寒山几堵,风低削碎中原路。秋空一碧无今古,醉袒貂裘,略记寻呼处。
男儿身手和谁赌。老来猛气还轩举。人间多少闲狐兔。月黑沙黄,此际偏思汝。
醉落魄·咏鹰。清代。陈维崧。 寒山几堵,风低削碎中原路。秋空一碧无今古,醉袒貂裘,略记寻呼处。男儿身手和谁赌。老来猛气还轩举。人间多少闲狐兔。月黑沙黄,此际偏思汝。
几座山峦像墙般低矮,鹰在广阔平原上秋风迅猛急速地掠过大地。天空澄清静谧古今不变。醉酣敞开貂裘,约略记得当年打猎时呼鹰逐兽的事情。
男儿的空有一身武功绝技来和谁一争高下呢?年老了仍然意气飞扬,因为人间还有多少狐兔啊!月色昏沉,沙滩惨黄。在这样的时刻,我特别想你!
醉落魄:词牌名。
堵:量词,座,这里指山。
风低:写鹰乘风低掠。
削碎中原路:形容鹰掠地飞过。
.秋空一碧:蓝天辽阔,万里无云。
无今古:古今一样的意思。无:不论,不分。
袒(tǎn):裸露。
略记:大约记得。
寻呼:指猎人呼鹰寻猎。
赌:较量输赢。
轩举:高扬,意气飞扬。
闲狐兔:比喻小人,奸佞之徒。
汝:你,这里指鹰。
参考资料:
1、邬国平,顾易生编著.古典诗词今译与评析:上海教育出版社,2003:259
此词作于乙未、庚申即康熙十八年(1679)、十九年(1680)之际。属陈维崧后期作品。又查出当时一位词人曹贞吉《珂雪词》其集中亦有这同调同题之篇,显然是陈、曹互相唱酬之篇。
参考资料:
1、黄岳洲主编.中国古代文学名篇鉴赏辞典 下:华语教学出版社,2013:1256-1257
词的题目为“咏鹰”,故多有将此篇划入HRef=https://www.qijian.info/list/yongwu/ target=_blank class=infotextkey>咏物词者。然细味词情,其“HRef=https://www.qijian.info/list/yongwu/ target=_blank class=infotextkey>咏物”的成分并不多,而是HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情主体“我”的形象更加突出些,在词篇中的比重也更大。故作借物HRef=https://www.qijian.info/list/yonghuai/ target=_blank class=infotextkey>咏怀题材来认识似更恰当。全词慷慨HRef=https://www.qijian.info/list/beizhuang/ target=_blank class=infotextkey>悲壮,抒发了作者HRef=https://www.qijian.info/list/huaicaibuyu/ target=_blank class=infotextkey>怀才不遇、HRef=https://www.qijian.info/list/zhuangzhinanchou/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/zhuangzhi/ target=_blank class=infotextkey>壮志难酬的HRef=https://www.qijian.info/list/youfen/ target=_blank class=infotextkey>忧愤。
词的上片HRef=https://www.qijian.info/list/yongwu/ target=_blank class=infotextkey>咏物HRef=https://www.qijian.info/list/shuhuai/ target=_blank class=infotextkey>抒怀,即先以粗犷的笔墨刻画了苍鹰的高傲、威武的形象。接着由鹰及人,描写作者早年就HRef=https://www.qijian.info/list/chongjing/ target=_blank class=infotextkey>憧憬并狂放地试着实践的雄劲健举的行为,词人通过一种画面的描写来表现他HRef=https://www.qijian.info/list/zhuiqiu/ target=_blank class=infotextkey>追求过的情景。既体物,又写情,咏写的是鹰,也是“我”,沟通的中介则是物“我”皆具有那一股一往无前的豪健之气。“寒HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山几堵”是背景,托出四堵之间的“中原路”从空间的开阔上显出了大体气势,衬托出搏击驰骋的宏伟的施展才干的舞台。“寒HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山”“秋HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风”“碧空”为雄鹰翱翔提供了一个广袤、辽远的天地。“寒”字写出秋HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山之肃杀。“几堵”,意为“几座”,突出HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山峦之高峻。“低”字写秋HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风之劲。“削碎”,是用夸张笔法突显HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风的猛烈。背景场面越广阔,翱翔的气概越宏大,氛围越浓烈,“HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风低削碎”是以影写形的手法,传神的把大鹰盘旋直下、呼啸而掠的威猛之势灵动写出。陈维崧青HRef=https://www.qijian.info/list/shaonian/ target=_blank class=infotextkey>少年时期正是李自成义军转辗中原之时。“HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风低削碎中原路”之突出HRef=https://www.qijian.info/list/didian/ target=_blank class=infotextkey>地点明中原路意图在清剿义军的HRef=https://www.qijian.info/list/lixiang/ target=_blank class=infotextkey>理想境界有关。“秋空一碧无今古”从实的方面说天空确是今古都是一碧无际,从虚的角度言则是HRef=https://www.qijian.info/list/shaonian/ target=_blank class=infotextkey>少年意气的HRef=https://www.qijian.info/list/zhishi/ target=_blank class=infotextkey>志士眼中,那寥阔的HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生背景从来都是属于自己的。“秋空一碧”的独韵单句,起着为前二句拉宽气势、扩大氛围的作用。“醉袒貂裘”的HRef=https://www.qijian.info/list/haomai/ target=_blank class=infotextkey>豪迈雄放又颇多清狂洒脱的神态,豪饮醉意浓重。“略记”一句是结上片,启承下片,由“鹰”化入人的镜头,即由物转为“我”。前面写鹰是渲染豪气,“醉袒貂裘”则是人的HRef=https://www.qijian.info/list/haoqing/ target=_blank class=infotextkey>豪情,结合点是“豪”也即“猛气”。“略记寻呼处”朦朦其辞,融贯其意。寻呼的是鹰,更是寻呼“猛气”,这样就由物化为人,以便夹入HRef=https://www.qijian.info/list/yilun/ target=_blank class=infotextkey>议论式的HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情,使意与情趋入“理”化,也即达到深化的要求。这是增强HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情力度的需要。
下片HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情HRef=https://www.qijian.info/list/yanzhi/ target=_blank class=infotextkey>言志,其过片一句“男儿身手和谁赌”,用HRef=https://www.qijian.info/list/yilun/ target=_blank class=infotextkey>议论句,转得很妙。顺上阕驱鹰逐兽的场景直抒胸臆,表达了自己的牢骚不平,出语HRef=https://www.qijian.info/list/haomai/ target=_blank class=infotextkey>豪迈、HRef=https://www.qijian.info/list/beifen/ target=_blank class=infotextkey>悲愤,且精警犀利。空有一身武功绝艺,却只能在猎场上与人一赌高下,未免无聊。“和谁赌”暗藏了怀瑜握瑾而不见用的抑郁寡欢。“老来猛气还轩举”则表达了自己“老骥伏枥,志在千里;烈士暮年,壮心不已”的决心。紧接的一句“人间多少闲狐兔”,交代了词人发愤图强的原因。“闲狐兔”其实是奸佞小、恶人的代称。因为人间尚有很多的恶人、小人,在侵凌着正义和善良,所以“我”寝食难安,HRef=https://www.qijian.info/list/lizhi2/ target=_blank class=infotextkey>立志要像雄鹰搏击狐兔一样,去惩奸除弊,还人间以公道。这就是词人HRef=https://www.qijian.info/list/kowang/ target=_blank class=infotextkey>渴望施展HRef=https://www.qijian.info/list/baofu/ target=_blank class=infotextkey>抱负、HRef=https://www.qijian.info/list/jiangongliye/ target=_blank class=infotextkey>建功立业的HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生HRef=https://www.qijian.info/list/lixiang/ target=_blank class=infotextkey>理想。下片末尾两个句子,用荒莽的景象收束全篇,于奔放之余作含蓄的曲折,呼应篇首的“寒HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山”二字。月黑沙黄,正是鹰出猎的时机,在这样的时刻,“我”是特别地想你,HRef=https://www.qijian.info/list/kowang/ target=_blank class=infotextkey>渴望能像你一样搏击于寥廓的天宇。着一“偏”字,可见出此人对鹰的HRef=https://www.qijian.info/list/xiai/ target=_blank class=infotextkey>喜爱。“此际偏思汝”有言外意,“思汝”,即“此际谁知我”,思的是鹰,思的是HRef=https://www.qijian.info/list/jiangongliye/ target=_blank class=infotextkey>建功立业的才智之士,其实也是思作者自己,这种“思”换句话说也是作者的HRef=https://www.qijian.info/list/ziwo/ target=_blank class=infotextkey>自我HRef=https://www.qijian.info/list/zhuiqiu/ target=_blank class=infotextkey>追求的表陈,寻求的HRef=https://www.qijian.info/list/sinian/ target=_blank class=infotextkey>思念的是被英主贤大臣的认识、赏识、承认,从而得以一展大才,有所建树。
从作者HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生经历来看,多年HRef=https://www.qijian.info/list/keju/ target=_blank class=infotextkey>科举不第。增添了作者心头的HRef=https://www.qijian.info/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉情绪,而朝廷的腐败,更增添了词人心头的激愤。郁悒的HRef=https://www.qijian.info/list/qinghuai/ target=_blank class=infotextkey>情怀通过咏鹰来表现,倒添了几分HRef=https://www.qijian.info/list/beizhuang/ target=_blank class=infotextkey>悲壮的色彩。全词咏鹰,不落行迹,句句切题,构思细密,用典精妙,措辞激烈,是清词HRef=https://www.qijian.info/list/haofang/ target=_blank class=infotextkey>豪放派的代表作。
陈维崧(1625~1682)清代词人、骈文作家。字其年,号迦陵。宜兴(今属江苏)人。清初诸生,康熙十八年(1679)举博学鸿词,授翰林院检讨。54岁时参与修纂《明史》,4年后卒于任所。 ...
陈维崧。 陈维崧(1625~1682)清代词人、骈文作家。字其年,号迦陵。宜兴(今属江苏)人。清初诸生,康熙十八年(1679)举博学鸿词,授翰林院检讨。54岁时参与修纂《明史》,4年后卒于任所。
东风解冻省试。唐代。徐夤。 暖气飘蘋末,冻痕销水中。扇冰初觉泮,吹海旋成空。入律三春照,朝宗万里通。岸分天影阔,色照日光融。波起轻摇绿,鳞游乍跃红。殷勤排弱羽,飞翥趁和风。
浣溪沙 其三。唐代。张泌。 独立寒阶望月华,露浓香泛小庭花,绣屏愁背一灯斜。云雨自从分散后,人间无路到仙家,但凭魂梦访天涯。
题刘至诚行乐。清代。戴亨。 溪回荡云容,虬松势妖矫。日月摩高巅,石瘦青苔老。科头信芒鞋,临风恣幽讨。箕踞憩云根,苍翠午阴悄。触目与神谋,精理扩怀抱。得意已忘言,隔涧闻幽鸟。邃壑古烟深,呼童觅瑶草。
南园。明代。薛始亨。 南园文酒社,昭代几人倡。尔雅推前辈,风流继盛唐。草深方躅泯,席冷古弦张。谁念沿洄者,睪然叹汪洋。