深林几处啼鹃,梦如烟。直到梦难寻处倍缠绵。蝶自舞,莺自语,总凄然。明月空庭如水似华年。
相见欢·深林几处啼鹃。清代。庄棫。 深林几处啼鹃,梦如烟。直到梦难寻处倍缠绵。蝶自舞,莺自语,总凄然。明月空庭如水似华年。
庄棫此首《相见欢》词是一首写HRef=https://www.qijian.info/list/moiren/ target=_blank class=infotextkey>美人“HRef=https://www.qijian.info/list/chunchou/ target=_blank class=infotextkey>春愁”的有味之作,表现的是HRef=https://www.qijian.info/list/muchun/ target=_blank class=infotextkey>暮春时分HRef=https://www.qijian.info/list/moiren/ target=_blank class=infotextkey>美人梦醒之后的一种缠绵和HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉之感。
词的上片写的是鹃啼惊梦、梦醒缠绵时的情绪。起韵写深林里飘来的几声鹃啼,惊醒了因HRef=https://www.qijian.info/list/sinian/ target=_blank class=infotextkey>思念太久、太深而终于形诸梦寐的闺中人,好梦也就犹如一缕轻烟一般飘散无痕。这里并不着一字诉说HRef=https://www.qijian.info/list/yihan/ target=_blank class=infotextkey>遗憾,而做梦人深深的HRef=https://www.qijian.info/list/yihan/ target=_blank class=infotextkey>遗憾如可呼吸得到。在构思方面,此处受到了唐代诗人金昌绪《春怨》诗里“黄莺惊梦”的启发,而又更为巧妙。因为鹃啼声好像就是在说“不如归去”,比起百啭莺啼,似乎是有要借HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟语转达要行人归来的意思。“直到”一句,写她在梦醒之后的不甘和恋梦HRef=https://www.qijian.info/list/xinqing/ target=_blank class=infotextkey>心情。梦已然散去如烟,无法寻觅,她犹悬浮在如梦的情绪里,更加如痴如醉地缠绵。这种特殊时分的特殊感受又有多少人感受过呢?而词人却在此捕捉得绘神绘色。可惜梦中的美满遇合和梦醒之后的痴迷与HRef=https://www.qijian.info/list/liulian/ target=_blank class=infotextkey>留恋都不足以改变无情的HRef=https://www.qijian.info/list/xianshi2/ target=_blank class=infotextkey>现实,梦中的情景反而增加了梦醒后的痛楚。
词的下片以上片作为对照,传写出女主人公在梦醒之后面对HRef=https://www.qijian.info/list/chunguang/ target=_blank class=infotextkey>春光融融景象的悲戚之感。过片“蝶自舞,莺自语,总凄然”三个短句,联翩而下,却又转折有致。在春日温暖的阳光下,彩蝶在快乐地飞舞,黄莺在自怡地啭鸣,这美丽到极致的HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天,却不能给予她一丁点的HRef=https://www.qijian.info/list/anwei/ target=_blank class=infotextkey>安慰,她是一直处在HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉的感受里,难以自拔。季节的美,因为与她的HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命状态极不相融,反倒成了残酷的对照。HRef=https://www.qijian.info/list/jiewei/ target=_blank class=infotextkey>结尾一句,由日转到夜,将HRef=https://www.qijian.info/list/chunye/ target=_blank class=infotextkey>春夜明媚的HRef=https://www.qijian.info/list/yueguang/ target=_blank class=infotextkey>月光作为传递HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情的桥梁:HRef=https://www.qijian.info/list/chunye/ target=_blank class=infotextkey>春夜的HRef=https://www.qijian.info/list/yuese/ target=_blank class=infotextkey>月色有如银白色的水,泻在HRef=https://www.qijian.info/list/moiren/ target=_blank class=infotextkey>美人幽居的空庭里;由这水样的HRef=https://www.qijian.info/list/yueguang/ target=_blank class=infotextkey>月光,她想到了流水,也想到了自己如水一般流逝不已的HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好的HRef=https://www.qijian.info/list/qingchun/ target=_blank class=infotextkey>青春年华。要知HRef=https://www.qijian.info/list/qingchun/ target=_blank class=infotextkey>青春年华的虚耗,那就是HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命的虚耗啊!这个除了HRef=https://www.qijian.info/list/sinian/ target=_blank class=infotextkey>思念与做梦就无事可做、无处激情的深闺HRef=https://www.qijian.info/list/sifu/ target=_blank class=infotextkey>思妇,她的HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命状态是多么的可悲啊!词人在此对于“水”的意向的运用尤其巧妙。它已经不是一个原始的意象,而能够HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然地实现由HRef=https://www.qijian.info/list/yueguang/ target=_blank class=infotextkey>月光意象到华年的HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想。
庄棫此首词的措语轻软明丽,HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情缠绵婉转,不愧为HRef=https://www.qijian.info/list/youyuan2/ target=_blank class=infotextkey>幽怨词的经典之作。
庄棫(1830——1878 ),字中白,一字利叔,清代词人,学者,号东庄,又号蒿庵。丹徒人,生于道光十年(1830)。光绪四年(一八七八)卒。享年四十九岁。著有《蒿庵遗稿》,词甲、乙稿及补遗附焉。 ...
庄棫。 庄棫(1830——1878 ),字中白,一字利叔,清代词人,学者,号东庄,又号蒿庵。丹徒人,生于道光十年(1830)。光绪四年(一八七八)卒。享年四十九岁。著有《蒿庵遗稿》,词甲、乙稿及补遗附焉。
读渡江诸将传。宋代。王迈。 读到诸贤传,令人泪洒衣。功高成怨府,权盛是危机。勇似韩彭有,心如廉蔺希。中原岂天下,尺土不能归。
泽居。宋代。陆游。 泽居仅足不求余,旷快真同纵壑鱼。平日酷憎蝇附骥,暮年肯作鹤乘车?齿摇但煮岷山芋,眼涩惟观胄监书。此际自应还往绝,本无心与俗人疏。
投项子京。明代。吴孺子。 湖上梅花出短墙,一开半落湖水香。春阳羞涩杏花细,桃花李花亦不忙。君家有酒藏床头,可怜花月未肯游。愿君醉我君亦醉,花前慎勿嗔莫愁。房栊窈窕娇欲留,懊恨归来纤月流。不知此景谁能酬,空将好句为君投。
次韵云扉讲师游南山有怀张外史旧游。明代。袁华。 昔陪张外史,蹑云上崔嵬。前登风篁岭,酌泉苍藓堆。后度麦冈重,荒坟际蒿莱。陵谷嗟变迁,览兹良悲哉。维时莫春初,鸟乳声喧豗。行循灵石涧,坐觅翻经台。万竹森玉立,云扉绝纤埃。杨氏椒房亲,葬母此山隈。想当全盛日,轩盖如云来。至今清壑亭,金铺照莓苔。行觞藉草饮,蔬果杂樱梅。赖彼二三子,促席相延陪。醉题素壁间,辞翰粲琼瑰。掩映房山咏,光怪烛九垓。骑鲸上天去,化鹤何年回。二妙不可作,抚卷心孔哀。