塞下曲。唐代。李益。 伏波惟愿裹尸还,定远何须生入关。莫遣只轮归海窟,仍留一箭射天山。
李益的HRef=https://www.qijian.info/list/biansai/ target=_blank class=infotextkey>边塞诗,主要是抒发HRef=https://www.qijian.info/list/jiangshi/ target=_blank class=infotextkey>将士们久戍HRef=https://www.qijian.info/list/sigui/ target=_blank class=infotextkey>思归的怨望情绪,情调偏于HRef=https://www.qijian.info/list/ganshang/ target=_blank class=infotextkey>感伤,但也有一些慷慨激昂之作,《塞下曲》便是这方面较著名的一首。
诗以前代HRef=https://www.qijian.info/list/shubian/ target=_blank class=infotextkey>戍边名将作比,抒发了HRef=https://www.qijian.info/list/jiangshi/ target=_blank class=infotextkey>将士们的HRef=https://www.qijian.info/list/haoqing/ target=_blank class=infotextkey>豪情HRef=https://www.qijian.info/list/zhuangzhi/ target=_blank class=infotextkey>壮志。头二句夸赞东汉两个名将HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马援和班超。“伏波惟愿裹尸还”,这句说的是HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马援的HRef=https://www.qijian.info/list/gushi/ target=_blank class=infotextkey>故事。东汉HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马援屡立战功,被封为伏波HRef=https://www.qijian.info/list/jiangjun/ target=_blank class=infotextkey>将军。他曾经说:男儿当战死在HRef=https://www.qijian.info/list/bianjiang2/ target=_blank class=infotextkey>边疆,以HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马革裹尸还葬。“定远何须生入关”,这句说的是班超的HRef=https://www.qijian.info/list/gushi/ target=_blank class=infotextkey>故事。东汉班超投笔从戎,平定西域一些少数HRef=https://www.qijian.info/list/minzu/ target=_blank class=infotextkey>民族贵族统治者的叛乱,封定远侯,居西域三十一年。后因HRef=https://www.qijian.info/list/nianlao/ target=_blank class=infotextkey>年老,上书皇帝,请求调回,有“但愿生入玉门关”句。
以上两句说:为保家卫国,HRef=https://www.qijian.info/list/biansai/ target=_blank class=infotextkey>边塞HRef=https://www.qijian.info/list/jiangshi/ target=_blank class=infotextkey>将士应长期驻守HRef=https://www.qijian.info/list/bianjiang2/ target=_blank class=infotextkey>边疆,宁愿战死疆场,无须活着回到玉门关。后二句表示灭敌及长期卫边的决心。
“莫遣只轮归海窟”,“只轮”,一只车轮。《春秋公羊传》:“僖公三十三年,夏四月,晋人及姜戎败秦于肴..晋人与羌戎要之肴而击之,匹HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马只轮无反(返)者。”“海窟”,本指海中HRef=https://www.qijian.info/list/dongwu/ target=_blank class=infotextkey>动物聚居的洞穴,这里借指当时敌人所居住的瀚海(HRef=https://www.qijian.info/list/shamo/ target=_blank class=infotextkey>沙漠)HRef=https://www.qijian.info/list/difang/ target=_blank class=infotextkey>地方。这句意思是说,不能让一个敌人逃跑。
“仍留一箭定天HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山”,“一箭定天HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山”,说的是唐初薛仁贵西征突厥的HRef=https://www.qijian.info/list/gushi/ target=_blank class=infotextkey>故事。《旧唐书·薛仁贵传》说:“唐高宗时,薛仁贵领兵在天HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山迎击九姓突厥十余万HRef=https://www.qijian.info/list/jundui/ target=_blank class=infotextkey>军队,发三矢射杀他们派来挑战的少数HRef=https://www.qijian.info/list/budui/ target=_blank class=infotextkey>部队中的三人,其余都下HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马请降。薛仁贵率兵乘胜前进,凯旋时,军中歌唱道:“HRef=https://www.qijian.info/list/jiangjun/ target=_blank class=infotextkey>将军三箭定天HRef=https://www.qijian.info/list/shan/ target=_blank class=infotextkey>山,HRef=https://www.qijian.info/list/zhanshi/ target=_blank class=infotextkey>战士长歌入汉关。”
以上两句意思是说:“要全歼敌人,不能让一个敌人逃跑,而且应该留驻HRef=https://www.qijian.info/list/bianjiang2/ target=_blank class=infotextkey>边疆,叫敌人不敢再来侵犯。”
这首诗通过东汉HRef=https://www.qijian.info/list/ma/ target=_blank class=infotextkey>马援、班超和唐初薛仁贵三个名将的HRef=https://www.qijian.info/list/gushi/ target=_blank class=infotextkey>故事,讴歌了HRef=https://www.qijian.info/list/jiangshi/ target=_blank class=infotextkey>将士们激昂慷慨、视死如归、坚决消灭来犯之敌的HRef=https://www.qijian.info/list/yingxiong/ target=_blank class=infotextkey>英雄气概和勇于牺牲的HRef=https://www.qijian.info/list/jingshen/ target=_blank class=infotextkey>精神,反映了当时HRef=https://www.qijian.info/list/renmin/ target=_blank class=infotextkey>人民要安边定远的心愿。全诗情调激昂,音节嘹亮,是一首HRef=https://www.qijian.info/list/jili/ target=_blank class=infotextkey>激励人们舍身报国的HRef=https://www.qijian.info/list/haomai/ target=_blank class=infotextkey>豪迈诗篇。
李益(约750—约830), 唐代诗人,字君虞,祖籍凉州姑臧(今甘肃武威市凉州区),后迁河南郑州。大历四年(769)进士,初任郑县尉,久不得升迁,建中四年(783)登书判拔萃科。因仕途失意,后弃官在燕赵一带漫游。以边塞诗作名世,擅长绝句,尤其工于七绝。 ...
李益。 李益(约750—约830), 唐代诗人,字君虞,祖籍凉州姑臧(今甘肃武威市凉州区),后迁河南郑州。大历四年(769)进士,初任郑县尉,久不得升迁,建中四年(783)登书判拔萃科。因仕途失意,后弃官在燕赵一带漫游。以边塞诗作名世,擅长绝句,尤其工于七绝。
甲辰人日病中,吟六言六首以自嘲。宋代。范成大。 有日犹嫌开牖,无风不敢上帘。报国丹心何似,梦中抵掌掀髯。
严公解相还豫章追送淞陵作三首 其一。明代。皇甫汸。 古来开阁自平津,几见功成得奉身。逸老特蒙优诏赐,乞骸何用屡书陈。东都饮饯辞供帐,南驿乘符速去轮。归到宜春酒应熟,散金惟欲会乡人。
久雨新晴小步。明代。赵完璧。 云雨连朝不下堂,新晴小步玩庭芳。莓苔为我开清兴,是处氤氲翡翠光。
同孔加淳父诸君集时济山斋分赋得主人林馆秋。明代。王懋明。 寂寂扬雄宅,清凉几席虚。萸香馈来酒,萤死读残书。霜砌花仍发,风林叶向疏。客怀同宋玉,摇落竟何如。
四禽图 其三。明代。李东阳。 碧林红叶惊飞鸟,江上秋风下来早。雁去鸿辞烟水空,蒹葭落尽芙蓉老。原头鹡鸰如有知,应怜岁暮得同栖。枝间戴胜声不住,应忆春园初降时。山林动物各有托,野雉分明出丛薄。见说丰年少网罗,低飞不及高飞乐。