怅望浮生急景,凄凉宝瑟馀音。楚客多情偏怨别,碧山远水登临。目送连天衰草,夜阑几处疏砧。
黄叶无风自落,秋云不雨长阴。天若有情天亦老,摇摇幽恨难禁。惆怅旧欢如梦,觉来无处追寻。
河满子·秋怨。宋代。孙洙。 怅望浮生急景,凄凉宝瑟馀音。楚客多情偏怨别,碧山远水登临。目送连天衰草,夜阑几处疏砧。黄叶无风自落,秋云不雨长阴。天若有情天亦老,摇摇幽恨难禁。惆怅旧欢如梦,觉来无处追寻。
这首词是作者在HRef=https://www.qijian.info/list/qiuye/ target=_blank class=infotextkey>秋夜HRef=https://www.qijian.info/list/songbie/ target=_blank class=infotextkey>送别HRef=https://www.qijian.info/list/youren/ target=_blank class=infotextkey>友人的词,是一首集合多种HRef=https://www.qijian.info/list/qiujing/ target=_blank class=infotextkey>秋景融入秋心的小词。词虽欠含蓄,但天然绝妙。词的上片重在HRef=https://www.qijian.info/list/xiejing/ target=_blank class=infotextkey>写景,下片由景入情。全词对友HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情真挚,和友HRef=https://www.qijian.info/list/libie/ target=_blank class=infotextkey>离别充满了HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅之情。上片以情HRef=https://www.qijian.info/list/xiejing/ target=_blank class=infotextkey>写景,情景交融。下片由HRef=https://www.qijian.info/list/qiujing/ target=_blank class=infotextkey>秋景来HRef=https://www.qijian.info/list/shuqing/ target=_blank class=infotextkey>抒情,不忍和HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友HRef=https://www.qijian.info/list/libie/ target=_blank class=infotextkey>离别。
“怅望浮生急景,HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉宝瑟余音”:HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅底想着HRef=https://www.qijian.info/list/rensheng/ target=_blank class=infotextkey>人生如浮云,来去匆匆之情景,听见琴瑟之音也是满耳HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉。
“楚客多情偏HRef=https://www.qijian.info/list/yuanbie/ target=_blank class=infotextkey>怨别,碧HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山远水登临”:和HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友之情非常深厚,HRef=https://www.qijian.info/list/yuanhen/ target=_blank class=infotextkey>怨恨HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友之间的HRef=https://www.qijian.info/list/libie/ target=_blank class=infotextkey>离别,在HRef=https://www.qijian.info/list/fenbie/ target=_blank class=infotextkey>分别之际,一起HRef=https://www.qijian.info/list/dengshang/ target=_blank class=infotextkey>登上青HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山眺望河水。
“目送连天衰草,夜阑几处疏砧”:眼看着HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友消失在茫茫HRef=https://www.qijian.info/list/yuanyo/ target=_blank class=infotextkey>原野,在静静的夜里传来了零星的HRef=https://www.qijian.info/list/shengyin/ target=_blank class=infotextkey>声音。
“黄叶无HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风自落,秋云不HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨长阴”:满眼是HRef=https://www.qijian.info/list/qiutian/ target=_blank class=infotextkey>秋天萧条景象,黄叶零星飘落,天不下HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨却是阴沉沉的,让人HRef=https://www.qijian.info/list/xinqing/ target=_blank class=infotextkey>心情HRef=https://www.qijian.info/list/youyu/ target=_blank class=infotextkey>忧郁。
“天若有情天亦老,摇摇幽恨难禁”:“天若有情天亦老”是历来诗人常引用的诗句,出自于唐诸王孙李长吉遂作《金铜仙人辞汉歌》。歌曰:“衰兰送客咸阳道,天若有情天亦老。”写得悲HRef=https://www.qijian.info/list/beiqie/ target=_blank class=infotextkey>悲切切,感人尤深。此词也是送客,悲HRef=https://www.qijian.info/list/beiqie/ target=_blank class=infotextkey>悲切切之情一炉无遗。上天若有和我一样的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情,也会有我这样的情感衰落,和HRef=https://www.qijian.info/list/pengyou/ target=_blank class=infotextkey>朋友HRef=https://www.qijian.info/list/fenbie/ target=_blank class=infotextkey>分别,飘飘荡荡的隐隐之恨,怎么能禁得住啊。
“HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅旧欢如梦,觉来无处追寻”:HRef=https://www.qijian.info/list/youyu/ target=_blank class=infotextkey>忧郁的想起我们以前高兴的情景,等我一觉醒来,再到哪里去寻找呢?
上片“HRef=https://www.qijian.info/list/changwang/ target=_blank class=infotextkey>怅惘浮生急景”,一“浮”一“急”,铺垫了下文的HRef=https://www.qijian.info/list/ganqing/ target=_blank class=infotextkey>感情色彩。“宝瑟余音”,呼应了“HRef=https://www.qijian.info/list/qiliang/ target=_blank class=infotextkey>凄凉”二字。通篇两处“怅”字,尽显怆情,而上片尤以末句“目送连天衰草,夜阑几处疏砧。”为妙。下片中“黄叶无HRef=https://www.qijian.info/list/feng/ target=_blank class=infotextkey>风自落,秋云不HRef=https://www.qijian.info/list/yu/ target=_blank class=infotextkey>雨常阴”可谓千古佳句。以两种HRef=https://www.qijian.info/list/ziran/ target=_blank class=infotextkey>自然HRef=https://www.qijian.info/list/jingwu/ target=_blank class=infotextkey>景物的HRef=https://www.qijian.info/list/bianhua/ target=_blank class=infotextkey>变化不仅显出HRef=https://www.qijian.info/list/qiutian/ target=_blank class=infotextkey>秋天的HRef=https://www.qijian.info/list/beichuang/ target=_blank class=infotextkey>悲怆之情,“自”字,更写出了HRef=https://www.qijian.info/list/beishang/ target=_blank class=infotextkey>悲伤的不由自主。末句“HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅旧欢如梦,觉来无处追寻。”可呼应首句“浮生急景”,将一生的悲欢离合演绎得如一幕幕场景,仿佛梦幻的片段浮现,若隐若现。一个“觉来”后的空荡,将“HRef=https://www.qijian.info/list/chouchang/ target=_blank class=infotextkey>惆怅”表现地淋漓尽致。
孙洙(1031-1079),字巨源,广陵(今江苏扬州)人。北宋时期官吏、词人,曾经进策50篇评论时政,被韩琦称赞为“今之贾谊”。他博学多才,词作文风典雅,有西汉之风。皇祐元年(1049)进士,授秀州法曹。迁集贤校理、知太常礼院,兼史馆检讨、同知谏院。熙宁四年(1071),出知海州,元丰中官至翰林学士。元丰二年卒,年四十九。《宋史》、《东都事略》有传。著有《孙贤良集》,已佚。《全宋词》录其词二首。 ...
孙洙。 孙洙(1031-1079),字巨源,广陵(今江苏扬州)人。北宋时期官吏、词人,曾经进策50篇评论时政,被韩琦称赞为“今之贾谊”。他博学多才,词作文风典雅,有西汉之风。皇祐元年(1049)进士,授秀州法曹。迁集贤校理、知太常礼院,兼史馆检讨、同知谏院。熙宁四年(1071),出知海州,元丰中官至翰林学士。元丰二年卒,年四十九。《宋史》、《东都事略》有传。著有《孙贤良集》,已佚。《全宋词》录其词二首。
山斋夏夜。清代。黎恺。 孤吟竟何待,坐久衣袂凉。不觉月华堕,但闻风露香。残萤度高树,宿鸟栖丛篁。吾生本淡泊,触景兴弥长。
山家五首 其三。宋代。陆游。 长生固非道,得道自长生。书不传关尹,言谁契广成。罗浮观日出,句曲听松声。闻说长安好,何妨醉太平。
浣溪沙。两汉。佚名。 酒拍胭脂颗颗新。丹砂然火弃精神。暑天秋杪锦生春。香味已惊樱实淡,绛皮还笑荔枝皴。美人偏喜破朱唇。
早春游沔阳舟发汉上口占。清代。张问陶。 客里重为客,饥来百事非。一舟如许大,三匝竟何依。欲死悲囊粟,无才负布衣。春鸥吾愧汝,清远背人飞。