很少有人活动只有桂花无声地飘落,夜里一片静谧春日的山谷寂寂空空。
明月升起光辉照耀惊动了山中栖鸟,不时地高飞鸣叫在这春天的溪涧中。
鸟鸣涧:鸟儿在山涧中鸣叫。
人闲:指没有人事活动相扰。闲:安静、悠闲,含有人声寂静的意思。桂花:此指木樨,有春花、秋花等不同品种,这里写的是春天开花的一种。
春山:春日的山。亦指春日山中。空:空寂、空空荡荡。空虚。这时形容山中寂静,无声,好像空无所有。
月出:月亮升起。惊:惊动,扰乱。山鸟:山中的鸟。
时鸣:偶尔(时而)啼叫。时:时而,偶尔。
参考资料:
1、张国举.唐诗精华注译评.长春:长春出版社,2010:118-119
王维的《鸟鸣涧》当作于开元(唐玄宗年号,713—741)年间游历江南之时,其背景是安定统一的盛唐社会。此诗是王维题友人皇甫岳所居的云溪别墅所写的组诗《皇甫岳云溪杂题五首》的第一首,是诗人寓居在今绍兴县东南五云溪(即若耶溪)的作品。
参考资料:
1、余恕诚 等.唐诗鉴赏辞典.上海:上海辞书出版社,1983:183-185
关于这首诗中的桂HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花,颇有些分歧意见。一种HRef=https://www.qijian.info/list/jioshi/ target=_blank class=infotextkey>解释是桂HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花有春HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花、秋HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花、HRef=https://www.qijian.info/list/siji/ target=_blank class=infotextkey>四季HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花等不同种类,此处所写的当是春日开HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花的一种。另一种意见认为文艺创作不一定要照搬HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活,HRef=https://www.qijian.info/list/chuanshuo/ target=_blank class=infotextkey>传说王维画的《袁安卧HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪图》,在HRef=https://www.qijian.info/list/xue/ target=_blank class=infotextkey>雪中还有碧绿的芭蕉,HRef=https://www.qijian.info/list/xianshi2/ target=_blank class=infotextkey>现实HRef=https://www.qijian.info/list/shenghuo/ target=_blank class=infotextkey>生活中不可能同时出现的事物,在文艺创作中是允许的。不过,这首诗是王维题HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人所居的《皇甫岳云溪杂题五首》之一。五首诗每一首写一处HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风景,接近于HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风景写生,而不同于一般的写意画,因此,以HRef=https://www.qijian.info/list/jioshi/ target=_blank class=infotextkey>解释为HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山中此时实有的春桂为妥。
桂树枝叶繁茂,而HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花瓣细小。HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落,尤其是在夜间,并不容易觉察。因此,HRef=https://www.qijian.info/list/kaitou/ target=_blank class=infotextkey>开头“人闲”二字不能轻易看过。“人闲”说明周围没有HRef=https://www.qijian.info/list/renshi/ target=_blank class=infotextkey>人事的烦扰,说明诗人内心的闲静。有此作为前提,细微的桂HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花从枝上落下,才被觉察到了。诗人能发现这种“落”,或仅凭HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落在衣襟上所引起的触觉,或凭声响,或凭HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花瓣飘坠时所发出的一丝丝芬芳。总之,“落”所能影响于人的因素是很细微的。而当这种细微的因素,竟能被从周围世界中明显地感觉出来的时候,诗人则又不禁要为这HRef=https://www.qijian.info/list/yewan/ target=_blank class=infotextkey>夜晚的静谧和由静谧格外显示出来的空寂而惊叹了。这里,诗人的心境和春HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山的环境气氛,是互相契合而又互相作用的。
在这春HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山中,万籁都陶醉在那种夜的色调、夜的宁静里了。因此,当HRef=https://www.qijian.info/list/yueliang/ target=_blank class=infotextkey>月亮升起,给这夜幕笼罩的空谷,带来皎洁银辉的时候,竟使HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟惊觉起来。HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟惊,当然是由于它们已习惯于HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山谷的静默,似乎连月出也带有新的刺激。但HRef=https://www.qijian.info/list/yueguang/ target=_blank class=infotextkey>月光之明亮,使幽谷前后景象顿时发生HRef=https://www.qijian.info/list/bianhua/ target=_blank class=infotextkey>变化,亦可想见。所谓“月明星稀,乌鹊南飞”(曹操《短歌行》)是可以供读者HRef=https://www.qijian.info/list/lianxiang/ target=_blank class=infotextkey>联想的。但王维所处的是盛唐时期,不同于建安时代的兵荒HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马乱,连HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟兽也不免惶惶之感。王维的“月出惊HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟”,大背景是安定统一的盛唐HRef=https://www.qijian.info/list/shehui/ target=_blank class=infotextkey>社会,HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟虽惊,但决不是“绕树三匝,无枝可依”。它们并不飞离春涧,甚至根本没有起飞,只是在林木间偶而发出叫声。“时鸣春涧中”,它们与其说是“惊”,不如说是HRef=https://www.qijian.info/list/duiyue/ target=_blank class=infotextkey>对月出感到新鲜。因而,如果对照曹操的《短歌行》,在王维这首诗中,倒不仅可以看到春HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山由HRef=https://www.qijian.info/list/mingyue/ target=_blank class=infotextkey>明月、落HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花、HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟鸣所点缀的那样一种迷人的环境,而且还能感受到盛唐时代HRef=https://www.qijian.info/list/heping/ target=_blank class=infotextkey>和平安定的HRef=https://www.qijian.info/list/shehui/ target=_blank class=infotextkey>社会气氛。
王维在他的HRef=https://www.qijian.info/list/shanshui/ target=_blank class=infotextkey>HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山水诗里,喜欢创造静谧的HRef=https://www.qijian.info/list/yijing/ target=_blank class=infotextkey>意境,这首诗也是这样。但诗中所写的却是HRef=https://www.qijian.info/list/hua/ target=_blank class=infotextkey>花落、月出、HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟鸣,这些动的HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物,既使诗显得富有生机而不枯寂,同时又通过动,更加突出地显示了春涧的幽静。动的HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物反而能取得静的效果,这是因为事物HRef=https://www.qijian.info/list/maodun/ target=_blank class=infotextkey>矛盾着的双方,总是互相依存的。在一定条件下,动之所以能够发生,或者能够为人们所注意,正是以静为前提的。“HRef=https://www.qijian.info/list/niao/ target=_blank class=infotextkey>鸟鸣HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山更幽”,这里面是包含着HRef=https://www.qijian.info/list/yishu/ target=_blank class=infotextkey>艺术辩证法的。
王维(701年-761年,一说699年—761年),字摩诘,汉族,河东蒲州(今山西运城)人,祖籍山西祁县,唐朝诗人,有“诗佛”之称。苏轼评价其:“味摩诘之诗,诗中有画;观摩诘之画,画中有诗。”开元九年(721年)中进士,任太乐丞。王维是盛唐诗人的代表,今存诗400余首,重要诗作有《相思》《山居秋暝》等。王维精通佛学,受禅宗影响很大。佛教有一部《维摩诘经》,是王维名和字的由来。王维诗书画都很有名,非常多才多艺,音乐也很精通。与孟浩然合称“王孟”。 ...
王维。 王维(701年-761年,一说699年—761年),字摩诘,汉族,河东蒲州(今山西运城)人,祖籍山西祁县,唐朝诗人,有“诗佛”之称。苏轼评价其:“味摩诘之诗,诗中有画;观摩诘之画,画中有诗。”开元九年(721年)中进士,任太乐丞。王维是盛唐诗人的代表,今存诗400余首,重要诗作有《相思》《山居秋暝》等。王维精通佛学,受禅宗影响很大。佛教有一部《维摩诘经》,是王维名和字的由来。王维诗书画都很有名,非常多才多艺,音乐也很精通。与孟浩然合称“王孟”。
长相思 其二 采花。。丁澎。 郎采花。妾采花。郎指阶前姊妹花。道侬强是他。红薇花。白薇花。一树开来两样花。劝郎莫似他。
九效 其五 医国。宋代。葛立方。 破纽绝络兮民不支,不了兰藏兮举世无医。病在腠兮废汤熨,未至血脉兮乃施针石。布指于位兮息至不知,阴阳倒置兮寒凉逆施。内实兮饵之桂附,中乾兮反投消以蠹。天生卢扁兮授术上池,跻民寿兮至期颐。
寄题朱元晦武夷精舍。宋代。陆游。 山如嵩少三十六,水似邛郲九折途。我老正须闲处著,白云一半肯分无?
赠万生。清代。屈大均。 寡妇得丹穴,礼抗万乘君。百尺怀清台,煌煌巴水滨。丈夫无货财,为德将何因。观时得权变,白圭诚智人。东南市玉帛,西北贸马牛。为君富敌国,五行运其筹。握土成黄金,丹诀藏浮丘。关中日转饷,地利如川流。功名何赫赫,谁知文终侯。