永丰西角荒园里,尽日无人属阿(ā)谁?
杨柳枝词。唐代。白居易。 一树春风千万枝,嫩于金色软于丝。永丰西角荒园里,尽日无人属阿(ā)谁?
春风吹拂柳枝随风起舞,绽出嫩芽一片嫩黄比丝柔软。
永丰坊西角的荒园里,整日都没有人,这柳枝属于谁?
⑴千万枝:一作“万万枝”。
⑵永丰:永丰坊,唐代东都洛阳坊名。
⑶阿(ā)谁:疑问代词。犹言谁,何人。
关于这首诗,当时河南尹卢贞有一首和诗,白居易于公元842年致仕后寓居洛阳,直至公元846年卒;卢贞公元844年七月为河南尹。白诗写成到传至京都,须一段时间,然后有诏旨下达洛阳,卢贞始作和诗。据此推知,白氏此诗约作于公元843-845年(会昌三年至五年)之间。
参考资料:
1、萧涤非 等.唐诗鉴赏辞典:上海辞书出版社,1403:914-915
永丰西角荒园里,尽日无人属阿谁?
此诗前两句HRef=https://www.qijian.info/list/xioliu/ target=_blank class=infotextkey>写柳的HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风姿可爱,后两句抒发HRef=https://www.qijian.info/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨,是一首HRef=https://www.qijian.info/list/yongwu/ target=_blank class=infotextkey>咏物HRef=https://www.qijian.info/list/yanzhi/ target=_blank class=infotextkey>言志的七绝。
诗中写的是春日的HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳。最能表现HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳特色的,是它的枝条,此诗亦即于此着笔。首句写枝条之盛,舞姿之美。“春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风千万枝”,是说春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风吹拂,千丝万缕的柳枝,随HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风起舞。一树而千万枝,可见柳之繁茂。次句极HRef=https://www.qijian.info/list/xioliu/ target=_blank class=infotextkey>写柳枝之秀色夺目,柔嫩多姿。春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风和煦,柳枝绽出细叶嫩芽,望去一片嫩黄;细长的柳枝,随HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风飘荡,比丝缕还要柔软。“金色”、“丝”,比譬形象,写尽HRef=https://www.qijian.info/list/zaochun/ target=_blank class=infotextkey>早春新柳又嫩又软之娇态。此句上承春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风,写的仍是HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风中情景,HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风中之柳,才更能显出枝条之软。句中叠用两个“于”字,接连比况,更加突出了“软”和“嫩”,而且使节奏轻快流动,与诗中欣喜HRef=https://www.qijian.info/list/zanmoi/ target=_blank class=infotextkey>赞美之情非常协调。这两句把HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳之生机横溢,秀色照人,轻盈袅娜,写得极生动。《唐宋诗醇》称此诗“HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风致翩翩”,确是中肯之论。
这样HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好的一株HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳,照理应当受到人们的HRef=https://www.qijian.info/list/zanshang/ target=_blank class=infotextkey>赞赏,为人珍爱;但诗人笔锋一转,写的却是它荒凉冷落的处境。诗于第三句才交代HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳生长之地,有意给人以突兀之感,在诗意转折处加重特写,强调HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳之不得其地。“西角”为背阳阴寒之地,“荒园”为无人所到之处,生长在这样的场所,HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳再好,又有谁来一顾呢?只好终日HRef=https://www.qijian.info/list/jimo/ target=_blank class=infotextkey>寂寞了。反过来说,那些不如此柳的,因为生得其地,却备受称赞,为人爱惜。诗人对HRef=https://www.qijian.info/list/chuiliu/ target=_blank class=infotextkey>垂柳表达了深深的HRef=https://www.qijian.info/list/wanxi/ target=_blank class=infotextkey>惋惜。这里的HRef=https://www.qijian.info/list/guji/ target=_blank class=infotextkey>孤寂HRef=https://www.qijian.info/list/luomo/ target=_blank class=infotextkey>落寞,同前两句所写的动人HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风姿,正好形成鲜明的对比;而对比越是鲜明,越是突出了HRef=https://www.qijian.info/list/gantan/ target=_blank class=infotextkey>感叹的强烈。
这首HRef=https://www.qijian.info/list/yongwu/ target=_blank class=infotextkey>咏物诗,抒发了对永丰柳的痛惜之情,实际上就是对当时HRef=https://www.qijian.info/list/zhengzhi/ target=_blank class=infotextkey>政治腐败、人才埋没的HRef=https://www.qijian.info/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨。白居易HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活的时期,由于HRef=https://www.qijian.info/list/pengdang/ target=_blank class=infotextkey>朋党斗争激烈,不少有才能的人都受到排挤。诗人自己,也为避HRef=https://www.qijian.info/list/pengdang/ target=_blank class=infotextkey>朋党倾轧,自请外放,长期远离京城。此诗所写,亦当含有诗人自己的HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世HRef=https://www.qijian.info/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨在内。
此诗将HRef=https://www.qijian.info/list/yongwu/ target=_blank class=infotextkey>咏物和寓意熔在一起,不着一丝痕迹。全诗明白晓畅,有如HRef=https://www.qijian.info/list/minge/ target=_blank class=infotextkey>民歌,加以描写生动传神,当时就“遍流京都”。后来苏轼写《洞仙歌》词HRef=https://www.qijian.info/list/yongliu/ target=_blank class=infotextkey>咏柳,有“永丰坊那畔,尽日无人,谁见金丝弄晴昼”之句,隐括此诗,读来仍然令人有无限低回之感,足见其HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术力量感人至深了。
白居易(772年-846年),字乐天,号香山居士,又号醉吟先生,祖籍太原,到其曾祖父时迁居下邽,生于河南新郑。是唐代伟大的现实主义诗人,唐代三大诗人之一。白居易与元稹共同倡导新乐府运动,世称“元白”,与刘禹锡并称“刘白”。白居易的诗歌题材广泛,形式多样,语言平易通俗,有“诗魔”和“诗王”之称。官至翰林学士、左赞善大夫。公元846年,白居易在洛阳逝世,葬于香山。有《白氏长庆集》传世,代表诗作有《长恨歌》、《卖炭翁》、《琵琶行》等。 ...
白居易。 白居易(772年-846年),字乐天,号香山居士,又号醉吟先生,祖籍太原,到其曾祖父时迁居下邽,生于河南新郑。是唐代伟大的现实主义诗人,唐代三大诗人之一。白居易与元稹共同倡导新乐府运动,世称“元白”,与刘禹锡并称“刘白”。白居易的诗歌题材广泛,形式多样,语言平易通俗,有“诗魔”和“诗王”之称。官至翰林学士、左赞善大夫。公元846年,白居易在洛阳逝世,葬于香山。有《白氏长庆集》传世,代表诗作有《长恨歌》、《卖炭翁》、《琵琶行》等。
秋夕书事。宋代。陆游。 寂寂青枫岸,萧萧白版扉。端居常嬾动,偶出却忘归。时泰徵科简,师还驿置稀。江村日无事,烟火自相依。
静乐。元代。丁鹤年。 高人嗟逝矣,静乐尚求诗。岂意无为道,翻成罔极悲。二难勤继述,一默付希夷。饮水心愈洁,看山意更迟。伤乌营冢日,吊鹤造庐时。霜露增新感,烟霞遂宿期。闭门春事去,隐几午阴移。未坠青云志,仍工白雪词。每怜司马病,深忝叔牙知。惭愧无佳句,缄题慰孝思。
下彭城而南微雨即事。明代。王世贞。 稍尽彭城山,悠然见清淮。微雨虽沾衣,能令山色佳。出没前后旌,浮云时与偕。浊酒两三行,聊以佐归怀。
除夕喜儿曹皆远归。明代。梁兰。 儿曹远近俱儒仕,一在筠州一阆州。两地行程非可约,片时归计似同谋。且从除夕尝家酝,莫问新年买客舟。代际唐虞各努力,老夫白首自无忧。
次韵。明代。郑潜。 山从远浦尽,路向断桥过。破屋鸣春雨,寒潮送晚波。故人耀华毂,小隐隔蓬窝。出处从吾好,前川寄一蓑。