寒相催。暖相催。催了开时催谢时。丁宁花放迟。
角声吹。笛声吹。吹了南枝吹北枝。明朝成雪飞。
长相思·惜梅。宋代。刘克庄。 寒相催。暖相催。催了开时催谢时。丁宁花放迟。角声吹。笛声吹。吹了南枝吹北枝。明朝成雪飞。
此词题为“惜梅”;上片着重在一个“惜”字上。
起首两句HRef=https://www.qijian.info/list/xiomei/ target=_blank class=infotextkey>写梅的开放和谢落。“寒相催”,“暖相催”是指气候转暖,促使梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花萎谢。以下两句HRef=https://www.qijian.info/list/tanxi/ target=_blank class=infotextkey>叹息寒催梅开,暖催梅落,早开便会早落,因此就叮嘱HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花儿,还是迟一点开吧。其惜HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花之心,由此可见。及到HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花飞春去,就HRef=https://www.qijian.info/list/ganshang/ target=_blank class=infotextkey>感伤不已,真是惜HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花兼又HRef=https://www.qijian.info/list/shangchun/ target=_blank class=infotextkey>伤春。对此作者有不同的看法,认为,HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花儿开得迟些,甚而至于不开,那就没有谢落之事,当然也不会生惜HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花之心。此即所谓“无得亦无失”,也是妙参佛理的“了达”之语,由此可见作者的HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生HRef=https://www.qijian.info/list/taidu/ target=_blank class=infotextkey>态度是“殊有悟境”。
下片从惜梅引申到伤时。先写闻曲有感,但闻角声传出《大梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花》、《小梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花》的曲调,笛声传出《梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落》的曲子。因为汉代军中之乐横吹曲中有《梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落》是笛中曲名。角也是军中吹器,唐大角曲就有《大梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花》、《小梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花》等曲。“鸣角”又有“收兵”之义,因此,边境告急,城危如卵,谁又能承担起恢复中原的重任呢?词意至此,已从惜HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花转到忧时。
“吹了南枝吹北枝”,此句承上两句而来;HRef=https://www.qijian.info/list/nanfang/ target=_blank class=infotextkey>南方气候温和,寒流罕至,岭梅往往南枝HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落,北枝HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花开,所以说角声、笛声吹落了南枝梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,又吹落了北枝。这里暗与上文照应,隐指危机存在于偏安HRef=https://www.qijian.info/list/jiangnan/ target=_blank class=infotextkey>江南之小朝廷。
末句词意一转,仍归结到惜梅上。梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花开时清香阵阵,沁人心脾。梅HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落时,片片HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花瓣,漫天飞舞,宛若飘飘白HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪,使人观之不胜叹惋,欲留不能。一个“惜”字,深入骨髓。
刘克庄(1187~1269) 南宋诗人、词人、诗论家。字潜夫,号后村。福建莆田人。宋末文坛领袖,辛派词人的重要代表,词风豪迈慷慨。在江湖诗人中年寿最长,官位最高,成就也最大。晚年致力于辞赋创作,提出了许多革新理论。 ...
刘克庄。 刘克庄(1187~1269) 南宋诗人、词人、诗论家。字潜夫,号后村。福建莆田人。宋末文坛领袖,辛派词人的重要代表,词风豪迈慷慨。在江湖诗人中年寿最长,官位最高,成就也最大。晚年致力于辞赋创作,提出了许多革新理论。
旧吏杨时哲王宪相从久入京时复一至执轴乞诗书往事分题各四首予之 其三。。庞嵩。 木密林中出凤梧,相年腊味称提壶。寻幽更着东瓜步,羡尔能从亦壮夫。
寄息耘。元代。德祥。 颜颜白发人,窄窄黄茅屋。田园不愿多,衣食聊自足。狂来溪上行,长歌饮溪绿。家藏一束书,懒教儿孙读。此意谁可知,高松与修竹。
点绛唇 寄兴。明代。曹溶。 斜掩红窗,影迷前日桃花路。送春三度,只有人如故。瘦减腰围,每被征衫诉。归心误,雨声深处,江上扁舟暮。
送张伯徵下第归双林。明代。湛若水。 说到双林吾爱之,况有好鸟翻相依。高枝密荫养奇翅,他日一鸣翀天飞。
奉同尤延之提举庐山杂咏十四篇 其五 西涧清净退庵。宋代。朱熹。 凌兢度三峡,窈窕复一原。绝壁拥苍翠,奔流逝潺湲。闻昔避世人,寄此茅三间。壮节未云远,高风杳难攀。深寻得遗墟,缚屋临清湾。坐睨寒木杪,飞泉閟云关。兹游非昔游,累解身复闲。保此清净退,当歌不能谖。