灯火已收正月半,山南山北花撩乱。闻说洊亭新水漫,骑款段,穿云入坞寻游伴。
却拂僧床褰素幔,千岩万壑春风暖。一弄松声悲急管,吹梦断,西看窗日犹嫌短。
渔家傲·灯火已收正月半。宋代。王安石。 灯火已收正月半,山南山北花撩乱。闻说洊亭新水漫,骑款段,穿云入坞寻游伴。却拂僧床褰素幔,千岩万壑春风暖。一弄松声悲急管,吹梦断,西看窗日犹嫌短。
正月十五元宵灯节之时,钟山一带芳草如茵,林木葱郁,那一片生意盎然的春景,让人流连忘返,心醉不已。涛亭刚刚下过春雨,词人骑着小毛驴,翻山越岭去观赏美丽的风景。
游玩之后,回到了寺院中。经过一天的玩赏,词人也累了,他放下纱帐,铺好被褥,在和煦温暖的春风吹拂下进入梦乡。不知睡了多久,他突然被悲切的松涛之声吵醒,梦醒时分,窗外已是日落西山了。
渔家傲:词牌名,源自唐张志和《渔歌子》,是歌唱渔家生活的曲子,宋初较为流行。双调六十二字,上下片各五句五仄韵。
灯火:元宵节彩灯。
洊(jiàn)亭:在钟山西麓。
新水:春水。
款段:本指马行迟缓,此处指作者骑驴缓行。
穿云入坞(wù):深入到云雾缭绕的山坞中去探奇览胜。坞:四高中低的小凹。
褰(qiān):提起,撩起,揭起。幔:窗帘。
千岩万壑:语本李白《梦游天姥吟留别》:“千岩万转路不定,迷花倚石忽已暝。”
一弄:一奏,一吹。
参考资料:
1、顾玉婷编著.我爱背诗词 重温世间最美的300首诗词曲赋:中国华侨出版社,2014.08:第279页
2、刘默,陈思思,黄桂月编著.宋词鉴赏大全集 上:中国华侨出版社,2012.09:第91页
王安石罢相退隐江宁(今南京)之后,在府城东与钟山间的一所住宅(名“半山园”)里度过了他生命中的最后十年。距半山园不远的钟山定林寺昭文斋是他日常下榻的别馆,他时时在那儿读书、著述、接待客人,也经常到附近的山林溪壑间登览野游。这首词就是他在定林院生活的一个剪影。
参考资料:
1、上海辞书出版社文学鉴赏辞典编纂中心编.王安石诗文鉴赏辞典:上海辞书出版社,2014.08:第183页
这首词是作者HRef=https://www.qijian.info/list/tuiyin/ target=_blank class=infotextkey>退隐之后定林院HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活的一个剪影式写照。
上片写一次骑驴春游,起拍二句点明节令,描绘钟HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山HRef=https://www.qijian.info/list/chunyi/ target=_blank class=infotextkey>春意盎然的景象。宋时元夜灯节,热闹异常。蔡绦《铁围HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山丛谈》:“上元张灯,天下止三日。”当时收灯后,又有出城探春的HRef=https://www.qijian.info/list/xisu/ target=_blank class=infotextkey>习俗,而HRef=https://www.qijian.info/list/jiangnan/ target=_blank class=infotextkey>江南孟春,不同于北方,往往收灯后便已芳草如茵、HRef=https://www.qijian.info/list/chunyi/ target=_blank class=infotextkey>春意满野。而钟HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山一带,竹木葱茏,万HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花竞秀,HRef=https://www.qijian.info/list/jingse/ target=_blank class=infotextkey>景色更为诱人。“撩乱”,写出HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花争奇斗艳,撩惹行人。“灯火已收”而HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花满眼,用笔正所谓扫处还生。这二句,即写了江宁附近的季候特征,又点出作者居住的HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山中环境。HRef=https://www.qijian.info/list/moijing/ target=_blank class=infotextkey>美景良辰,引逗起词人览HRef=https://www.qijian.info/list/shangchun2/ target=_blank class=infotextkey>赏春色的兴致,于是笔锋一转,由“闻说”领起以下三句,写洊(jiàn)亭之游。洊亭钟HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山西麓,溪水青青,HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花木如绣,是作者HRef=https://www.qijian.info/list/xiai/ target=_blank class=infotextkey>喜爱HRef=https://www.qijian.info/list/youshang2/ target=_blank class=infotextkey>游赏的HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风景胜地。王安石《HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马死》诗李壁注引《建康续志》云:“金华俞紫琳清老,尝冠秃巾,扫搭服,抱《字说》,逐公之驴,往来法云、定林,过八功德水,逍遥洊亭之上。”“新水漫”,说明是HRef=https://www.qijian.info/list/yuhou/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨后,经HRef=https://www.qijian.info/list/chunyu/ target=_blank class=infotextkey>春HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨洗礼,郊原格外清新。
这里作者实用以指他所骑的毛驴,亦取其“形段迟缓”之意。作者退居江宁时,神宗赐他一匹HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马,后来HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马死了,他外出HRef=https://www.qijian.info/list/lvyou/ target=_blank class=infotextkey>旅游就骑毛驴。魏泰《东轩笔录》卷十二载,王安石江宁,“筑第于白门外七里,去蒋HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山亦七里,平日乘一驴,从数僮游诸HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山寺。欲入城则乘小舫,泛潮沟以行,盖未尝乘HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马与肩舆也。”这次正是骑毛驴野游,心闲意静,恬然自若,什么升沉得失、尧桀是非,仿佛早抛至九霄云外,其HRef=https://www.qijian.info/list/jingshen/ target=_blank class=infotextkey>精神超然尘外。定林寺左右,峰峦复沓,后环屏HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风,前障桂岭,其间云雾缭绕,跨驴绕行HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山径,时要通过云层,故曰“穿云”。HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山间谷壑毗连,四周峦嶂如屏,形成不少HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花木丛生的天然坞堡,如定林寺附近有HRef=https://www.qijian.info/list/daoshi/ target=_blank class=infotextkey>道士坞,洊亭附近有桃HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花坞等。
词人行经此种地带,不免停辔徜徉,访胜探幽,故曰“入坞”。才行高冈,又入低谷,故曰“穿云入坞”。不畏云雾迷茫,不避谷堐低湿窈深,不计HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山路崎岖回环,而去HRef=https://www.qijian.info/list/xunfang/ target=_blank class=infotextkey>寻访游伴,探奇览胜,一句中连用“穿”、“入”、“寻”三个动作词,充分表现了词人一心HRef=https://www.qijian.info/list/xunchun/ target=_blank class=infotextkey>寻春的浓厚游兴,描绘出他自命“HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山野之人”的HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活情趣。
下片写僧斋昼寝,词人游兴已尽,依然回归HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山寺,就床而卧。过片另起一意,意脉不断。上写游HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山,此写憩寝,事有转折,故用“却”字。因为孤身栖居HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山寺,故要拂拭僧床,撩起白色的帷帐。“僧床”、“素幔”,写明作者HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活清寂雅素,也突出了寄身HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山寺的HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活特点。“千岩万壑”承上“HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山南HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山北”,“春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风暖”回应“正月半”。值此东HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风骀荡,HRef=https://www.qijian.info/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光融融,词人怡然自适的心境也仿佛与大地HRef=https://www.qijian.info/list/chunse/ target=_blank class=infotextkey>春色融契而为一,加之游HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山的困乏,于是他渐渐沉入静谧而深稳的梦中。不知何时,HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山间的一派松涛之声,把他从酣梦中惊醒,抬眼望去,红日照临西窗,而词人的睡意犹未足。煞拍三句写梦醒。“悲急管”,谓松涛犹如急切的笛声,深HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山中呜咽地悲鸣,仍切HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山林环境下笔,松声带有作者的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情色彩。
这首写HRef=https://www.qijian.info/list/zhengzhi/ target=_blank class=infotextkey>政治家兼HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学家的王安石,野游HRef=https://www.qijian.info/list/xunchun/ target=_blank class=infotextkey>寻春与大HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然的默契中,得到了心境的恬静,沉入了暂时的酣眠,然而,一时的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理平衡,却被四周突然闯入的急切HRef=https://www.qijian.info/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉的松涛声所打破,无怪乎作者起看日光,不能不嫌梦境之短了,这正隐隐透露了作者身虽幽闲而内心并不平静的HRef=https://www.qijian.info/list/jingshen/ target=_blank class=infotextkey>精神状态。全篇HRef=https://www.qijian.info/list/jishi2/ target=_blank class=infotextkey>即事HRef=https://www.qijian.info/list/xiejing/ target=_blank class=infotextkey>写景,全以白描手法勾勒,物象清幽,气韵萧散,充满脂腻粉香的北宋前期词坛上,这首词颇有一枝独秀的HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风致。
王安石(1021年12月18日-1086年5月21日),字介甫,号半山,谥文,封荆国公。世人又称王荆公。汉族,北宋抚州临川人(今江西省抚州市临川区邓家巷人),中国北宋著名政治家、思想家、文学家、改革家,唐宋八大家之一。欧阳修称赞王安石:“翰林风月三千首,吏部文章二百年。老去自怜心尚在,后来谁与子争先。”传世文集有《王临川集》、《临川集拾遗》等。其诗文各体兼擅,词虽不多,但亦擅长,且有名作《桂枝香》等。而王荆公最得世人哄传之诗句莫过于《泊船瓜洲》中的“春风又绿江南岸,明月何时照我还。” ...
王安石。 王安石(1021年12月18日-1086年5月21日),字介甫,号半山,谥文,封荆国公。世人又称王荆公。汉族,北宋抚州临川人(今江西省抚州市临川区邓家巷人),中国北宋著名政治家、思想家、文学家、改革家,唐宋八大家之一。欧阳修称赞王安石:“翰林风月三千首,吏部文章二百年。老去自怜心尚在,后来谁与子争先。”传世文集有《王临川集》、《临川集拾遗》等。其诗文各体兼擅,词虽不多,但亦擅长,且有名作《桂枝香》等。而王荆公最得世人哄传之诗句莫过于《泊船瓜洲》中的“春风又绿江南岸,明月何时照我还。”
梦夫容 鸳湖放棹。。沈轶刘。 夗央湖畔梦。载春魂,乍听橹声入冻。夜来云破,吴榜晚寒重。渚光流素汞。银蟾筛漏青缝。逗向微茫,又金貂贳酒,溪店翠帘动。记取年时倥偬。巡秀州城,费鸭馄饨俸。霸图槜李,前事付禽哢。半楼烟雨送。西施范蠡文种。野岸煎茶,但柔波荡起,天外乱霞涌。
寄江都路员外。唐代。徐铉。 吾兄失意在东都,闻说襟怀任所如。已纵乖慵为傲吏,有何关键制豪胥。县斋晓闭多移病,南亩秋荒忆遂初。知道故人相忆否,嵇康不得懒修书。
试院偶题 其二。明代。方孝孺。 三代宾兴法尚存,每因取士叹斯文。近来眼病无聊甚,岂复能空冀北群。
从狩武冈和胡学士韵二首。明代。杨士奇。 丹崖翠岭接岧峣,万骑交驰不惮遥。前队綵旄穿碧树,中军黄幄丽晴霄。云藏网罟参差出,草合冈原逦迤烧。农事已閒脩武事,共怀词赋从銮镳。