滞留在远离家乡的地方,依依不舍地向往着春天的景物。
寒梅最能惹起人们怨恨,因为老是被当作去年开的花。
定定:唐时俗语,类今之“牢牢”。
天涯:此指远离家乡的地方,即梓州。
物华:万物升华,指春天的景物。
寒梅:早梅,多于严冬开放。
恨:怅恨,遗憾。
去年花:指早梅。因为梅花在严冬开放,春天的时候梅花已经凋谢,所以称为“去年花”。
这是李商隐作幕梓州后期之作,此诗写在百花争艳的春天,在作诗之时寒梅早已开过,所以题为“忆梅”。
参考资料:
1、萧涤非 .《唐诗鉴赏辞典》 .上海市 :上海辞书出版社 ,2004.04 :1140-1141 .
这是李商隐作幕梓州后期之作,为HRef=https://www.qijian.info/list/yongmei/ target=_blank class=infotextkey>咏梅而寓意之诗。写在百HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花争艳的HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天,寒梅早已开过,所以题为“忆梅”。
一开始诗人的思绪并不在梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花上面,则是为留滞HRef=https://www.qijian.info/list/yixiang/ target=_blank class=infotextkey>异乡而苦。梓州(州治在今四川三台)离HRef=https://www.qijian.info/list/changan/ target=_blank class=infotextkey>长安一千八百余里,以唐代疆域之辽阔而竟称“天涯”,与其说是地理上的,不如说是HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理上的。李商隐是在HRef=https://www.qijian.info/list/shitu/ target=_blank class=infotextkey>仕途抑塞、HRef=https://www.qijian.info/list/qizi/ target=_blank class=infotextkey>妻子去世的情况下应柳仲郢之辟,来到梓州的。独居HRef=https://www.qijian.info/list/yixiang/ target=_blank class=infotextkey>异乡,寄迹幕府,已自感到孤孑HRef=https://www.qijian.info/list/kumen/ target=_blank class=infotextkey>苦闷,想不到竟一住数年,意绪之无聊HRef=https://www.qijian.info/list/yumen/ target=_blank class=infotextkey>郁闷更可想而知。“定定住天涯”,就是这个HRef=https://www.qijian.info/list/tongku/ target=_blank class=infotextkey>痛苦灵魂的心声。定定,犹“死死地”、“牢牢地”,诗人感到自己竟象是永远地被钉死在这HRef=https://www.qijian.info/list/yixiang/ target=_blank class=infotextkey>异乡的土地上了。这里,有强烈的HRef=https://www.qijian.info/list/kumen/ target=_blank class=infotextkey>苦闷,有难以名状的厌烦,也有无可奈何的悲哀。屈复说:“‘定定’字俚语入诗却雅。”这个“雅”,似乎可以理解为富于HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术表现力。
为HRef=https://www.qijian.info/list/sixiang/ target=_blank class=infotextkey>思乡之情、留滞之悲所苦的诗人,HRef=https://www.qijian.info/list/jingshen/ target=_blank class=infotextkey>精神上不能不寻找慰藉,于是转出第二句:“依依向物华。”物华,指眼前HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好的HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物。依依,形容面对HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好HRef=https://www.qijian.info/list/chunse/ target=_blank class=infotextkey>春色时亲切留连的意绪。诗人在百HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花争艳的HRef=https://www.qijian.info/list/chunse/ target=_blank class=infotextkey>春色面前似乎暂时得到了HRef=https://www.qijian.info/list/anwei/ target=_blank class=infotextkey>安慰,从内心深处升起一种对HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好事物无限HRef=https://www.qijian.info/list/yilian/ target=_blank class=infotextkey>依恋的柔情。一、二两句,HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情似乎截然相反,实际上“依依向物华”之情即因“定定住天涯”而生,两种相反的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情却是相通的。
“寒梅最堪恨,长作去年HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花。”三、四两句,诗境又出现更大的转折。面对姹紫嫣红的“物华”,诗人不禁想到了梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花。它先春而开,到百HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花盛开时,却早HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花凋香尽,诗人HRef=https://www.qijian.info/list/yihan/ target=_blank class=infotextkey>遗憾之余,便不免对它HRef=https://www.qijian.info/list/yuanhen/ target=_blank class=infotextkey>怨恨起来了。由“向物华”而忆梅,这是一层曲折;由忆梅而恨梅,这又是一层曲折。“恨”正是“忆”的发展与深化,正像深切期待的HRef=https://www.qijian.info/list/shiwang/ target=_blank class=infotextkey>失望会转化为HRef=https://www.qijian.info/list/yuanhen/ target=_blank class=infotextkey>怨恨一样。
但这只是一般人的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理。对于李商隐来说,却有更内在的原因。“寒梅”先春而开、望春而凋的特点,使诗人很HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然地HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想到自己:HRef=https://www.qijian.info/list/shaonian/ target=_blank class=infotextkey>少年早慧,文名早著,科第早登;然而紧接着便是一HRef=https://www.qijian.info/list/xilie/ target=_blank class=infotextkey>系列不幸和打击,到入川以后,已经是“克意事佛,方愿打钟扫地,为清凉HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山行者”(《樊南乙集序》),意绪颇为颓唐了。这早秀先凋,不能与百HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花共享HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天温暖的“寒梅”,正是诗人自己的写照。诗人在《十一月中旬扶HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风界HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花》诗中,也曾发出同样的HRef=https://www.qijian.info/list/gantan/ target=_blank class=infotextkey>感叹:“为谁成早秀?不待作年芳。”非时而早秀,“不待作年芳”的早梅,和“长作去年HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花”的“寒梅”,都是诗人不幸HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世的象征。正因为看到或想到它,就会触动早秀先凋的HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世之悲,诗人HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然不免要发出“寒梅最堪恨”的怨嗟了。诗写到这里,黯然而收,透出一种不言而神伤的情调。
五言绝句,贵天然浑成,一意贯串,忌刻意雕镂,枝蔓曲折。这首《忆梅》,“意极曲折”(纪昀评语),却并不给人以散漫破碎、雕琢伤真之感,关键在于层层转折都离不开诗人沉沦羁泊的HRef=https://www.qijian.info/list/shenshi/ target=_blank class=infotextkey>身世。这样,才能潜气内转,在曲折中见浑成,在繁多中见统一,达到有神无迹的境界。
李商隐,字义山,号玉溪(谿)生、樊南生,唐代著名诗人,祖籍河内(今河南省焦作市)沁阳,出生于郑州荥阳。他擅长诗歌写作,骈文文学价值也很高,是晚唐最出色的诗人之一,和杜牧合称“小李杜”,与温庭筠合称为“温李”,因诗文与同时期的段成式、温庭筠风格相近,且三人都在家族里排行第十六,故并称为“三十六体”。其诗构思新奇,风格秾丽,尤其是一些爱情诗和无题诗写得缠绵悱恻,优美动人,广为传诵。但部分诗歌过于隐晦迷离,难于索解,至有“诗家总爱西昆好,独恨无人作郑笺”之说。因处于牛李党争的夹缝之中,一生很不得志。死后葬于家乡沁阳(今河南焦作市沁阳与博爱县交界之处)。作品收录为《李义山诗集》。 ...
李商隐。 李商隐,字义山,号玉溪(谿)生、樊南生,唐代著名诗人,祖籍河内(今河南省焦作市)沁阳,出生于郑州荥阳。他擅长诗歌写作,骈文文学价值也很高,是晚唐最出色的诗人之一,和杜牧合称“小李杜”,与温庭筠合称为“温李”,因诗文与同时期的段成式、温庭筠风格相近,且三人都在家族里排行第十六,故并称为“三十六体”。其诗构思新奇,风格秾丽,尤其是一些爱情诗和无题诗写得缠绵悱恻,优美动人,广为传诵。但部分诗歌过于隐晦迷离,难于索解,至有“诗家总爱西昆好,独恨无人作郑笺”之说。因处于牛李党争的夹缝之中,一生很不得志。死后葬于家乡沁阳(今河南焦作市沁阳与博爱县交界之处)。作品收录为《李义山诗集》。
寻芳草 本意。。丁澎。 嫩碧微烟笼。踏青时、芳菲谁共。绣鞋儿、却被香尘拥。挽不住、王孙梦。拾翠几寻思,笑然着、合欢闲弄。茜裙飘、撩得蔷薇动。零乱了、钗头凤。
己未除日与啸麓薄游翠微元旦复至其地车中口占成四绝。。黄浚。 麟楦文章不放閒,岁华何事更相关。囊诗未办悤悤祭,待看城西雪后山。
饮酒杂诗 其三。元代。袁桷。 弱冠不饮酒,篝灯横玉绳。或云酒中趣,湛湛浮云蒸。弃书试其言,杲若乌轮升。天根转晴雷,坚城为之崩。妙言粲琼屑,逸兴追飞鹰。醉乡傥可居,无功乃真朋。
次韵曹子方运判雪中同游西湖。宋代。苏轼。 词源灩灩波头展,清唱一声岩谷满。未容雪积句先高,岂独湖开心自远。云山已作歌眉浅,山下碧流清似眼。樽前侑酒只新诗,何异书鱼餐蠹简。
清晖圣趣,一抹风光好。梦堕玲珑玉峰老。想山庄、红藕染遍前汀,香密处、酝酿诗情多少。
主人今健者,自拭缥题,时复裁冰写孤抱。似向画图中,商略烟云,描摩出、田居新稿。
洞仙歌·迂翁年丈属题王石谷田居图,图为龚蘅圃侍御作。近现代。袁荣法。 清晖圣趣,一抹风光好。梦堕玲珑玉峰老。想山庄、红藕染遍前汀,香密处、酝酿诗情多少。主人今健者,自拭缥题,时复裁冰写孤抱。似向画图中,商略烟云,描摩出、田居新稿。也著个、茅庵傍西畴,倘容我其间,伴公吟啸。