醉落魄·栖乌飞绝

醉落魄·栖乌飞绝朗读

栖乌飞绝。绛河绿雾星明灭。烧香曳簟眠清樾。花影吹笙,满地淡黄月。

好风碎竹声如雪。昭华三弄临风咽。鬓丝撩乱纶巾折。凉满北窗,休共软红说。

  此词写HRef=https://www.qijian.info/list/tuiyin/ target=_blank class=infotextkey>退隐HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活中一个吹笙自娱的清夜。

  乌鸦已归林栖息,不再飞翔。天河笼罩着淡绿色的雾霭,透过它,可以看见时隐时显,若有若无的星光。绛河,即天河。HRef=https://www.qijian.info/list/guren2/ target=_blank class=infotextkey>古人观星象以北极星为标准,天河在南,南之代表色为丹、为绛,所以天河又叫绛河(见明王逵《蠡海集·天文类》)。此时,正好点燃香炉,展开竹席,卧于清荫之下。簟(diàn),竹席。樾(yuè),成荫的树木。“HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花影吹笙”,是在HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花影下吹笙的省文。“杏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花疏影里,吹笛到天明”(陈与义《临江仙》)HRef=https://www.qijian.info/list/yinle/ target=_blank class=infotextkey>音乐与淡黄HRef=https://www.qijian.info/list/yuese/ target=_blank class=infotextkey>月色,扶疏HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花影互相映衬,越显得空灵剔透。

  近代词评家俞陛云激赏此句并以近人鸥堂词“月要被它,愁着酒般黄”比较,认为没有“HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花影”两句融浑(《唐五代两宋词选释》)。

  下片即接写笙声,如好HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风碎竹,HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪清玉脆。昭华,古HRef=https://www.qijian.info/list/leqi/ target=_blank class=infotextkey>乐器名,即玉管。HRef=https://www.qijian.info/list/chuanshuo/ target=_blank class=infotextkey>传说秦咸阳宫有玉管,长二尺三寸,二十六孔,上面刻有“昭华之琯”,此指笙。“弄”,有两层意思,一指奏乐,又指一曲为一弄。咽,谓箫声幽咽,如泣如诉。“凉满北窗”呼应“临HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风”,故鬓丝撩乱,纶巾吹折。软红,即红尘,如此良夜,如此HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风情,那些碌碌奔走于红尘之人,是不能够理解、不会欣赏的。

  清代词评家宋翔凤认为“此词正咏吹笙也。上解(片)从夜中情HRef=https://www.qijian.info/list/jingdian/ target=_blank class=infotextkey>景点出吹笙。下解‘好HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风碎竹声如HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪’,写笙声也。‘昭华三弄临HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风咽’,吹已止也。‘鬓丝撩乱’,言执笙而吹者,其竹参差,时时侵鬓也。如吹时HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风来则‘纶巾折’,知‘凉满北窗’也。”(《HRef=https://www.qijian.info/list/yuefu/ target=_blank class=infotextkey>乐府余论》)正所谓“草灰蛇线”,脉络分明。

范成大

范成大(1126-1193),字致能,号称石湖居士。汉族,平江吴县(今江苏苏州)人。南宋诗人。谥文穆。从江西派入手,后学习中、晚唐诗,继承了白居易、王建、张籍等诗人新乐府的现实主义精神,终于自成一家。风格平易浅显、清新妩媚。诗题材广泛,以反映农村社会生活内容的作品成就最高。他与杨万里、陆游、尤袤合称南宋“中兴四大诗人”。 ...

范成大朗读
()

猜你喜欢

长江无六月,此语为谁传。筠簟纱厨里,何人不可怜。

我家本在三江上,竹树成行更森爽。画阁含风蘸水开,仙槎到海随潮长。

()

左弧念当辰,藐此卧岁晚。

重云不予荫,敢望滋九畹。

()

潦倒一枝筇,逍遥十里松。偶逢犊鼻叟,同听石溪钟。

骤雨不出谷,晴云隐乱峰。忽然残照起,犹见金芙蓉。

()

朝廷养公公养儿,儿为心腹股肱谁?当时意气各相许,儿

不负公公负主。

()

五曲溪回屋数椽,上依翠壁下流泉。

幽居不用立名字,大隐一峰高插天。

()
汪东

浅碧琉璃展,记荡桨、柳碛花溪。蝉吟密树,雨催轻舸,风透綀衣。

晚穿莲叶去,篷窗底、谩赓采绿新词。阻清欢,空回首,前尘如梦迢递。

()