春思。唐代。李白。 燕草如碧丝,秦桑低绿枝。当君怀归日,是妾断肠时。春风不相识,何事入罗帏。
燕地小草像碧丝般青绿,秦地的桑树已叶翠枝绿。
当你怀念家园盼归之日,早就思念你而愁肠百结。
春风啊你与我素不相识,为何吹进罗帐激我愁思?
燕草:指燕地的草。燕,河北省北部一带,此泛指北部边地,征夫所在之处。
秦桑:秦地的桑树。秦,指陕西省一带,此指思妇所在之地。燕地寒冷,草木迟生于较暖的秦地。
君:指征夫。怀归:想家。
妾:古代妇女自称。此处为思妇自指。
罗帏:丝织的帘帐。
李白有很多描写HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理的诗篇,《春思》是其中之一。中国古典诗歌中的“春”字通常语意双关:既指HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天,又可以用来HRef=https://www.qijian.info/list/biyu/ target=_blank class=infotextkey>比喻男女之爱。此诗《春思》中的“春”就包含有这两方面的意思。此诗以相隔遥远的燕秦两地HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物起兴,别具一格。HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇HRef=https://www.qijian.info/list/chujingshengqing/ target=_blank class=infotextkey>触景生情,想起了远方的HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫,颇为HRef=https://www.qijian.info/list/shanghuai/ target=_blank class=infotextkey>伤怀。她申斥春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风,正是明志自警,恰到好处。
HRef=https://www.qijian.info/list/kaitou/ target=_blank class=infotextkey>开头两句:“燕草如碧丝,秦桑低绿枝”,可以视作“兴”。诗中的兴句一般是就眼前所见,信手拈起,这两句却以相隔遥远的燕、秦两地的HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物起兴,颇为别致。“燕草如碧丝”,当是出于HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇的悬想;“秦桑低绿枝”,才是HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇所目睹。把目力达不到的远景和眼前近景配置在一幅画面上,并且都从HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇一边写出,从逻辑上说,似乎有点乖碍,但从“写情”的角度来看,却是可通的。试想:仲春时节,桑叶繁茂,独处秦地的HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇HRef=https://www.qijian.info/list/chujingshengqing/ target=_blank class=infotextkey>触景生情,终日HRef=https://www.qijian.info/list/panwang/ target=_blank class=infotextkey>盼望在燕地行役屯戍的HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫早日归来;她根据自己平素与HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫的恩爱相处和对HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫的深切了解,料想远在燕地的HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫此刻见到碧丝般的春草,也必然会萌生HRef=https://www.qijian.info/list/sigui/ target=_blank class=infotextkey>思归的念头。见春草而HRef=https://www.qijian.info/list/sigui/ target=_blank class=infotextkey>思归,语出《HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞·招HRef=https://www.qijian.info/list/yinshi/ target=_blank class=infotextkey>隐士》:“王孙游兮不归,春草生兮萋萋!”首句化用《HRef=https://www.qijian.info/list/chuci/ target=_blank class=infotextkey>楚辞》语,浑成HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然,不着痕迹。诗人巧妙地把握了HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇复杂的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情活动,用两处HRef=https://www.qijian.info/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光,兴两地HRef=https://www.qijian.info/list/xiangsi/ target=_blank class=infotextkey>相思,把HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象与怀忆同眼前真景融合起来,据实构虚,造成诗的妙境。所以不仅起到了一般兴句所能起的烘托HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情气氛的作用,而且还把HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇对于HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫的真挚HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情和他们HRef=https://www.qijian.info/list/fuqi/ target=_blank class=infotextkey>夫妻之间心心相印的亲密关系传写出来了,这是一般的兴句所不易做到的。另外,这两句还运用了谐声双关。“丝”谐“思”,“枝”谐“知”,这恰和下文HRef=https://www.qijian.info/list/sigui/ target=_blank class=infotextkey>思归与“断肠”相关合,增强了诗句的HRef=https://www.qijian.info/list/yinle/ target=_blank class=infotextkey>音乐美与含蓄美。
三四两句直承兴句的理路而来,故仍从两地着笔:“当君怀归日,是妾断肠时。”HRef=https://www.qijian.info/list/zhangfu/ target=_blank class=infotextkey>丈夫及春怀归,足慰离人愁肠。按理说,诗中的女主人公应该感到欣喜才是,而下句竟以“断肠”承之,这又似乎违背了一般人的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理,但如果联系上面的兴句细细体会,就会发现,这样写对表现HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情又进了一层。元代萧士赟对此诗评述HRef=https://www.qijian.info/list/jieshi/ target=_blank class=infotextkey>揭示了兴句与所咏之词之间的微妙的关系。诗中看似于理不合之处,正是HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情最为浓密所在。
旧时俗话说:“见多情易厌,见少情易变。”这首诗中的女主人公的可贵之处在于阔别而情愈深,迹疏而心不移。诗的最后两句是:“春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风不相识,何事入罗帏?”诗人捕捉了HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇在春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风吹入闺房,掀动罗帐的一霎那的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理活动,表现了她忠于所爱、HRef=https://www.qijian.info/list/jianzhen/ target=_blank class=infotextkey>坚贞不二的HRef=https://www.qijian.info/list/gaoshang/ target=_blank class=infotextkey>高尚情操。从HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术上说,这两句让多情的HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇对着无情的春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风发话,又仿佛是无理的,但用来表现独守HRef=https://www.qijian.info/list/chungui/ target=_blank class=infotextkey>春闺的特定环境中的HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇的情态,又令人感到真实可信。春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风撩人,春思缠绵,申斥春HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风,正所以明志自警。以此作结,恰到好处。
无理而妙是古典诗歌中一个常见的HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术特征。从李白的这首诗中不难看出,所谓无理而妙,就是指在看似违背常理、常情的描写中,反而更深刻地表现了各种复杂的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情。
李白(701年-762年),字太白,号青莲居士,唐朝浪漫主义诗人,被后人誉为“诗仙”。祖籍陇西成纪(待考),出生于西域碎叶城,4岁再随父迁至剑南道绵州。李白存世诗文千余篇,有《李太白集》传世。762年病逝,享年61岁。其墓在今安徽当涂,四川江油、湖北安陆有纪念馆。 ...
李白。 李白(701年-762年),字太白,号青莲居士,唐朝浪漫主义诗人,被后人誉为“诗仙”。祖籍陇西成纪(待考),出生于西域碎叶城,4岁再随父迁至剑南道绵州。李白存世诗文千余篇,有《李太白集》传世。762年病逝,享年61岁。其墓在今安徽当涂,四川江油、湖北安陆有纪念馆。
杂兴十首 其一。宋代。方一夔。 前程在处暗危机,脱迹红尘入翠微。清水一竿张钓具,白云四壁挂樵衣。马惟画骨空嗟瘦,龙不点睛那解飞。差有陈编相伴住,时将诗句洗前非。
读元勇雪溪先生墓铭。宋代。赵孟坚。 二祖霜台有烈声,传家文宪见先生。刚而不折松筠寿,贫弗滥求冰玉清。陶令秫田诗料足,窦家桂子义方成。即兹更有高贤传,岂羡区区世上名。
集古八绝 其四 晚步云溪上。明代。程敏政。 山屐经过满径踪,閒来无事不从容。白沙翠竹江村路,云碓无人水自舂。
挽戴南湾。明代。陈龙。 南浦蒹葭覆钓舟,草堂人去水空流。凄凉烟月沧洲晚,憔悴霜风玉树秋。身世百年同逆旅,功名两字等浮沤。史臣异日书高洁,东汉严光是匹俦。
送人归田。明代。曹义。 解组归来雪满颠,优游林壑度馀年。春风绕舍多栽竹,夏日临池独看莲。高兴每因清醑适,闲情常对白云眠。客来关款无盘饤,旋钓槎头缩项鳊。
凯歌。。项安世。 今年三月三,乐事今古稀。嘉陵江到武昌口,此时此日同□□。北人不敢恃鞍马,西人不敢凭山溪。德安有高悦,匹马穿重围。入城助守胆如斗,出城决战身如飞。城中扶出王与季,城外逐出信与随。襄阳有赵淳,默坐谁得窥。一日熏尽西山狐,二日网尽东津鲵。三日开门看江北,一人一骑无残遗。兴安有安丙,谈笑戮吴曦。伪王乱领出深谷,长史捷布登前墀。铜梁玉垒见天日,瞿塘滟滪无蛟螭。鄂州有老守,头白尚能诗。上言吾君善委任,下言吾相能指麾。国家九九八十一万岁,璘雏褒孽休狂痴。