出户外,忽然望见邻家墙头上伸出一枝俏丽的HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花朵,想到春回大地,HRef=https://www.qijian.info/list/xinqing/ target=_blank class=infotextkey>心情无比欣喜激动。叶绍翁的诗句就反映了这样的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理。可是吴融对此却别有衷怀。他正独自奔波于茫茫的HRef=https://www.qijian.info/list/lutu/ target=_blank class=infotextkey>旅途中,各种HRef=https://www.qijian.info/list/yousi/ target=_blank class=infotextkey>忧思盘结胸间,那枝昭示着HRef=https://www.qijian.info/list/qingchun/ target=_blank class=infotextkey>青春与HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命的杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花映入眼帘,却在他心头留下异样的苦涩滋味。
他并不是不爱鲜HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,不爱HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天,但他想到,HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花开易落,HRef=https://www.qijian.info/list/qingchun/ target=_blank class=infotextkey>青春即逝,就是永远守着这枝鲜HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花观赏,也看不了得多少HRef=https://www.qijian.info/list/shijian/ target=_blank class=infotextkey>时间。想到这里,不免牵惹起无名的HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅情绪。更何况自己行色匆匆,难以驻留,等不及HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花朵开尽,即刻就要离去。缘分如此短浅,令人倍觉难堪。
由于节候尚早,未到百HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花吐艳HRef=https://www.qijian.info/list/chunyi/ target=_blank class=infotextkey>春意浓的时分,一般树木枝梢上还是空疏疏的,空气里的HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花香仍夹带着料峭的寒意,HRef=https://www.qijian.info/list/hudie/ target=_blank class=infotextkey>蝴蝶不见飞来采蜜,只有归巢的黄莺聊相陪伴。在这种情景下独自盛开的杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,当会感到有几分HRef=https://www.qijian.info/list/gudu/ target=_blank class=infotextkey>孤独HRef=https://www.qijian.info/list/jimo/ target=_blank class=infotextkey>寂寞。这里融入诗人的HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世之感,而杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花的形象也就由报春使者,转化为诗人的HRef=https://www.qijian.info/list/ziwo/ target=_blank class=infotextkey>自我写照。
HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象进一步驰骋,从眼前的鲜HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花更HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想及往年在京城HRef=https://www.qijian.info/list/changan/ target=_blank class=infotextkey>长安看到的千万树红杏。那一片蒙蒙的烟霞,辉映着阳光,弥漫、覆盖在神州(指中国)大地上,景象是绚丽夺目的。浮现于脑海的这幅HRef=https://www.qijian.info/list/changan/ target=_blank class=infotextkey>长安杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花图,实际上代表着他深心忆念的HRef=https://www.qijian.info/list/changan/ target=_blank class=infotextkey>长安HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活。诗人被迫离开朝廷,到处飘零,心思仍然萦注于朝中。末尾这一HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想的飞跃,恰恰泄露了他内心的秘密,点出了他的愁怀所在。
诗篇借杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花托兴,展开多方面的HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想,把自己的HRef=https://www.qijian.info/list/xichun/ target=_blank class=infotextkey>惜春之情、流离之感、HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世之悲、HRef=https://www.qijian.info/list/guguo/ target=_blank class=infotextkey>故国之思,一层深一层地抒写出来,笔法特别HRef=https://www.qijian.info/list/woiwan/ target=_blank class=infotextkey>委婉细腻。晚唐诗人中,吴融作为温(庭筠)李(商隐)诗HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风的追随者,其最大特色则在于将温李的缛丽温馨引向了凄冷清疏的一路。此篇可以视为这方面的代表作。
吴融,唐代诗人。字子华,越州山阴(今浙江绍兴)人。吴融生于唐宣宗大中四年(850),卒于唐昭宗天复三年(903),享年五十四岁。他生当晚唐后期,一个较前期更为混乱、矛盾、黑暗的时代,他死后三年,曾经盛极一时的大唐帝国也就走入历史了,因此,吴融可以说是整个大唐帝国走向灭亡的见证者之一。 ...
吴融。 吴融,唐代诗人。字子华,越州山阴(今浙江绍兴)人。吴融生于唐宣宗大中四年(850),卒于唐昭宗天复三年(903),享年五十四岁。他生当晚唐后期,一个较前期更为混乱、矛盾、黑暗的时代,他死后三年,曾经盛极一时的大唐帝国也就走入历史了,因此,吴融可以说是整个大唐帝国走向灭亡的见证者之一。
遣子槃往华容族间种田寄安卿章士明。明代。魏观。 樽酒西郊慰远还,梅花春意正相关。幽栖只好山林下,至乐无如畎亩间。为说柴桑三径在,肯容莘野一犁閒。斯文更有殷勤祝,烱烱明珠照二鬟。
李郎中元任过别湖上。明代。孙一元。 苦竹泠泠沙雨青,秋风别我钓鱼汀。好持使节朝天子,莫道江湖有客星。北固云回山历历,洪河龙斗浪冥冥。眼中经济须公等,殿上夔龙有典刑。
次韵和秋扇。宋代。强至。 形如圆月色欺霜,曾许佳人掩面藏。袁守扬风方慰惬,班姬中道忽悲凉。自知掌握初经用,岂顾尘埃此暂伤。只恐来年清暑殿,别将纨素上君堂。
有感。清代。翁心存。 人子朝暮出,倚闾尚徬徨。千里与万里,极目何能望。啮指忽心动,引领祇内伤。伊余髫龀时,随侍于朐阳。山城霜月苦,讲舍秋风凉。母绩儿夜读,共此镫烛光。儿方治《毛诗》,读至《四牡》章。掩卷忽有感,清泪含两眶。阿母顾儿笑,愿儿学范滂。矧当太平时,驰驱敢或遑。男儿志四海,安可恋故乡。长跪谢阿母,教儿以义方。忽忽四十载,膂力犹幸刚。吁嗟奉英簜,何如萟稻粱。
为吏部师尚书题画 其五 竹鹤。。金幼孜。 养就丹砂雪作团,终朝俛啄近琅玕。三山碧海休归去,好向瑶池弄羽翰。
松林缭峻岭,百尺森葱青。不知何年种,天矫乱龙形。
浓阴翳修途,当暑有馀清。长风一披拂,时作波涛声。
自容趋藤山路古松皆合抱百馀尺枝叶扶疏行人庇赖为取松明者所刳剔因而摧倾十已六七良可惜也。宋代。李纲。 松林缭峻岭,百尺森葱青。不知何年种,天矫乱龙形。浓阴翳修途,当暑有馀清。长风一披拂,时作波涛声。如何锥刀徒,使争爝火明。伤肤及肌骨,风雨因摧倾。颠倒委榛棘,气象犹峥嵘。行人失庇赖,伫立空凝情。缅想栽培初,爱护如目睛。合抱始毫末,几经霜露零。一日毁有馀,百年养不成。忍使易凋丧,此理真难评。忆昔陶士行,为政有善经。擢禾与移柳,一一纠以刑。既往不及追,将来犹可惩。感动遂成章,庶几知者听。