李夫人赋

李夫人赋朗读

  美连娟以修嫭兮,命樔绝而不长。饰新官以延贮兮,泯不归乎故乡。惨郁郁其芜秽兮,隐处幽而怀伤。释舆马于山椒兮,奄修夜之不阳。秋气憯以凄泪兮,桂枝落而销亡。神茕茕以遥思兮,精浮游而出畺。托沈阴以圹久兮,惜蕃华之未央。念穷极之不还兮,惟幼眇之相羊。函荾荴以俟风兮,芳杂袭以弥章。的容与以猗靡兮,缥飘姚虖愈庄。燕淫衍而抚楹兮,连流视而娥扬。既激感而心逐兮,包红颜而弗明。欢接狎以离别兮,宵寤梦之芒芒。忽迁化而不反兮,魄放逸以飞扬。何灵魄之纷纷兮,哀裴回以踌躇。势路日以远兮,遂荒忽而辞去。超兮西征,屑兮不见。寖淫敞,寂兮无音。思若流波,怛兮在心。

  乱曰:佳侠函光,陨朱荣兮。嫉妒闟茸,将安程兮。方时隆盛,年夭伤兮。弟子增欷,洿沫怅兮。悲愁於邑,喧不可止兮。向不虚应,亦云己兮。嫶妍太息,叹稚子兮。懰栗不言,倚所恃兮。仁者不誓,岂约亲兮?既往不来,申以信兮。去彼昭昭,就冥冥兮。既不新宫,不复故庭兮。呜呼哀哉,想魂灵兮!

译文

  你的姿容纤弱而美好啊,可叹性命短暂不长久,装饰了新宫久久期待着你啊,你却消失了身影不再回归故乡。荒草丛生一片凄凉景象啊,你身处幽暗之地令我神伤,把车马停在陵墓旁啊,长夜漫漫何时天明?秋气寒凉令我心中惨痛啊,那可人的桂枝玉陨香销,我的灵魂孤独地思恋着远方的你啊,精神脱离躯体四方漫游。长期寄情于地下的你啊,痛惜你花容如繁华早逝,天的尽头大概并不遥远啊,我想念你那翩翩徜徉的身姿。花蕊绽放等待着春风啊,沁人的芬芳愈加浓郁,明亮的面容婉顺安详啊,飘摇于风中却更加端庄。燕儿飞去飞来栖止于楹梁啊,你美目流盼娥眉轻扬。我如有所感心中追寻着你啊,你却将红颜深深地掩藏。相会欢愉亲热又终于分离啊,我深夜从梦中惊醒心下茫然,你忽然逝去再也不回转啊,魂魄放任无拘自在逍遥。思绪飘渺无定啊,你徘徊驻足我心哀戚,道路越来越远啊,恍惚中你飘然离去。如同红日西坠,霎时不见了踪迹。一切渐渐朦胧起来,静悄悄地再也没有了声音我对你的思念如流水不绝,心裹永远凄怆伤怀。

  结语说:佳丽光彩照人,却如鲜花般凋零;那些嫉妒卑贱之辈,如何能与你相匹敌!正当鼎盛年华,却夭折而亡,兄弟小儿哭个不休,涕泪交流。悲愁郁结于中,哀声不绝于耳。我们的哀痛你无法知晓,真令人无可奈何。可叹你忧伤瘦损,又哀怜年幼的小儿,你哀怆不语,心中定是有所希冀。仁者不必发誓,难道对待亲戚还要誓言。你虽从此一去不复返,我还是要表白自己的诚意。你远离光明的人世,前往昏暗的阴间,降临到了新宫,不再去往日的庭院。可悲啊可叹,我终日想念着你的魂灵!

注释

连娟:纤弱貌。嫭(hù):美貌。

樔(jiǎo)绝:绝灭。

饰新官:装饰新宫殿。延贮:引颈期待。

泯:灭。

芜秽:荒芜,谓田地不整治而杂草丛生。

山椒:指山陵。

奄:有停留的意思。阳:指天明亮。

憯(cǎn):古同“惨”。万分悲怜,凄惨。

茕(qióng)茕:忧思的样子,孤独无依的样子。

畺(jiāng):古同“疆”。

沈阴:这里指在地下。圹:同“旷”。

未央:意即未半。

穷极:谓天之尽头。

幼眇(miǎo):即窈窕,美好貌。相羊:犹言徘徊。

荾(suī):花蕊。荴(fū):散布。

杂袭:相杂而累积。

的:的确。容与:娴雅自得的样子。

虖:同“乎”。

燕:同“宴”。淫衍:放纵而奢靡。

娥扬:娥眉扬动。

激感:感动,打动。

狎(xiá):亲近。

寤(wù):睡醒。

迁化:变化。

裴回:同“徘徊”。

荒忽:同“恍惚”,隐约而不可辨识。

西征:太阳西下。

屑:倏忽之间。

寖淫(jìnyín):逐渐。敞怳(chǎnghuǎng):模糊,不真切。敞,通“惝”。

怛(dá):哀悼。

乱:通常指辞赋篇末总括全篇旨意的一段文字。

佳侠:佳丽。函:包藏。

闟(xì)茸:指地位及品性卑贱者。

欷(xī):抽泣之声。

洿(wū)沫:泪流满面。

於(wū)邑:哽咽。

向:通“响”。

嫶妍(qiáoyán):憔悴,忧伤消瘦。

懰(liú)栗:悲伤,忧伤。

“仁者”二句:形容仁者为亲施加恩惠,义无反顾。

昭昭:光明,指阳间。

冥冥:昏暗,指阴间。

参考资料:

1、陈振鹏 章培恒.古文鉴赏辞典(上).上海:上海辞书出版社,1997:222-225

李夫人赋创作背景

  汉武帝元封三年(公元前108年)之后、太初元年(公元前104年)之前的一个秋天,李夫人卒。此时汉武帝在49岁到53岁之间,他对李夫人之死非常悲痛,史书称其因“思念李夫人不已”,“又自为作赋,以伤悼夫人”。

参考资料:

1、龙文玲.论汉武帝《李夫人赋》及其文学史意义.学术论坛,2006,05.

  汉武帝是西汉唯一一位有辞赋作品传世的皇帝。据《汉书·艺文志》载:“上所自造赋二篇。”颜师古注云:“武帝也。”这二篇赋中的一篇应是《汉书·外戚传》载录的《李夫人赋》,而另一篇赋则未知何指。由《汉书·艺文志》之著录,印证汉武帝的今存作品,不难发现汉武帝不仅好辞赋,而且还亲制辞赋。他的《李夫人赋》是中国HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学史上HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋的开HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山鼻祖。

  赋分正文与乱辞两部分。正文主要通过HRef=https://www.qijian.info/list/huanxiang/ target=_blank class=infotextkey>幻想与HRef=https://www.qijian.info/list/zhuiyi/ target=_blank class=infotextkey>追忆,抒发对亡妃李夫人的绵绵HRef=https://www.qijian.info/list/shangtong/ target=_blank class=infotextkey>伤痛。赋的HRef=https://www.qijian.info/list/kaitou/ target=_blank class=infotextkey>开头四句:“美连娟以修嫣兮,命樔绝而不长。饰新宫以延贮兮。泯不归乎HRef=https://www.qijian.info/list/guxiang/ target=_blank class=infotextkey>故乡。”新宫可筑,而HRef=https://www.qijian.info/list/moihao/ target=_blank class=infotextkey>美好HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命逝去就再也不能回来。这与“露唏明朝更复落,人死一去何时归”(《薤露》)的对HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命易逝的HRef=https://www.qijian.info/list/beitong/ target=_blank class=infotextkey>悲痛HRef=https://www.qijian.info/list/wunai/ target=_blank class=infotextkey>无奈有异曲同工之妙,表明武帝在HRef=https://www.qijian.info/list/aidao/ target=_blank class=infotextkey>哀悼李夫人的同时,对HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命的短暂进行了深沉思考。接下来的“惨郁郁其芜秽兮,隐处幽而怀伤”两句,是对李夫人身处墓中凄惨境况的HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象。在此,武帝不写自己如何HRef=https://www.qijian.info/list/shanghuai/ target=_blank class=infotextkey>伤怀李夫人的早逝,而是写李夫人的亡魂在墓室中为HRef=https://www.qijian.info/list/sinian/ target=_blank class=infotextkey>思念自己而心伤,这种进一层的写法,HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象大胆奇特,倍加抒发了武帝的无尽HRef=https://www.qijian.info/list/aishang/ target=_blank class=infotextkey>哀伤。而“秋气憯以凄泪兮,桂枝落而销亡”,以眼前HRef=https://www.qijian.info/list/qiujing/ target=_blank class=infotextkey>秋景抒心中哀情,再次传达出对爱妃早逝的HRef=https://www.qijian.info/list/shangtong/ target=_blank class=infotextkey>伤痛。在这种HRef=https://www.qijian.info/list/shangdao/ target=_blank class=infotextkey>伤悼的HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理引导下,作者HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象其灵魂脱离肉体,去寻找李夫人的踪迹,见到了“函荾荴以俟HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风兮,芳杂袭以弥章。的容与以猗靡兮,缥飘姚虖愈庄”的李夫人。如此神奇HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象,如梦似幻,足见汉武帝对李夫人HRef=https://www.qijian.info/list/sinian/ target=_blank class=infotextkey>思念之刻骨铭心。

  接下来的“燕淫衍而抚楹兮,连流视而娥扬,既激感而心逐兮,包红颜而弗明。驩接狎以HRef=https://www.qijian.info/list/libie/ target=_blank class=infotextkey>离别兮,宵寤梦之芒芒”,由冥冥HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象,转入对往日欢乐HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活的HRef=https://www.qijian.info/list/zhuiyi/ target=_blank class=infotextkey>追忆;由对往日的HRef=https://www.qijian.info/list/zhuiyi/ target=_blank class=infotextkey>追忆,又回到眼前似梦非梦的幻境中。在此番幻境中,李夫人的身影是“忽迁化而不反”,或“哀裴回以踌躇”。以李夫人灵魂的不忍离去来表达作者对夫人灵魂归来的强烈期盼。然人死不能复生,武帝最终在李夫人灵魂“荒忽而辞去”、“屑兮不见”的幻境中,再次回到眼前阴阳相隔的残酷HRef=https://www.qijian.info/list/xianshi2/ target=_blank class=infotextkey>现实,“思若流波,怛兮在心”,无限HRef=https://www.qijian.info/list/shangtong/ target=_blank class=infotextkey>伤痛,如流水连绵不绝。

  乱辞再次抒写了对李夫人早逝的无限HRef=https://www.qijian.info/list/beitong/ target=_blank class=infotextkey>悲痛,表示将不负其临终所托,体现了武帝对李夫人的一片深情。乱辞中从“弟子增欷”到“倚所恃兮”一段,描写了HRef=https://www.qijian.info/list/shangdao/ target=_blank class=infotextkey>伤悼李夫人的凄恻场景,极其感人。这一段对李夫人HRef=https://www.qijian.info/list/xiongdi/ target=_blank class=infotextkey>兄弟和稚子HRef=https://www.qijian.info/list/shangdao/ target=_blank class=infotextkey>伤悼李夫人的哀恸场景进行描写,极富HRef=https://www.qijian.info/list/renqing/ target=_blank class=infotextkey>人情味。从中不难发现汉武帝虽为一代雄主,亦有普通人真挚HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情的一面。

  《李夫人赋》在汉武帝时期甚至整个汉代,都是颇具特色的重要HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情赋作,其HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学史意义不容忽视。

  其一,《李夫人赋》是中国HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学史上第一篇HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋,在辞赋题材方面具有开拓意义。今存武帝之前的HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学,有《HRef=https://www.qijian.info/list/shijing/ target=_blank class=infotextkey>诗经》的《邶HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风·绿衣》和《唐HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风·葛生》,但皆以诗歌形式出现。而HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学史上的第一篇HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋,则非《李夫人赋》莫属。HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马积高认为此赋乱辞一段“写得颇亲切,为后世HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡之作所祖”。其实,《李夫人赋》不仅仅在写作手法上“为后世HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡之作所祖”,更在HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋题材上有开拓之功。汉武帝《李夫人赋》之后,HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋继作不断。如曹丕《悼天赋》、曹植《思子赋》、王粲《伤天赋》《HRef=https://www.qijian.info/list/siyou/ target=_blank class=infotextkey>思友赋》、曹髦《伤魂赋》、潘岳《HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋》、南朝宋武帝刘裕《拟汉武帝李夫人赋》、江淹《伤爱子赋》《伤HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人赋》、宋人李处权《HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋》等,皆属此类。众多HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋作的出现,使HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡成了中国古代辞赋的一大重要题材。

  其二,《李夫人赋》的HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术手法为后世HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学提供了借鉴。一是《李夫人赋》以“桂枝落而销亡”HRef=https://www.qijian.info/list/biyu/ target=_blank class=infotextkey>比喻李夫人之死,这一手法为后世HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡诗赋所因袭。如,潘岳《HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋》“含芬华之芳烈,翩零落而从HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风”、刘裕《拟汉武帝李夫人赋》“念桂枝之秋霣,惜瑶华之春翦”、梁简文帝《伤HRef=https://www.qijian.info/list/moiren/ target=_blank class=infotextkey>美人诗》“香烧日有歇,HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落无还时”、阴铿《和樊晋陵伤妾诗》“画梁朝日尽,芳树落HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花辞”、李处权《HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋》“信尤物之易毁兮,审奇HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花之早落”,等等,这些都是以HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落喻妻、妾的死亡,是对《李夫人赋》中以“桂枝落”喻李夫人死的承袭。二是《李夫人赋》以幻觉抒哀情,将HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理幻境与眼前实景相结合的HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术手法,为后世HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡诗赋所继承。在《李夫人赋》之前,《邶HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风·绿衣》HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡,主要通过睹物伤人,表现作者HRef=https://www.qijian.info/list/aisi/ target=_blank class=infotextkey>哀思;《唐HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风·葛生》HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡,在睹物伤人的同时,对亡人坟茔的凄惨景象进行描写,以抒写作者“予美亡此,谁与独处”的HRef=https://www.qijian.info/list/beishang/ target=_blank class=infotextkey>悲伤。而《李夫人赋》HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡,则充分利用辞赋长于铺陈的优势,展现了汉武帝HRef=https://www.qijian.info/list/shangdao/ target=_blank class=infotextkey>伤悼李夫人时产生的种种幻境,以此表达心中的无尽HRef=https://www.qijian.info/list/ganshang/ target=_blank class=infotextkey>感伤。在描写HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理幻境的同时,《李夫人赋》还在乱辞中描写了HRef=https://www.qijian.info/list/shangdao/ target=_blank class=infotextkey>伤悼李夫人的眼前实景,进一步写出了对亡妃的无限悲思。这虚实相间的HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情方式,使全赋在HRef=https://www.qijian.info/list/aishang/ target=_blank class=infotextkey>哀伤百转的同时,充满着神奇和迷幻。《李夫人赋》的这一HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术独创,为后世同类题材HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学所接受。如潘岳《HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋》:“神飘忽而不反,形安得而久安?袭时服于遗质,表铅华于余颜。……延尔族兮临后庭,人空室兮望灵座,帷飘飘兮灯荧荧。灯荧荧兮如故,帷飘飘兮若存,物未改兮人已化,馈生尘兮酒停樽”,HRef=https://www.qijian.info/list/xiangxiang/ target=_blank class=infotextkey>想象HRef=https://www.qijian.info/list/wangqi/ target=_blank class=infotextkey>亡妻灵魂的飘忽不返及其妆扮,并将这一HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理幻境与“空室”、“人已化”的眼前实境结合起来,表达了不尽HRef=https://www.qijian.info/list/daonian/ target=_blank class=infotextkey>悼念之情。又如江总《奉和东宫经故妃旧殿诗》“犹忆窥窗处,还如解佩时。苔生无意早,燕入有言迟。若令归就月,照见不须疑”,李处权《HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡赋》“悄空闺之岑寂兮,想音容于冥漠。……把怀平生之好合兮,竟缱绻而难舍。觊魂梦之可接兮,睇长松于广野。虽涸流以濡翰兮,浩予悲之莫写”,都是将眼前实景与HRef=https://www.qijian.info/list/xinli/ target=_blank class=infotextkey>心理幻境结合起来抒写对亡人的HRef=https://www.qijian.info/list/sinian/ target=_blank class=infotextkey>思念。这些,都可以看出《李夫人赋》对后世HRef=https://www.qijian.info/list/daowang/ target=_blank class=infotextkey>悼亡诗赋HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术手法的深远影响。

  其三,《李夫人赋》是汉代HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情赋作的先导。在《李夫人赋》之前,HRef=https://www.qijian.info/list/saoti/ target=_blank class=infotextkey>骚体辞赋已成为汉人HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情的主要文体,但大多是在代HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原立言之际表达个人的不遇HRef=https://www.qijian.info/list/qinghuai/ target=_blank class=infotextkey>情怀。如贾谊的《吊HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原赋》《惜逝》、严忌的《哀时命》等,情感虽挚,但终隔一层。而《李夫人赋》虽为HRef=https://www.qijian.info/list/saoti/ target=_blank class=infotextkey>骚体,但直抒作者在李夫人死后的内心感受,这种HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情手法不仅较借代HRef=https://www.qijian.info/list/guren2/ target=_blank class=infotextkey>古人立言来HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情要HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然亲切得多,而且开启了汉代HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情赋作的先河。这种情感的直接抒发,是对《HRef=https://www.qijian.info/list/shijing/ target=_blank class=infotextkey>诗经》“情动于中而形于言”(《毛诗序》)HRef=https://www.qijian.info/list/jingshen/ target=_blank class=infotextkey>精神的继承,也是对屈骚“发愤以HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情”传统的弘扬。《李夫人赋》之后,虽代HRef=https://www.qijian.info/list/quyuan/ target=_blank class=infotextkey>屈原立言的拟骚赋仍有继作,但HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情赋作至东汉已逐渐蔚为大观,特别是汉末魏晋的HRef=https://www.qijian.info/list/shangdao/ target=_blank class=infotextkey>伤悼赋,基本上都是直抒胸臆的赋作,这是《李夫人赋》导夫先路的结果。

  其四,《李夫人赋》为魏晋时代HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生命意识的普遍觉醒开了先河。汉武帝《李夫人赋》在沉痛HRef=https://www.qijian.info/list/shangdao/ target=_blank class=infotextkey>伤悼李夫人的同时,体现出对HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命易逝的思考。这与汉武帝的世界HRef=https://www.qijian.info/list/bianhua/ target=_blank class=infotextkey>变化有关,据《史记·封禅书》和《汉书》之《武帝纪》《郊祀志》等记载,元狩五年(公元前118年)汉武帝得了一场大病之后,深感到HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命的脆弱,从此逐渐沉迷于HRef=https://www.qijian.info/list/shenxian/ target=_blank class=infotextkey>神仙。这种HRef=https://www.qijian.info/list/bianhua/ target=_blank class=infotextkey>变化同样体现在他的《秋HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风辞》和《李夫人歌》中。在这里,对功业的孜孜以求已荡然无存,代之而起的是对HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命的HRef=https://www.qijian.info/list/sisuo/ target=_blank class=infotextkey>思索与追问、对HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命存在的珍视与爱恋。汉武帝的这类作品,与同时代出现的《战城南》、乌孙公主的《HRef=https://www.qijian.info/list/beichou/ target=_blank class=infotextkey>悲愁歌》等作品一道,透露出汉代HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学创作的嬗变:从一味地歌功颂德、润色鸿业的HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题逐步转向抒写真情、思考HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命的HRef=https://www.qijian.info/list/zhuti/ target=_blank class=infotextkey>主题。这种看似转向颓唐的HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风尚HRef=https://www.qijian.info/list/bianhua/ target=_blank class=infotextkey>变化,实际上体现了西汉人个体HRef=https://www.qijian.info/list/shengming/ target=_blank class=infotextkey>生命意识的逐渐觉醒,为魏晋时代HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生命意识的普遍觉醒开了先河,其意义之重大,值得后人在研究西汉HRef=https://www.qijian.info/list/wenxue/ target=_blank class=infotextkey>文学时给予充分重视。

刘彻

汉武帝刘彻(公元前156年-前87年),西汉的第7位皇帝,杰出的政治家、战略家、诗人。刘彻开拓汉朝最大版图,在各个领域均有建树,汉武盛世是中国历史上的三大盛世之一。晚年穷兵黩武,又造成了巫蛊之祸,征和四年刘彻下罪己诏。公元前87年刘彻崩于五柞宫,享年70岁,谥号孝武皇帝,庙号世宗,葬于茂陵。 ...

刘彻朗读
()

猜你喜欢

刘凤梧

霜华争妒雁来红,时白时黄变幻中。太液遗芳今有主,莫因人去怅庭空。

()
涂颖

蓬莱仙子学长生,群帝朝天绛节迎。

昨日六龙回北极,云裾霞佩集滦京。

()

日轮赫赫起东溟,真火抽添养白庭。

汤谷萧萧万竿竹,裁书少昊借秋声。

()

侬似浮萍漂泊里。不道留侬,到便侬留住。柳絮随风花落处。

为侬又惹閒情绪。

()

溪流曲曲绕柴门,石作屏风树作垣。每与野人临水坐,梅花香里话君恩。

()

清风峡里水清泠,不但琮琤可静听。秋桂秋兰在深谷,更堪鼻观挹幽馨。

()