蝶恋花·晓日窥轩双燕语

蝶恋花·晓日窥轩双燕语朗读

晓日窥轩双燕语,似与佳人,共惜春将暮。屈指艳阳都几许?可无时霎闲风雨。

流水落花无问处,只有飞云,冉冉来还去。持酒劝云云且住,凭君碍断春归路。

译文

在早上太阳刚刚升起,慢慢地揭起帘子往外看去,两只燕子好像在与美人窃窃私语的样子。燕子与美人都好像在惋惜春天快要过完了。屈指一算,太阳都升的很高了,一天又快过完了,不知不觉中中天空又飘飘洒洒的下起了小雨。

流动的溪水和落在溪水中的花都没有办法去询问,只有天上的飘着的流云。缓缓的飘来飘去。端着酒劝说天上的云暂时停一下,只有你还能阻断春天回去的路,不让春天回去。

注释

晓日:晓,破晓,拂晓,晓日指朝阳,一般引申为清晨。

窥(kuī)轩:窥,看;轩,窗户;窥轩,向窗外看去。

语:告诉,说。

似:好像。

暮:古字作“莫”,像太阳落到草丛中,表示天色将晚,意指迟暮之年。

时霎:犹一霎,至少是一刹那,这两字十分委婉巧妙。

冉冉(rǎn):渐进地、慢慢地、缓慢地。

持酒:持,端;持酒,端起一杯酒。

碍断:阻截,挡住。

参考资料:

1、王春编.《宋词305首详析》

2、朱孝臧.《宋词三百首》.1924年

蝶恋花·晓日窥轩双燕语创作背景

  《蝶恋花·晓日窥轩双燕语》这首词秦观作于元丰二年(公元1079年)。是秦观甫至郴州,又谪柳州,继而在横州做没实职的差事,再贬雷州之后在苦闷中所作。

参考资料:

1、吕斌.《近百年来秦观生平及作品情况研究》:牡丹江师范学院学报(哲社版),2010(04)

  《蝶恋HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花·晓日窥轩双燕语》表现了词人对HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天离去的依依HRef=https://www.qijian.info/list/bushe/ target=_blank class=infotextkey>不舍和HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅之情。借HRef=https://www.qijian.info/list/nuzi/ target=_blank class=infotextkey>女子之口写出,HRef=https://www.qijian.info/list/woiwan/ target=_blank class=infotextkey>委婉含蓄,很有韵致。上片前三句,“晓日窥轩双燕语,似与佳人,共HRef=https://www.qijian.info/list/xichun/ target=_blank class=infotextkey>惜春将暮。”采用HRef=https://www.qijian.info/list/niren/ target=_blank class=infotextkey>拟人的手法,通过似通HRef=https://www.qijian.info/list/renqing/ target=_blank class=infotextkey>人情的双燕,表现了佳人的空闺独守,HRef=https://www.qijian.info/list/guji/ target=_blank class=infotextkey>孤寂无聊。由于HRef=https://www.qijian.info/list/gudu/ target=_blank class=infotextkey>孤独HRef=https://www.qijian.info/list/jimo/ target=_blank class=infotextkey>寂寞,佳人才看着“晓日窥轩”、双燕絮语来消磨HRef=https://www.qijian.info/list/shiguang/ target=_blank class=infotextkey>时光。而多情的双燕,似乎也善解人意,在不断的呢喃中向人倾诉HRef=https://www.qijian.info/list/wanxi/ target=_blank class=infotextkey>惋惜“春将暮”的情感。接下来,“屈指艳阳都几许,可无时霎闲HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨。”仍然写HRef=https://www.qijian.info/list/guji/ target=_blank class=infotextkey>孤寂。随着HRef=https://www.qijian.info/list/shijian/ target=_blank class=infotextkey>时间的推移,又生出新的想法:屈指一算,太阳已经升起很高,不会飘飘洒洒地下起一阵小HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨,很有HRef=https://www.qijian.info/list/yijing/ target=_blank class=infotextkey>意境。

  下片前三句承“HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨”而来。“流水落HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花无问处,只有飞云,冉冉来还去。”春将归于何处?流动的溪水和落入水中的残HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花无法去问,那只好去问天上的云朵,可云朵飘然而来又飘然而去,却又奈何?但别无它法,也只好寄HRef=https://www.qijian.info/list/xiwang/ target=_blank class=infotextkey>希望于云朵了:“持酒劝云云且住,凭君碍断春归路。”美丽的云朵你且停下来,不要离去,我依靠你来阻止HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天的归去。用语微婉,无理而妙,却HRef=https://www.qijian.info/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉满眼,贯穿全篇。“劝”和“问”先将HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花和云HRef=https://www.qijian.info/list/niren/ target=_blank class=infotextkey>拟人化,让它们用微婉的语气,表达词人自己对HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天离去的依依HRef=https://www.qijian.info/list/bushe/ target=_blank class=infotextkey>不舍和HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅之情,用语生动,无理而妙,却HRef=https://www.qijian.info/list/beiliang/ target=_blank class=infotextkey>悲凉满眼,贯穿全篇,可见这二字之妙。

  整首词充分表现了词人对HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天离去的依依HRef=https://www.qijian.info/list/bushe/ target=_blank class=infotextkey>不舍和HRef=https://www.qijian.info/list/xichun/ target=_blank class=infotextkey>惜春的HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅之情。其实也可看作是作者写一位闺中HRef=https://www.qijian.info/list/nuzi/ target=_blank class=infotextkey>女子看到HRef=https://www.qijian.info/list/chuntian/ target=_blank class=infotextkey>春天的离去HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想到自己的HRef=https://www.qijian.info/list/qingchun/ target=_blank class=infotextkey>青春也一去不返的HRef=https://www.qijian.info/list/chouku/ target=_blank class=infotextkey>愁苦之情。

秦观

秦观(1049-1100)字太虚,又字少游,别号邗沟居士,世称淮海先生。汉族,北宋高邮(今江苏)人,官至太学博士,国史馆编修。秦观一 生坎坷,所写诗词,高古沉重,寄托身世,感人至深。秦观生前行踪所至之处,多有遗迹。如浙江杭州的秦少游祠,丽水的秦少游塑像、淮海先生祠、莺花亭;青田的秦学士祠;湖南郴州三绝碑;广西横县的海棠亭、醉乡亭、淮海堂、淮海书院等。秦观墓在无锡惠山之北粲山上,墓碑上书“秦龙图墓”几个大字。有秦家村、秦家大院以及省级文物保护单位古文游台。 ...

秦观朗读
()

猜你喜欢

梁羽生

一剑西来,千岩拱列,魔影纵横。

问明镜非台,菩提非树,境由心起,可得分明?是魔非魔,非魔是魔,要待江湖后世评。

()

泊船香炉峰,始与子相识。寄书邗江上,诒我峰下石。

缘以湘水竹,携持与南北。永怀故人欢,不愿百金易。

()

雾捲马蹄尘自起,东风送渡咸阳水。故园花木绿成围,犹向关中见桃李。

闻道春前雪最深,行人僵死薪如金。羲和不肯为日驭,潜入北海分幽阴。

()
薛青萍

卜居白下傍烟霞,送别情怀乱似麻。何日游踪重北上,并门犹有旧时家。

()

石浅沙平流水寒,水边斜插一渔竿。
江南客见生乡思,道似严陵七里滩。

()

忆昔雄师罢战灰,开平犹有教军台。自从南向北征去,直到如今永不来。

思起相从不惮役,想来奋战愈增哀。有时梦里还相见,抱鼓声中旗甲开。

()