忆君王·依依宫柳拂宫墙

忆君王·依依宫柳拂宫墙朗读

依依宫柳拂宫墙,楼殿无人春昼长。燕子归来依旧忙。忆君王,月破黄昏人断肠。

忆君王·依依宫柳拂宫墙创作背景

  靖康元年(1126年)十二月,金兵攻陷汴京,次年正月赵佶和赵桓父子被迫赴城外金营求和被拘。当时开封军民得知徽、钦二帝被扣留后,成群结队自发地聚集在南熏门外和御路两旁,冒着风雪,忍着饥寒,引领翘望,等待“车驾归来”。正月二十八日,词人含泪写了这首词。

参考资料:

1、喻朝刚,周航主编 .中华文化的传世经典 宋词观止 四 注释 解说 集评:大众文艺出版社,2009.04:第566页

  词人亲眼看到金人南侵,HRef=https://www.qijian.info/list/junzhu/ target=_blank class=infotextkey>君主被掳,在HRef=https://www.qijian.info/list/guojia/ target=_blank class=infotextkey>国家和HRef=https://www.qijian.info/list/minzu/ target=_blank class=infotextkey>民族的危机中,写下了这首忠愤填膺的词,其HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉怨慕之音,缠绵悱恻之感,溢于字里行间,是HRef=https://www.qijian.info/list/sixiang2/ target=_blank class=infotextkey>思想性和HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术性高度统一的作品。

  全词不言国破君掳,巢复卵毁,而言宫柳依依,楼殿寂寂,一种物是人非的今昔之感,跃然纸上。“春昼长”一语,把客观的HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物描写,转向主观的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理感受,是景为情使,情因景生,HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情和HRef=https://www.qijian.info/list/xiejing/ target=_blank class=infotextkey>写景在这里得到了和谐的统一。富丽堂皇的HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物后面,蕴藏着深深的隐痛。接着词人把笔锋一转:“HRef=https://www.qijian.info/list/yanzi/ target=_blank class=infotextkey>燕子归来依旧忙”,HRef=https://www.qijian.info/list/yanzi/ target=_blank class=infotextkey>燕子是无情之物,它哪里知道楼殿依旧,而主人已换,仍然忙着衔泥,在旧梁上筑起新巢,俨然有“旧时王谢堂前燕,飞入寻常HRef=https://www.qijian.info/list/baixing/ target=_blank class=infotextkey>百姓家”的沧桑之感。最后“忆君王,月破HRef=https://www.qijian.info/list/huanghun/ target=_blank class=infotextkey>黄昏人断肠”点明题旨,HRef=https://www.qijian.info/list/huainian/ target=_blank class=infotextkey>怀念故君。结句真味无穷,辞意高绝,一个芳馨悱恻的HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术形象,生动地呈现在读者的面前。因为它是从题前着笔,题外摄神,只用了一个“破”字,便把从清晨忆到HRef=https://www.qijian.info/list/huanghun/ target=_blank class=infotextkey>黄昏,又从HRef=https://www.qijian.info/list/huanghun/ target=_blank class=infotextkey>黄昏忆到月上柳梢,都沉浸在如痴如呆的HRef=https://www.qijian.info/list/huiyi/ target=_blank class=infotextkey>回忆中。昔日的宫柳凝绿,今朝的淡月HRef=https://www.qijian.info/list/huanghun/ target=_blank class=infotextkey>黄昏;昔日的笙歌彻旦,今朝的楼殿无人,在在是强烈的对比,在在是伤心的HRef=https://www.qijian.info/list/huiyi/ target=_blank class=infotextkey>回忆,不言相忆之久,而HRef=https://www.qijian.info/list/shijian/ target=_blank class=infotextkey>时间之长自见;不言相忆之深,而惓顾之意甚明。“月破HRef=https://www.qijian.info/list/huanghun/ target=_blank class=infotextkey>黄昏”是HRef=https://www.qijian.info/list/xiejing/ target=_blank class=infotextkey>写景;“人断肠”是HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情,把HRef=https://www.qijian.info/list/xiejing/ target=_blank class=infotextkey>写景和HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情统一在一个完整的句子里,而HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物在HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情的丝缕中织得更加光彩夺目,HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情在HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物的烘托中更加表现得淋漓尽致。

  这首词抒发深沉的HRef=https://www.qijian.info/list/gankai/ target=_blank class=infotextkey>感慨,不着一句实语,而是把HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山河破碎、君王被虏的残酷HRef=https://www.qijian.info/list/xianshi2/ target=_blank class=infotextkey>现实写进了宫柳依依、楼殿寂寂中.以物事人非的沧桑变换把HRef=https://www.qijian.info/list/wangshi/ target=_blank class=infotextkey>往事堪哀的失国之痛表达得真切动人。

谢克家

谢克家(?—1134)字任伯,上蔡(今属河南)人。绍圣四年(1097)中进士。亲历靖康之变,作《忆君王》:“依依宫柳拂宫墙,楼殿无人春昼长,燕子归来依旧忙。忆君王,月破黄昏人断肠。”建炎四年(1130)官参知政事。绍兴元年(1131),以资政殿学士提举洞宵宫,寓居临海。绍兴二年(1132年)上书弹劾秦桧。绍兴四年卒。事迹见于《嘉定赤城志》卷三四、张守《祭谢参政文》(《毘陵集》卷一二)。词存《忆君王》一首,见《避戎夜话》。《全宋词》辑录。 ...

谢克家朗读
()

猜你喜欢

弘历

高标迥出重霄秀,本色常留四季青。为重坚贞栽砌畔,绿阴如滴满轩庭。

()
陈㷆

何年搆此山之东,百杯相对山花红。桐山居士老解饮,何当置我新楼中。

()

白狼山下白三郎,酒后偏能说战场。飒飒悲风飘瓦砾,座间人似到昆阳。

()

弘历

春雨既优沾,望晴人尽同。朝来徂云净,树杪吹凉风。

一慰复一虑,新麦正芃芃。过寒生理妨,踟蹰意无悰。

()
陈肇兴

铜瓶纸帐镇相宜,一种清寒世少知。得气本来能耐冷,出群原不在多姿。

相逢缟袂霜千朵,散尽黄金月一枝。悟得此中真意处,白描还要性灵诗。

()

二祖霜台有烈声,传家文宪见先生。

刚而不折松筠寿,贫弗滥求冰玉清。

()